Als puber lag ik vaak op apegapen
Door zinnelijke fantasie vermoeid
Die urenlang mijn nachtrust wist te kapen
Nu schenkt ze mij nog soms een woelig slapen
Waaruit een veelbelovend droombeeld groeit:
Sereen gezang, van verre toegevloeid!
Een nimf, begeerlijk blond en welgeschapen
Die aan het wiegend water lijkt ontbloeid
Komt door een roze halo aangeroeid
Met een verwoestend sexappeal als wapen!
Ze zwaait naar mij en fleemt op zwoele toon
Mijnheer, waar is de kamer van uw zoon
(Uit de net verschenen bundel Ik neem voortaan een datingcoach)
Onverbiddelijk
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Nazomer (villanelle)
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen
en lijken niet te denken aan vergelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
De bloesem werd een peer of een citroen.
De rijpe kersen glanzen aan hun stelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
Je ziet het laatste jonge waterhoen
met uitgebloeide waterlelies spelen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
Nog één keer vrijen in het stadsplantsoen,
nog één keer onbespied elkander strelen:
de blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
Nog gauw het strand op zonder wandelschoen,
voordat de kust de winterstorm moet velen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.
Het loopt tegen het eind van het seizoen;
dat kan de laatste warmte niet verhelen.
De blaadjes zijn nog altijd aardig groen.
De zomer wil nog één keer zomers doen.