Als de kanker al je darmen heeft verwoest En je enkel kunt ontlasten door je mond Ja, je proeft de poep wanneer je zucht en hoest En je sterven wordt straks; stikken in je stront
Loof de Heer dan die aan alles leven geeft En het enkel op Zijn tijd daarna weer neemt Of bedank Hem toch in elk geval beleefd: Vind u dit idee misschien wat wereldvreemd?
Dit is wat er star en strak zit vastgeroest In de kop van die verwarde christenhond Die zo schichtig voor zijn griezelgodje beeft En die bangelijk zijn dankgebeden teemt
Door zijn gedram zijn wij straks nog eens vet de klos: Verruim de wet en aborteer Bert Dorenbos!
