Het vrije vers

Poffert uit Enumatil

Ik had nog niet vaak over liefde gedacht
wel droomde ik soms van een borst of een bil
maar vaker van boter die zacht kwam gedropen
langs lauwwarme poffert uit Enumatil

Haar naam was Mathilde, ze fluisterde zacht:
Ik vind je wel aardig, dus vraag wat je wil
terwijl ze dicht tegen me aan kwam gekropen
en toen vroeg ik poffert uit Enumatil

Mathilde had blijkbaar iets anders verwacht,
ze stond meteen op en ze antwoordde kil
en stond daarbij woedend haar blouse dicht te knopen:
Stik jij maar in poffert uit Enumatil

En steeds voel ik weer als ik denk aan die nacht
het water spontaan naar mijn mondhoeken lopen
vanwege de poffert uit Enumatil