Heb ik iets tegen Groningers of Drenten
Smaad ik hun liefde voor geboortegrond
Vind ik hun voedsel klef en ongezond
Hoon ik hun uitspraak vol met knijpaccenten
Leg ik hen waanideeën in de mond
Stel ik hen voor als duivels of serpenten
Noem ik hen psychiatrische patiënten
Acht ik hun eigendunk een vuile wond
Nee, Ben en Rudy, het zijn niet mijn woorden
(En Ditmar snapt er echt geen jota van)
Waar jullie op het Vrije Vers mee scoorden
Ik hekel slechts wat voor geen meter kan
Een wereldkoers daar in het vlakke noorden
En Hanny ziet dat: zij is echt mijn man
Bezien
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Uit het archief
Rechterlijke dwaling
Pexels.com
Verbitterd sprak de advocaat:
‘Uw vonnis is een gruweldaad,
het is een blunder van formaat
die mijn cliënt ontzettend schaadt.
Tabaksverslaving was zijn hel,
hij kickte af, geen kinderspel,
en nu stuurt u hem naar de cel!
De kerel is totaal gebroken,
want zitten is het nieuwe roken.’