PERSONEELGEZOCHT
Foto IB
 
Ook mijn bedrijf kent personeelstekort
Te weinig dichters die ik in kan zetten
Op secties triolet en sonnetetten
En bij de clientèle wordt gemord
 
Zo dreigt men om geen cent meer uit te keren
Bij een te laat bezorgde grabbelton
Of rijkrijm in kwatrijn of distichon
Ik kan toch alles zelf niet corrigeren!
 
Wie durft zijn muze op ons los te laten
Bij afbakvers is er nog plaats genoeg
Of kom bij de zeslettergrepenploeg
En over het salaris valt te praten
 
Als start verzin je nu à la minute
Een geestige toepasselijke chute
 
boomkrul
Gustave Klimt: De Levensboom (middendeel)
 
daar zit ik dan, het zicht is zielverkwikkend
ontzaglijk veel ervaring opgedaan
de stappen zijn in beeld, naar onder blikkend
 
tot nu toe ben ik steeds vooruitgegaan
bij elke twee- of driesprong weer gestegen
het doel bereikt – en kijk me hier nu staan
 
alhier kom je geen sukkelaars meer tegen
de luiaards die ik schamper achterliet
de dommen, de tevredenen, de legen
 
volstrekt alleen verken ik het gebied
dit eindpunt van mijn jarenlange streven
gezelschap om te delen is er niet
 
aldus bewoon ik, partnerloos gebleven
de kruin van de beslisboom van mijn leven
 
ivooliviermiddendorp
Foto © Olivier Middendorp
 
Ik mag – dat is misschien bekend
Graag vreemde mensen observeren
Wij hebben in de straat een vent
Die zich vertoont in dameskleren
Ik wil die man zijn pumps en hoed
En roze tas niet graag misgunnen
Ik vind het best, ik vind het goed
Ik ben enorm van: dat moet kunnen
Ik neem die dingen niet zo nauw:
“Goedemorgen, dag mevrouw!”
 
Want ik ben zo tolerant, zo tolerant
De tolerantste van het land
De tolerantste man op aarde
Ik laat de mensen in hun waarde
Ik reik ze stuk voor stuk de hand
Zo tolerant
 
Wat heeft de zomer lang geduurd
En ik ben niet zo’n  binnenblijver
Dus ben ik met de halve buurt
Gaan pootjebaden bij de vijver
Hij dan wel zij, om kort te gaan
Hij/zij zat op een keukenkrukje
Een geel bikinibroekje aan
Met inhoud, maar geen bovenstukje
Niet zeuren Ivo, niet zo flauw!
“Goedemiddag, dag mevrouw!”
 
Want ik ben zo tolerant, zo tolerant
De tolerantste van het land
Ik wil het allemaal aanvaarden
Ik laat de mensen in hun waarde
Ik voel onmiddellijk een band
Zo tolerant
 
Hij/zij heeft kralen om de nek
En grote bellen aan de oren
Nee, echt, beslist, het is niet gek
Zo’n man of vrouw met toebehoren
Maar laatst keek ik m’n ogen uit
Ik wil me d’r niet mee bemoeien
Maar toch: hij/zij nam het besluit
Opeens een baard te laten groeien
Afijn, toen had ik het niet meer
“Goeienavond, dag mevreer!”
 
Oh, wat ben ik tolerant, zo tolerant
De tolerantste van het land
Ik laat de mensen in hun waarde
Maar het houdt op bij stoppelbaarden
Ik doe mijn best van vroeg tot laat tot vroeg
Nog steeds niet tolerant genoeg
 
 
Speciaal voor Het vrije vers stuurde Ivo de Wijs een aantal nieuwe verzen op!
In de komende weken zullen die hier op de voorpagina verschijnen...
 
 
pildrionkl
pexels.com
 
de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken
 
in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon
 
de zuster houdt hem warm met jas en das
en duwt de rolstoel met beleid naar later
naar jaren die geen mens hem zal benijden
 
hij haat de arts die hem opnieuw genas
wanneer komt er een eind aan het theater
hij hunkert naar een pil die kan bevrijden
 
 
Op 22 augustus 2016 overleed dichter Daan de Ligt
Het doet goed te zien hoe Daan voortleeft: al geruime tijd staat dit gedicht op nr. 1 van de Top-tien-gedichten op gedichten.nl
 
kapstok
Wikimedia Commons
 
Ik ga mijn leven aan de kapstok hangen
om elke smet en schandvlek weg te wrijven,
zodat hij glanst van liefde en verlangen.
Herinneringen dienen mooi te blijven
zodat ze bij het nageslacht beklijven.
Nu denkt een ieder die mij langs ziet lopen:
“Op zo’n mooi leven kan ik enkel hopen”.
 
