- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Wat een begeestering!
Heuglijke jaarwende
Jay van groep acht mag
Met vuurwerk op straat
Heuglijke jaarwende
Jay van groep acht mag
Met vuurwerk op straat
Zo wordt een knaldebuut
Onvergelijkelijk
Daar hem het licht in
Zijn ogen vergaat
Onvergelijkelijk
Daar hem het licht in
Zijn ogen vergaat
- Gegevens
- Geschreven door Theo Danes
Ik zei dat het zo klaar is als een klontje
Dat vuurwerk is bestemd voor onbeschoften
Maar beide kerels hadden een kort lontje
En ontploften
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
De scheurkalender op z’n dunst.
We ezelen de files in, de winkels
uit met mondvoorraad voor tien.
De oude kuddegeest drijft ons
de laatste avond bij elkaar.
We ezelen de files in, de winkels
uit met mondvoorraad voor tien.
De oude kuddegeest drijft ons
de laatste avond bij elkaar.
Om samen van alles te nemen, te eten,
kwinkslagen te kaatsen en oud zeer
te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes.
De koelkast zoemt van welbehagen.
kwinkslagen te kaatsen en oud zeer
te soppen, onze hoofden dik gevoerd met roes.
De koelkast zoemt van welbehagen.
Aan alles komt een begin.
Klokslag scheurt het jaar zich los,
het jongste uur ontfermt zich over ons,
zoent zich wijd in. We drommen
vrieskou in voor namaaklicht
en gierende bewijzen van bestaan.
Klokslag scheurt het jaar zich los,
het jongste uur ontfermt zich over ons,
zoent zich wijd in. We drommen
vrieskou in voor namaaklicht
en gierende bewijzen van bestaan.
Veel later staan we zeldzaam traag
en zeldzaam langzaam op. We gaan
het jaar weer overdoen –
en zeldzaam langzaam op. We gaan
het jaar weer overdoen –
- Gegevens
- Geschreven door Jacob van Schaijk
je vindt er helemaal geen zak meer aan
de dagen zijn eentonig, zonder kleur
om alles hangt dezelfde muffe geur
't is al met al een vreugdeloos bestaan
je oude maten zie je liever gaan
want hebt je zakken vol van hun gezeur
ze komen steevast voor een dichte deur
een afspraak schuif je op de lange baan
het nieuwe jaar, dat zegt je echt geen reet
onthaal je hooguit op een forse scheet
gedoe met feesten hoeft al zeker niet
er valt dus niets te wensen, beste man
geen kleinigheid is er die beter kan
ga lekker door en zing je vaste lied
- Gegevens
- Geschreven door Jolien
Een droeve kerstboom pakt de pen
Het is hem gaan verwarren
Ben ik nu wel of niet een den
Wil iemand met me sparren?
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
Ik hoor niet bij een christelijke clan,
maar ieder jaar twee dagen feest voor Jezus,
dat spreekt me aan en dus denkt dichter dezes:
'Dat doe ik ook als ik weer jarig ben.'
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Soms komt van onwaarneembaar ver
wat al bestond in zicht,
onthult de nacht een nieuwe ster
in duizend jaar oud licht.
wat al bestond in zicht,
onthult de nacht een nieuwe ster
in duizend jaar oud licht.
Misschien ging ze al eeuwen zacht
vervagend weer teloor,
toch dringt ze pas in deze nacht
tot onze ogen door.
vervagend weer teloor,
toch dringt ze pas in deze nacht
tot onze ogen door.
De ster is slechts een beeltenis
van wat voorgoed verdween,
een blik in de geschiedenis,
een afdruk van voorheen.
van wat voorgoed verdween,
een blik in de geschiedenis,
een afdruk van voorheen.
Wanneer de hartstocht op den duur
voor dof berusten zwicht
rest enkel van het oude vuur
de gloed die ons verlicht.
voor dof berusten zwicht
rest enkel van het oude vuur
de gloed die ons verlicht.
Steau van Mihai Eminescu (1850-1889)
vertaling: Otto van Gelder
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
’t Is ieder jaar dezelfde vraag: wat mag niet in de schalen?
Jan eet geen kaas, Piet wil geen worst, Klaas houdt niet van garnalen.
Voor Joachim is elke vorm van rauwkost uitgesloten.
Bob lust wel alles, maar hij heeft een allergie voor noten.
Jan eet geen kaas, Piet wil geen worst, Klaas houdt niet van garnalen.
Voor Joachim is elke vorm van rauwkost uitgesloten.
Bob lust wel alles, maar hij heeft een allergie voor noten.
