- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
Stable Diffusion
Een pientere kever uit Koog aan de Zaan
voorkomt dat machines kapot kunnen gaan.
Zijn hersenen helpen hem bij de techniek,
zijn hart daarentegen ligt bij de muziek.
Met zangkunst en zuiverheid zit het wel snor,
hij laat zich nu scholen tot operator.
- Gegevens
- Geschreven door Christian Goijaarts
Met volop zon is dit een mooi moment
om uren ongestoord te recreëren
en heerlijk door de bossen te flaneren –
totdat mijn blaas een noodsignaal verzendt.
Ik hurk behoedzaam achter het struweel
als plots een boa luid komt protesteren
dat ik niet in het wild mag urineren;
een boete van formaat valt mij ten deel.
Maar zeg nu zelf: zoiets geeft toch geen pas
bij zo’n bescheiden recreatieplas?
- Gegevens
- Geschreven door Leonard Schutte
Een jonge vrouw, student in Teheran
die op de campus van de Uni woonde
en naast haar hoofddoekje een haarlok toonde,
kreeg hier een uiterst zware domper van.
De zedendienst, een koppel van drie man,
die zo’n flagrante misstap niet verschoonde
maar haar met klappen en geweld beloonde,
deed haar ten slotte ook nog in de ban.
Om heel gekrenkt en boos te protesteren
deed zij kordaat en ook niet zonder moed
haar hoofddoek af en al haar zwarte kleren,
flaneerde verder in haar ondergoed.
Gaan vrouwen in Iran emanciperen
nu zij met deze stap een wonder doet?
Op 3 november protesteerde een Iraanse studente in ondergoed tegen de verplichte hoofddoek
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Een eekhoorn uit het hoge Noorden
bereisde vele verre oorden,
door bossen, velden, hei en voorden.
bereisde vele verre oorden,
door bossen, velden, hei en voorden.
'Ach ja, ik spreek', zo sprak de eekhoorn,
'veel talen die bij elke streek hoorn,
al blief ik toch uut Noordse kweek boorn'.
- Gegevens
- Geschreven door Christian Goijaarts
Ik trok dit jaar het lootje van mijn neef,
die onlangs met zijn fatbike wist te crashen,
twee weken in het ziekenhuis verbleef
en nu bij de verzekering wil cashen.
Zijn fiets? Volledig naar de gallemiezen;
op topsnelheid ging alles schots en scheef.
Een bruikbaar onderwerp voor mijn surprise:
ik denk dat ik een scheurkalender geef.
- Gegevens
- Geschreven door JW Goedhart
Mijn allereerste bundel was verschenen
Ik sloeg het boekje open en stond paf
De grapjes weg! De lol was er vanaf
In alle verzen was de clou verdwenen
Hoe kon dit nu zo vreselijk mislukken?
De drukmachine mocht de pret niet drukken
- Gegevens
- Geschreven door Remko Koplamp
Hoekvers, reductio
Haiku, aquarium
Prik, balladette, rondule
Onzijn
Lobbertang, tralala
Zwitserssonnettenraam
Echternach, raldaldee
Rupsband, sixtijn
- Gegevens
- Geschreven door Maarten van Petersen
De wijnboer draagt bij kou en hitte
Altijd zijn zwarte wijnbaret
Heel soms draagt hij ook wel een witte
Die noemt hij zijn albinopet
Copilot
- Gegevens
- Geschreven door Hendrikje de Koning
Van Gogh heeft in een groezig groepsportret
zijn vijf agrariërs gehuld in duister
en rond een schaal met aardappels gezet.
Was het voor hem zijn artistiek brevet,
het gaf zijn kunst niet de begeerde luister.
Hoe dat ook zijn mag, voor de kenners huist er
een loflied in op hoe de boer zich redt
met louter erpels en gedwee gefluister.
Ze stellen vast dat zoiets nooit meer juister
of raker is geschetst, in elk facet.
En nu? Is er een boer die niet snel zwicht
voor vette frietjes onder neonlicht?
zijn vijf agrariërs gehuld in duister
en rond een schaal met aardappels gezet.