Het oogt van verre dan wel aardig, maar
ik zie het werk van schimmel en van mot.
De zomen zitten los, de stof is gaar.
De vleug geeft glans, dat camoufleert de rot.
In feite heb ik iedereen bedot.
Ik heb de plekken waar het leven faalt
zorgvuldig weggewerkt met draad en naald.
 
Step
Pixabay
 
Ik zie je komen door de laan
op zo’n elektrisch stepje.
Een eigen bubbel heb je.
Je zoeft voorbij, kijkt mij niet aan.
Een nogal dwingend toontje
komt uit je telefoontje,
dus zie je ook die paal niet staan.
 
Broer
Pixabay
 
Het gaat hem voor de wind,
professor in de dop,
waar hij ook aan begint
hij glorieert non-stop.
 
Een man die vrienden vindt,
bemiddelt en verbindt,
goedaardig als de Sint,
nooit gaat hij door het lint.
 
Hij erfde moeders tint,
haar smaak: in alles top,
mijn vaders snelle sprint,
zijn schwung, zijn fiere kop.
 
Maar bij het tweede kind
was blijkbaar alles op.
 
Canalparade
Pixabay
 
De dichter meerde aan bij ’t Noorderlicht
Hij droeg zijn veter strak zoals het hoort
Gaf bovenop de bar zijn onderricht
En dweepte in het leer hoe vlot hij dicht
Maar foto’s kregen hashtag relnichtoord
 
spam
Pixabay
 
Spam krijgt de overhand!
Helpt een nieuw mailadres?
Welke partij gaat daar
Slimmer mee om?
 
Tip van Assistant in
Wij-van-wc-eendstijl:
Maak een account aan bij
Gmail.com
 
Marvis
 
Pixabay
 
Mijn spieren zijn verhard, gewrichten kraken,
Bij fitness sta ik met mijn lijf voor gek
Als ik het therapeutisch rek en strek,
Of achterwaarts een koprol tracht te maken
 
Voor mijn verjaardag daarom dit verzoek:
Verras me met een mr. marvisbroek
 
Lever
Pixabay
 
Aleer ik van dit aards bestaan
Als zuipschuiter zal henegaan
Is nu de tijd dat ik beken
(Hoewel ik wel een donor ben)
Aan hen in transplantatienood:
Er is geen lever na de dood
 
 
 
149x210
 In: DICHTER. nr 23, Uitg.Plint
 
Fwiet, fwiet! Wat hoor ik toch?
Is het de drieklepstuut?
Boomtrapper? Prutteldomp?
Pieter-van-gent?
 
Nee! ’t Is de vrolijke
Ornithologenkreet
Daar! Weer een vogel
Die niemand herkent!
 
 
nederlandspixabay
pixabay
 
Zei mijn docent: ‘Je moet pas kennen leren
wanneer je kunnen optimaal beheerst.
Ja, kunnen kennen komt gewoonweg eerst
waarna je beter kennen kunt hanteren.’
 
Geweten en gewist: niet meer vergeten,
soms zeg ik voor gemeten nog gemist.
Ik weet: ik heb gegeten, niet gegist
en dat het niet gedist is na het daten.
 