Ook groente is een heel gedoe: Mien lust geen sperziebonen,
Maud wil geen groene bloemkool en Roberto geen gewone,
Niels geen gekookte worteltjes en Willemijn geen kroten.
Bob eet het allemaal, maar ja, die allergie voor noten.
Maud wil geen groene bloemkool en Roberto geen gewone,
Niels geen gekookte worteltjes en Willemijn geen kroten.
Bob eet het allemaal, maar ja, die allergie voor noten.
De religieuze eisen blijven ieder jaar weer boeien:
Sharifa eet geen varkens en Parvati eet geen koeien.
En vegan Willem-Jort eet niets dat wandelt op vier poten.
Bob vindt het best, maar waarschuwt nog een keertje voor de noten.
Sharifa eet geen varkens en Parvati eet geen koeien.
En vegan Willem-Jort eet niets dat wandelt op vier poten.
Bob vindt het best, maar waarschuwt nog een keertje voor de noten.
Het resultaat is heerlijk en laat ieder in zijn waarde.
Dit gastronomisch kerstbestand brengt vrede op de aarde.
Een wanklank is er wel helaas; Bob voelt zich best wel klote,
want in het grand dessert zit toch een heel klein beetje noten.
Dit gastronomisch kerstbestand brengt vrede op de aarde.
Een wanklank is er wel helaas; Bob voelt zich best wel klote,
want in het grand dessert zit toch een heel klein beetje noten.
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Op de site van het vernieuwde Meander magazine staat een recensie van de bundel Een jaar is vier kwartaal in tweeënvijftig lichte gedichten van Bert van den Helder. Inge Boulonois schreef de recensie, de link staat onderaan dit bericht.
Nu was het plan om hier de bundel ook inhoudelijk te bespreken, maar omdat Inge dat al voortreffelijk heeft gedaan volstaan wij met wat voetnoten en zullen we rijkelijk citeren uit een bundel die dat verdient. Daar beginnen we hieronder mee, en de komende tijd zullen we zeker nog eens plukken uit deze bundel.
Wat meteen opvalt is de fraaie cover met de formule die door de titel daarna dunnetjes wordt onderstreept. Mooi mat wit trouwens, wij houden ervan, en stevig karton, niet van dat flubberige spul. Dat de formule bij strikte ontleding 52 jaar zou opleveren mag de pret niet drukken. Maar valt u ons gerust aan op dit punt.
Een bundel met een grote diversiteit aan inhoud. Gedichten die strak in de vorm zitten - zoals ook de indeling in vier afdelingen, semi-vrije verzen, ritmisch sterke gedichten en kort werk dat vooral op de punchline is gericht. Dat laatste is niet altijd het meest geslaagd, in de gedichten die de lichte toets combineren met een serieuzere toon is Van den Helder op zijn sterkst en vindt hij ook een eigen geluid.
Als voorbeeld van bovengenoemde ritmiek, uit 'Ganzen' met een ik die op de dijk fietst met de wind in de rug: 'het pad is lang, het pad is recht/een grote groep met grauwe ganzen/komt van achter aangevlogen/richting wordt iets afgebogen/komen in mijn baan terecht'. Niet alleen wint deze taal aan kracht door weglating, ook de subtiele verschuiving van 'komt' naar 'komen' en van de groep als eenheid naar de zich om de fietser verspreidende ganzen is beeldend. Zo ook de onvermijdelijke afloop verderop: 'daar ik zelf nooit vliegen zal/geniet ik dubbel van mijn val'. Plezierig pessi-optimisme.
Mijn tante
Mijn tante was zo ijdel als een pauw
haar haren wit, haar blouseje strak gestreken
wat ik moet doen nu zij reeds is bezweken?
Ze houdt niet van die donkerzware rouw.
haar haren wit, haar blouseje strak gestreken
wat ik moet doen nu zij reeds is bezweken?
Ze houdt niet van die donkerzware rouw.
Dus zonder schuldgevoel hijs ik haar gauw
in haar antieke hagelwitte trouw-
jurk. O, wat wordt ze veel bekeken
als bovenaardse engel vergeleken.
En na een jaar of tien dan wil die vrouw
- al komt het niet zo aan op een paar weken -
dat ik dan haar skelet opgraven zou
en dat ik al haar botten mooi zal bleken.
Bert van den Helder
Een jaar is vier kwartaal in tweeënvijftig lichte gedichten
Stichting Korreltje Zeezout, 2018
Bundel bestellen en verdere info: www.lichteverzen.nl
Recensie op Meander Magazine:
- Gegevens
- Geschreven door Diversen
Omtrent een plofkip
'Plofkip geplofd' zo kopte pas
het sufferdje van Dintelsas.