Was het voor hem zijn artistiek brevet,
het gaf zijn kunst niet de begeerde luister.
Hoe dat ook zijn mag, voor de kenners huist er
een loflied in op hoe de boer zich redt
met louter erpels en gedwee gefluister.
Ze stellen vast dat zoiets nooit meer juister
of raker is geschetst, in elk facet.
En nu? Is er een boer die niet snel zwicht
voor vette frietjes onder neonlicht?
- Gegevens
- Geschreven door Han Marinus
Ik ben het feit en ooit werd ik vertrouwd.
Ik stond bekend als ‘vaststaand’ of ‘voldongen’.
Mijn woord was wet, er werd op mij gebouwd.
In elk gewest werd luid mijn lof gezongen.
Dat is geweest, ik stel niet veel meer voor.
De optie heeft mij van mijn plaats verdrongen.
Ik vraag mij af: Hoe moet ik nu toch door
nu zelfs de mening mij voorbij komt streven?
Mijn reputatie gaat geheel teloor.
Ik leid een leeg, een nietig, somber leven,
verfoei ten diepste deze barbarij
en weet mij door onzekerheid omgeven.
Dus smeek ik u: Toe, stel u aan mijn zij,
want zonder mij is waarheid vogelvrij.
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
Pixabay
Toen hij na hun barbecuetje
commentaar had op het toetje
sloeg ze hem een hersenschudding
met haar pan vol kersenpudding.
commentaar had op het toetje
sloeg ze hem een hersenschudding
met haar pan vol kersenpudding.
- Gegevens
- Geschreven door Gezienus Omvlee
Zij was de sterrenkok in het gezin
En kookte bloemkool en de wortels gaar
Met piepertjes en jus van karbonade
Hij las zijn krant en rookte zijn sigaar
Hij deed een dutje als zij stond te braden
Hij wist van geld en politiek Den Haag
Tevreden sloeg hij haar gezwoeg dan gade
Want zo bekeek hij zijn drie-eenheid graag
Als moederklok, als poetsvrouw en als min
en hij was prijzend om haar rolgedrag
En vierde heel zijn leven Vaderdag
Uit Gezienus Omvlee: Licht over Nederland (Ter Verpoozing, Peize 2021). De bundel is geïllustreerd door Hanneke Haverkate-Brandsma.
Nee, geen Moederdag, maar Allerzielen is het. Vandaag is het precies twee jaar geleden dat Gezienus Omvlee, Emmens eerste gemeentedichter en medebestuurslid van STEM overleed. Met dit gedicht van hem sluit Het vrije vers deze week, die in het teken stond van het NK Light verse, af. Zonder Gezienus was dit jaarlijks festijn er niet geweest.
- Gegevens
- Geschreven door Hendrik te Paske
Mijn oude Bakker was behoorlijk stuk
Maar ik ontving zojuist van mijn beminde
(Die daarvoor €22,50 pinde)
De zeventiende – net herziene - druk
Maar ik ontving zojuist van mijn beminde
(Die daarvoor €22,50 pinde)
De zeventiende – net herziene - druk
De ware moslima draagt een nikab
Een lightverse-dichter kan niet zonder Jaap
Een lightverse-dichter kan niet zonder Jaap
- Gegevens
- Geschreven door Otto van Gelder
De vierentwintig staat vaak voor karaat
maar is als jaartal soms in het kwadraat
wiskundig met Pythagoras verweven
Kijk goed naar het getal dat dan ontstaat:
de zes verruilt na vijf zijn plek met zeven.
Oktober wordt als maand een tien gegeven
die keer zichzelf snel naar de honderd gaat
Deed u het kwadrateren met succes
dan ziet u opgeteld: zes zeven zes
en daarmee komt een palindroom tot leven
waar u gewoon de wortel uit kunt trekken
om de precieze datum te ontdekken.
Het is de laatste Pythagorasdag van dit jaar en een van de laatste van deze eeuw. Hierna volgen er nog maar twee. Daarna moet u wachten tot 5 april 2103. Uitleg? 10 kwadraat plus 24 kwadraat is 26 kwadraat.
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Copilot
Al eet hij nimmer vlees, toch is hij wreed.
