Het vrije vers

 

Ik schreef al Fopjes op een tam konijn

een hommel, kat, kapoen en een dolfijn

maar ik schrijf nooit meer op een stekelvarken

want hemel…dát doet pijn!

 

 

Hoe kan het toch dat Klaas naast zijn salaris

Nog even een modaaltje dubbel vangt

Terwijl je met een huurtoeslag al hangt

Je hoopt nog een moment dat het niet waar is

 

Maar zo steekt hij de handen uit de mouwen

Geen kiezer zal zo’n graaier nog vertrouwen

 

Zo zie je maar dat een zo’n snelsonnet

Ook Dijkhoff op zijn schreden terug laat keren

Hij gaat dat hele wachtgeld retourneren

Met tegenzin, omdat het hem besmet

 

En daarmee is dan ook meteen bij dezen

De werking van Het vrije vers bewezen

 

 

 

Een groepje dieren stond in Drachten

op een vertraagde trein te wachten.

Mismoedig mopperden twee egels:

'Dit duurt verdorie al vier regels.

Nog twee en ons geduld is op;

dan is het weer zo'n Treintje Fop.'

 

 

Dit is een van de vele geestige verzen - een Trijntje Fop - uit de nieuwe light-versebundel Ik dicht plezier van Wim Meyles, in oktober verschenen bij uitgeverij Elikser. Het vormt het vierentwintigste boek van Meyles die dit jaar derde werd bij het kampioenschap lightversedichten te Emmen. De bundel bevat 160 pagina's met snelsonnetten, Trijntje Fops, filosoviertjes (kwatrijnen met enige diepgang) en amuses (kwatrijnen zonder enige diepgang) en is uitstekend geschikt voor de decembermaand!

Bestellen kunt u  hier

 

 

O horror vacui

Assortimentsweelde

Weifelend zoek ik

Gepast proviand

 

Zelfs is er vla met een

Dönerkebabsmaakje

Wegens de feestmaand in

Winkels beland

 

 

Hij is van jaren zestig gitarist,

ooit achtervolgd door woeste meidenhorden,

veranderd in een hopeloos verdorde,

een flower die compleet de power mist

 

Hij heeft het laatste geld aan dope verkwist,

wacht in zijn wereld zonder toegangsborden

tot hij zo stil als zijn gitaar zal worden:

voorgoed verstomd geborgen in een kist

 

Van jaren nadat hij is afgehaakt

waar ergens tussen vrijwel nooit en zelden

zijn naam in lagen stof is zoekgeraakt

 

valt er waarschijnlijk weinig meer te melden

dan dat hij enkel nog furore maakt

in de top tien van de vergeten helden

 

 

De bijstand wordt weer verder aangetast

Wie recht heeft krijgt voortaan ook extra plichten

Om werk (betaald) of klusjes te verrichten

Want wie maar thuiszit is de Staat tot last

 

Sociale zekerheid verdraagt geen franje

Behalve als u Vorst bent van Oranje

 

 

"Als jij nou zegt dat jij het niet meer weet,

Dan heb ik jou ‘vermoedelijk’ gesproken,

Zo hebben we de waarheid wel ontdoken,

Maar liegen niet over dat oorlogsleed.

 

Dus zeg, al gaat de Kamer ook tekeer: 

Dat weet ik om de dooie dood niet meer."

 

 

Mensen, gedraag je toch

Kwetsende spreekkoren

Apengeluiden

Dat moet je niet doen

 

Iedereen wijst naar het

KNVB-beleid

Heeft zo’n supporter dan

Zelf geen fatsoen?

 

 

Het is hier waterrijk en stil en groen

De habitat van menig plant en dier

Wij hebben met zijn tweeën niets te morren

 

Zo'n fraai vakantiehuis schenkt veel plezier

Jij wijst op de fijnmazigheid der horren

Er dansen muggen in het avondlicht

 

Wij vinden in de keuken oude lorren

Nu kan de allerlaatste kier gedicht

zodat geen steekbeest ons nog iets kan doen

 

Nabij mijn oorschelp vliegt na middernacht

een muggensquadron rond op volle kracht 

 

 

Dit vers staat in de bundel Lichtvoetig III. 

Niels gaf toestemming het hier te plaatsen, waarvoor dank!

 

 

Een zielig kuikentje uit Grouw

verrekte bijna van de kou.

Een kleumoloog van naam alhier

bekeek het bibberende dier

van nagelpunt tot fontanel

en sprak gewichtig: ‘Kippenvel.’

 

 

 

Desiderius Erasmus

Gaf niet zo veel om orgasmes.

