Als ik nerveus de envelop bepotel
Vol twijfel op de kamer van mijn hotel
En mijn zo zuurverdiende geld sneu natel
Bestemd voor mijn verwenster uit Neuchâtel
Vind ik me meer en meer een stomme ezel
En worden spijt en schuldgevoel mijn gezel
Maar dan klinkt aan de deur een woest gejodel
Van Orsch, mijn meesteres, een beunend model
Ze commandeert me hitsig uit mijn zetel
En leidt me naar de bedmat aan mijn bretel
Ik krijg een blinddoek voor, de eerste wrevel,
Voel sporen, zweepje, hoor een smerig bevel…
Nog steeds als ik mijn beurse lijf behandel
Voel ik me een verpletterde frikandel
Zwitserlevengevoel
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Hittegolf
Ik ben gebraden en gesmoord,
ik ben gesmolten en verdampt,
nu dit vermaledijde oord
zo zwaar met hittegolven kampt.
Ik ben gesmolten en verdampt.
ik ben gesmolten en verdampt,
nu dit vermaledijde oord
zo zwaar met hittegolven kampt.
Ik ben gesmolten en verdampt.
Waar blijft die langverwachte bui?
Het miezert, maar het zet niet door!
Is Pluvius weer eens te lui?
Ik zou haast wensen dat het vroor!
Het miezert, maar het zet niet door!
Het miezert, maar het zet niet door!
Is Pluvius weer eens te lui?
Ik zou haast wensen dat het vroor!
Het miezert, maar het zet niet door!
Ik ga de vrieskist in vannacht.
Ik hou het echt niet langer uit,
want als ik even langer wacht
zit er een aslaag op mijn huid.
Ik hou het echt niet langer uit.
Ik hou het echt niet langer uit,
want als ik even langer wacht
zit er een aslaag op mijn huid.
Ik hou het echt niet langer uit.
Ik ben gebraden en gesmoord,
ik ben gesmolten en verdampt.
Ik zet mijn leven elders voort,
waar deze zon niet langer lampt.
Ik ben gesmolten en verdampt.
ik ben gesmolten en verdampt.
Ik zet mijn leven elders voort,
waar deze zon niet langer lampt.
Ik ben gesmolten en verdampt.