‘Hoe naar ziel en lichaam staat het?’
vroeg ik aan de bleke Ad.
‘Nou, mijn lichaam heeft – nu gaat het –
danig op zijn ziel gehad’.
Uit het archief
Dank je de koekoek
Een boer beperkt zich meestentijds tot zwijgen
Maar staat hem wat Den Haag bepaalt niet aan
Dan denkt hij: ‘Zal ik eens de boer op gaan
En kijken of ik ze ook om kan krijgen’
Hij gaat dan in colonne met de trekker
De snelweg op met al dat spitsverkeer
Gezellig met collega’s in de weer
Zo’n dagje uit is eigenlijk best lekker
En aangekomen in de grote stad
Heeft hij de tractor keurig neergezet
De pet gaat af hij vraagt beleefd belet
Gewoonlijk loopt een boer de deur niet plat
Dan klinkt de invitatie ‘Kom maar binnen
Maar klompen uit en niet teveel rumoer
En ook geen stro en rommel op de vloer
Want anders kan de werkster wéér beginnen’
Er wordt beschaafd en rustig overlegd
En iedereen krijgt kans om uit te praten
En aan het eind zegt Provinciale Staten:
‘U heeft het luid en duidelijk gezegd
Wij komen u natuurlijk tegemoet
En excuseer we willen onderstrepen
Dat er door ons foutief is ingegrepen
Dus goede reis, wel thuis, tot ziens, gegroet
Wat hebben wij van gisteren geleerd?
Ons land wordt boerocratisch geregeerd