Een plofkip schreef daarop getroffen:
'Wie zou er niet van zo'n kop ploffen,
want zelfs de allerdomste plofkip
beheerst de regels van 't kofschip.'
het sufferdje van Dintelsas.
Een plofkip schreef daarop getroffen:
'Wie zou er niet van zo'n kop ploffen,
want zelfs de allerdomste plofkip
beheerst de regels van 't kofschip.'
Frits Criens
Een ooi had laatst in Overbiest
Tot schande in haar hok gepiest
Denk echter niet, zo sprak het fokschaap
Dat ik nog langer in dat hok slaap
Een ram sprak toen: als ik een schaap fok
doe ik dat niet in ’t vieze slaaphok
Bas Boekelo
'Ik word', sprak 't fokschaap zwaar gefnuikt,
'te vaak als ezelsbrug misbruikt.
Ook wil ik graag van 't kofschip af;
die nepschuit wordt nog eens mijn graf.
Wie zou mijn oormerk willen dragen?
Ik ga het aan de fakespecht vragen.'
Wim Meyles
- Gegevens
- Geschreven door Remko Koplamp
Haar laarsjes en haar muiltjes en haar moonboots
Alsmede al haar pumps en zelfs de schoenpoets
Ze werden uitgesmeerd als inkooplast
Toen zij hem smeekte om een inloopkast
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
Van die razendsnelle zinnen
die niet stoppen voor een punt
en die ’s avonds door je hoofd gaan
als je nog niet slapen kunt
die niet stoppen voor een punt
en die ’s avonds door je hoofd gaan
als je nog niet slapen kunt
Ook al sluit je alle ramen
doe je alle deuren dicht
ze verdwijnen uit je kamer
haast nog sneller dan het licht
doe je alle deuren dicht
ze verdwijnen uit je kamer
haast nog sneller dan het licht
Graag zou ik ze willen vangen
voor mijn mooie-zinnenboek
maar zodra ik dat gedacht heb
zijn die zinnen alweer zoek
voor mijn mooie-zinnenboek
maar zodra ik dat gedacht heb
zijn die zinnen alweer zoek
- Gegevens
- Geschreven door Christiaan Abbing
De winterzon werpt nog haar laatste stralen
De schemer komt, de avond valt al vroeg
Toch zal ik in het duister niet verdwalen
Ik weet de weg en er is licht genoeg
De schemer komt, de avond valt al vroeg
Toch zal ik in het duister niet verdwalen
Ik weet de weg en er is licht genoeg
Ook als de nacht valt, voel ik me hier thuis
Mijn pad wordt fel verlicht door het geflonker
Tienduizend lichtjes leiden mij naar huis
Ik vind mijn weg wel, nergens is het donker
Mijn pad wordt fel verlicht door het geflonker
Tienduizend lichtjes leiden mij naar huis
Ik vind mijn weg wel, nergens is het donker
Ineens word ik omstraald door blauwig licht
En rode letters dwingen me tot staan
Ik staar verschrikt in een gefronst gezicht
De wijkagent kijkt mij bestraffend aan
En rode letters dwingen me tot staan
Ik staar verschrikt in een gefronst gezicht
De wijkagent kijkt mij bestraffend aan
'Je kunt het leuk vertellen, echt heel goed
Maar zorg eens dat je fietslicht het weer doet!'
Maar zorg eens dat je fietslicht het weer doet!'
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
De wind is guur, de mist kruipt op
Een klok slaat half december
Het bonkt in mijn verkouden kop
Ik voel mij getverdember
Een klok slaat half december
Het bonkt in mijn verkouden kop
Ik voel mij getverdember
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
Zusters en shagverbod!
Jaap in de ziekenboeg
Pacemakertrubbels
Met achjes en wee's
Jaap in de ziekenboeg
Pacemakertrubbels
Met achjes en wee's
Nadeel wordt voordeel, Jaap
Cardiologenvolk
Brengt je vanzelf
Tot patiënten-ob's
Cardiologenvolk
Brengt je vanzelf
Tot patiënten-ob's
Onvolprezen en onvermoeibaar is Jaap van den Born, hoofdredacteur van Het Vrije Vers.
Hij is even weg, maar straks versterkt weer terug.
- Gegevens
- Geschreven door Judy Elfferich
De Hebbedinges zocht iets
voor zijn verzameling.
We hielden een vergadering
en iedereen die kocht iets:
een vingerling, een rammelkast,
een tierlantijn, een rarekiek,
een janplezier, een beddenkwast,
een filippien, een wentelwiek.