Ook nooit in plaats van leiden lijden zeggen,
o jee, nu ben ik liggen/leggen kwijt,
wat heeft die taal tot last en leed geleid!
Gelukkig dat het niet aan mij kan leggen.
 
gefeliciteerd2
IB
 
En onverwacht verliep het leven toch nog volgens plan
Het huis, de tuin, de katten en het nageslacht zijn binnen
Een grote, sterke, lieve, knappe, fabuleuze man
Je veertigste verjaardag, laat het leven maar beginnen
 
 
De vrouw van de dichter is jarig vandaag!
 
herschepping
WikiMediaCommons
 
Voor versie 2.0 schiep Hij vier poten,
een wollige bedekking van het vel,
frivole oren, snorren die zowel
bij hem als haar gevoeligheid vergroten
 
ook nagels, slechts bij bomen te ontbloten
maar meer nog het besef van dit model
dat ernst het dode broertje is van spel
en er beslist te weinig wordt genoten
 
En zie, de schepping was geheel naar wens
temeer daar Hij dit keer maar niet besloot
Zijn evenbeeld een rol te laten spelen
 
waarna de pas geschapen nieuwe mens
de weg vond naar Zijn hooggelegen schoot
om zich daar goddelijk te laten strelen
 
herschepping
WikiMediaCommons
 
Voor versie 2.0 schiep Hij vier poten,
een wollige bedekking van het vel,
frivole oren, snorren die zowel
bij hem als haar gevoeligheid vergroten
 
ook nagels, slechts bij bomen te ontbloten
maar meer nog het besef van dit model
dat ernst het dode broertje is van spel
en er beslist te weinig wordt genoten
 
En zie, de schepping was geheel naar wens
temeer daar Hij dit keer maar niet besloot
Zijn evenbeeld een rol te laten spelen
 
waarna de pas geschapen nieuwe mens
de weg vond naar Zijn hooggelegen schoot
om zich daar goddelijk te laten strelen
 
covidklacht
pixnio.com
 
Ik proef geen biet, ik ruik geen snars
door dat familielid van SARS.
Nu zit mijn baas me ook nog dwars,
hij eist mijn terugkeer, bits en bars.
 
Ik riep geërgerd, groen en geel:
‘Ik stuur die vent meteen een mail
en zeg dat ik hem vierendeel.’
 
‘Mooi,’ zei mijn vrouw, ‘zo gaat het goed.
Je ruikt in elk geval weer bloed.’
 
veulen
Pexels
 
ik liep al vroeg, van acht tot negen
en haalde krentenbrood
het woei niet en er viel geen regen
ik wilde zelfs niet dood
 
ook kwam ik nog een veulen tegen
en vlakbij Goey & Koot
zag ik een stoot d’r stoepje vegen
ik dacht was zij maar bloot
 
zo liep ‘k al vroeg langs aller wegen
waarbij ‘k een liedje floot
 
zo’n toestand is een ware zegen
genade in het groot
 
‘k heb er niet eens voor kromgelegen
‘t viel zomaar in mijn schoot
 
bosch
Jeroen Bosch, 1650
 
Het was een ouderwetse drankentocht
Cognac en whisky in 'De Blaauwe Hand'
De lentebokjes in een duister krocht
Hoe heette toch dat goedje dat ik kocht?
Het staartje las ik in de ochtendkrant
 
bootniek2
WikiMediaCommons (bewerking IB)
 
Natuurlijk was er ook een Lightverseboot
Het vrije vers nadrukkelijk aanwezig
Heel inclusief waren de leden bezig
Ze gaven enthousiast hun vormen bloot
 
Frits droeg een uiterst spaarzaam Rondeletje
En Inge in die roze Bout-rimé
Was volgens Bart een ravissant idee
Zelf ging hij in een simpel Sonnettetje
 
Dan was er Remko's strakke Labbertong
Die luid werd toegejuicht vanaf de kade
Geraffineerd was Hendrikjes Ballade
En Wim die van de boot af Stel en Sprong
 
Ook wordt Jaaps Little Willie elk jaar beter
Was Niels met Hans en Bas in Triolet
Die werden breeduit bij de boeg gezet
En u kon mij herkennen aan die veter
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

IJspret

ijspret
Pixabay
 
De schaats van de man wacht op ijs
om lekker te glijden en klappen.
Het dooit, dus de man moet op reis
de schaatsijzers veilig in lappen.
 
Het ijs voor de man met de schaats
moet hard zijn, niet wakken of pappen.
Het ligt op een lastige plaats,
dus wie ernaartoe wil moet lappen.
 
Het ijs draagt de schaats en de man.
’t Is prachtig, dat zult u wel snappen.
Hij schaatst heel de dag zonder plan,
voor ’t oog van nieuwsgierige Lappen