Hij zei: ‘Zo’n kort genot slijt

Nog sneller dan de zotheid.’

 

Nadat Lucas van Leiden

Het einde der tijden

Op het doek had weergegeven

Stond hij uren lang te beven.

 

René Descartes

Dacht ietwat verward

Dat hij enkel bestond

Als hij zelf dat zo vond.

 

Willem van Oranje

Had iets tegen Spanje

En bestreed verhit

Real Madrid.

 

Jan Pieterszoon Coen

Vervuilde zijn blazoen

Met een perfide

Stuk genocide.

 

Piet Hein?

Zijn naam is: Klein!

Subliem,

Zo’n pseudoniem.

 

Lodewijk de Veertiende

Dacht, op het plebs neerziende

Zonnekoning te zijn,

Maar die zon was maar schijn.

 

 

De dood brengt leven in het uitvaartwezen

De clientèle die gestadig groeit

Waardoor de branche als nooit tevoren bloeit

Is met de dienstverlening zeer tevreden

Want achteraf is nooit protest gerezen

Of stonden klanten op die moeilijk deden

 

De lijkbezorging werkt naar oude zeden

Daar ook de klant nieuwlichterij verfoeit

Met verzen, zang, gebed, muziek die vloeit

Of teksten, ingetogen voorgelezen

Wordt door het kraaiengilde fijnbesneden

Een dode vast de hemel in geprezen

 

Er zijn per uitvaartzaak wat eigen wetjes

Maar overal geldt: Opgeruimd Staat Netjes

 

Wikimedia Commons 

 

Een bij vliegt al denkend van bloesem naar bloem

zij piekert en peinst over loodzware zaken

en vraag je waarom zij zich druk zit te maken

dan noemt zij als reden: ik denk dus ik zoem

 

 

Ik slenter nietsvermoedend langs een flat,

een avondloopje, zonder iets te moeten,

valt plofklaps daar een kerel voor mijn voeten.

Het scheelde weinig of ik was geplet.

 

Gesprongen dus, vanaf etage elf.

Zo’n vent denkt ook alleen maar aan zichzelf.

 

U houdt van Kunst? Wat dacht u van Vermeer?

Die staat bij kenners danig in de gunst

Maar volgens mij is dat zwaar overdreven

 

Ik maak dat simpel na, dat is geen kunst

Als ik iets maak wordt het hem toegeschreven

Door kenners met een wijdverbreide faam

 

Het brengt goed op, ik kan er ruim van leven

En toch zet ik gewoon mijn eigen naam

Ik kort die altijd af als ik signeer

 

Maar dat mijn hert, waarbij Vermeer verbleekt

Niet wordt erkend als echte Kunst: dát steekt

  

 

 

 

Ik heb Van Bommel weer eens teruggezien

De handen op z’n rug. Toen in z’n zijden

Een nederlaag viel amper te vermijden

Kort zou het duren. Een minuut of tien

 

Wat had zijn PSV voor thee gedronken?

Het team werd overlopen, wijd en zijd

En blunderde tot in oneindigheid

De zege werd door Willem II beklonken

 

Vrij koel klonk hoe de trainer het ervoer:

‘Een aantal spelers zijn te onervaren’

- Hoelang staat deze man nog aan het roer? -

 

‘En dat er twee vedetten nu niet waren

Hielp ook niet mee’, zei Mark met veel bravoer

- Hoelang zal Gerbrands’ hand hem nog bewaren? -

 

Ik had onlangs ineens de mannengriep
Ik kon een biefstuk op mijn sixpack bakken
Terwijl ik bleek naar adem lag te snakken
En dood ging met een masculien gepiep

 

Mijn borsthaar zag ik richting scrotum zakken
Uit elke zweetklier groeide een poliep
Sinds Jezus Christus ging geen vent zo diep
En Hij had zich vrijwíllig laten pakken

 

Men zegt dat elke vrouw vol smart zal baren
En dat zal best wel heel vervelend zijn
Maar haalt het echt niet bij hoe ik me voelde

 

Ik snapte plots wat Wittgenstein bedoelde
En moet u de details hier dus besparen:
Geen taal beschrijft mijn gruwelijke pijn

 

 

Een duif sprak koerend tot zijn wijf:

"Ik stop met poetsen aan mijn lijf;

jij wint het glimmen toch met glans

omdat ik altijd doffer blijf".

 

 

Adrie Oudejans was een van de acht finalisten in Emmen.

Dit kwatrijn staat in de bundel Lichtvoetig III.

 Adrie gaf toestemming het hier te plaatsen, waarvoor dank!