Hij pakte alles uit en zei:
‘Er is heus heel veel aardigs bij
maar ik zoek toch een ander ding
voor mijn verzameling.’
We waren even sprakeloos.
Toen riepen we: ‘Wat wil je dán?
Een manebril, een mallejan,
een alikruik, een kraakdoos?’
‘Nee’, zei de Hebbedinges bits.
‘Maar zie je ooit een greintje,
een zier, een snars of sikkepit,
geef mij dan gauw een seintje.’
voor zijn verzameling.
We hielden een vergadering
en iedereen die kocht iets:
een vingerling, een rammelkast,
een tierlantijn, een rarekiek,
een janplezier, een beddenkwast,
een filippien, een wentelwiek.
Hij pakte alles uit en zei:
‘Er is heus heel veel aardigs bij
maar ik zoek toch een ander ding
voor mijn verzameling.’
We waren even sprakeloos.
Toen riepen we: ‘Wat wil je dán?
Een manebril, een mallejan,
een alikruik, een kraakdoos?’
‘Nee’, zei de Hebbedinges bits.
‘Maar zie je ooit een greintje,
een zier, een snars of sikkepit,
geef mij dan gauw een seintje.’
- Gegevens
- Geschreven door Diversen
Nu doe eens wat je altijd wilde doen
De wetten zijn voor anderen geschreven
De bonnetjes zijn zoekgemaakt door Teeven
Waarom zou JIJ dan doorgaan met fatsoen
De wetten zijn voor anderen geschreven
De bonnetjes zijn zoekgemaakt door Teeven
Waarom zou JIJ dan doorgaan met fatsoen
Ook jij hebt een instinct tot overleven
Ook jij hebt soms een roze visioen
Blaas op die boevenbank en grijp de poen
De deugdzaamheid heeft jou te vaak misdreven
Ook jij hebt soms een roze visioen
Blaas op die boevenbank en grijp de poen
De deugdzaamheid heeft jou te vaak misdreven
De hoogste tijd om Rembrandt te bevrijden
Het reisje naar 020 dus aanvaard
Het doek was lastig uit de lijst te snijden
Het reisje naar 020 dus aanvaard
Het doek was lastig uit de lijst te snijden
Je werd door heel de Nachtwacht aangestaard
Maar kwam als held 010 weer binnenrijden
Dat maakt het leven nou de moeite waard
Maar kwam als held 010 weer binnenrijden
Dat maakt het leven nou de moeite waard
..............................................................
Een collaboratie, een estafette, een puzzelhinkstapsprong: het samenwerksonnet. Ben Hoogland kwam in den beginne met het idee, de estafettestokhouder geeft de eerste en laatste regel van het sonnet, bepaalt de regels mbt welke regelnummers op welke wijze als verdeelde paren door anderen kunnen worden aangevuld, een sluitend paar moet door allen die hebben bijgedragen worden ingevuld. Tenslotte wordt door de initiator gejureerd en de winnaar neemt het stokje over. Was dit onduidelijk, kijkt u dan eens op het forum hoe eea tot stand komt, daar kunt u ook vrolijk meedoen uiteraard. Dit was nummer VII, Frits Criens was stokhouder, hanna pest neemt het over. We gaan door tot nummer CLIV.
Een collaboratie, een estafette, een puzzelhinkstapsprong: het samenwerksonnet. Ben Hoogland kwam in den beginne met het idee, de estafettestokhouder geeft de eerste en laatste regel van het sonnet, bepaalt de regels mbt welke regelnummers op welke wijze als verdeelde paren door anderen kunnen worden aangevuld, een sluitend paar moet door allen die hebben bijgedragen worden ingevuld. Tenslotte wordt door de initiator gejureerd en de winnaar neemt het stokje over. Was dit onduidelijk, kijkt u dan eens op het forum hoe eea tot stand komt, daar kunt u ook vrolijk meedoen uiteraard. Dit was nummer VII, Frits Criens was stokhouder, hanna pest neemt het over. We gaan door tot nummer CLIV.
- Gegevens
- Geschreven door Louise Dorren
Waarom die heisa toch?
Steeds dat geneuzel weer!
Twee oude sokken zijn
Ietwat verrast
Steeds dat geneuzel weer!
Twee oude sokken zijn
Ietwat verrast
Sorry hoor, wíj blijven
Schoonheidsbeschouwelijk
(Lepeltje, lepeltje)
Mooi in de kast
Schoonheidsbeschouwelijk
(Lepeltje, lepeltje)
Mooi in de kast