Tot moes maalt hij een blozend goudrenetje,
spinazie hakt hij in de pan. Veel leed
brengt ook het villen van een groen courgetje,
het fieltig uitknijpen van saprijk fruit,
het lichten van een tuinboon uit diens bedje.
Die bruut steekt aardappels de ogen uit
en rukt radijsjes keihard uit de aarde,
alfalfa in de kiem gesmoord, vormt buit!
Een vegan blijft gewoon een grofbesnaarde.
Plant-aardig? Nee, er wordt immens geleden
door al wat weerloos is en dus van waarde.
Helaas, je brengt zo iemand nooit tot rede:
als heilig boontje tafelt hij in vrede –
Volgend jaar hoopt Inge Boulonois ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag een zevende bundel uit te geven. Deze nieuweling zal lichtvoetig worden en naast gebonden gedichten als sonnetten, topo’s, epigrammen wederom kleurige pictobollekes en figuurverzen herbergen. Op Meander is morgen een voorproefje uit de bundel in spe te lezen, waaronder 'De vegetarier'.
- Gegevens
- Geschreven door René Turk
de dagen gaan langzaam, de weken die vliegen
hoe traag elke weekdag me telkens misleidt
ineens een maand verder, waar blijft toch de tijd?
ik wil vaak van alles maar laat me bedriegen
een jaar ligt eerst open, dan ben je het kwijt
de dagen gaan langzaam, de weken die vliegen
waar komt het vandaan dat de tijd lijkt te liegen?
het ‘tussen de middag’ van vroeger in strijd
met uurtjes van heden waarin niets gedijt
de dagen gaan langzaam, de weken die vliegen
- Gegevens
- Geschreven door Christian Goijaarts
In één streep door is er niet bij;
ik sta weer in een lange rij,
want deze route filevrij,
dat blijft een droombeeld, volgens mij.
Komt dit ooit goed? Het lijkt me stug,
terwijl ik sukkel naar die brug.
Te voet gaat minstens net zo vlug!
Hoe vind ik dichterbij een baan?
Toch goed om eens bij stil te staan.
ik sta weer in een lange rij,
want deze route filevrij,
dat blijft een droombeeld, volgens mij.
Komt dit ooit goed? Het lijkt me stug,
terwijl ik sukkel naar die brug.
Te voet gaat minstens net zo vlug!
Hoe vind ik dichterbij een baan?
Toch goed om eens bij stil te staan.
Copilot
- Gegevens
- Geschreven door JW Goedhart
De hoogbejaarde dame Jeann Calmént
Geen erfgenamen, achterin de tachtig
Was in een mooi appartement woonachtig
Versleet haar laatste dagen zeer content
André Raffrey (notaris), sluwe vent
Bekeek de situatie eens aandachtig
Een overeenkomst sloten ze eendrachtig:
'Ik doe, zolang als u in leven bent
Per maand een aanbetaling (rentevrij)
Zodra u sterft is dan het huis van mij'
'Dat duurt niet lang', dacht hij, 'die is zo dood'
André had voor een jaar of tien begroot
Helaas, hij stierf en werd nooit eigenaar
Want Jeann Calmént werd honderdtwintig jaar
* In 1965 sloot Calment een lijfrentecontract met de notaris André-François Raffray. Hij zou na Calménts dood haar appartement in een flat krijgen. In ruil hiervoor zou hij Calment tot haar overlijden een maandelijkse toelage van 2500 frank betalen. Wat op het eerste gezicht een lucratieve belegging was – Raffray was 48 jaar en Calmént 90 –, kostte uiteindelijk een klein fortuin, omdat zij onverwacht lang in leven bleef. Raffray stierf zelfs nog vóór haar (in 1995), zodat zijn weduwe de betalingen moest voortzetten tot aan Calménts dood. In totaal werd tweemaal de marktwaarde voor het appartement betaald voordat Raffrays vrouw het erfde. (bron, Wikipedia)
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Er gingen al geruchten rond. Henk zou in de weer zijn om wederom een bundel met wielertopo's te laten fabriceren. En ja hoor … vandaag is het vervolg op de succesbundel 'Tour de Henk' verschenen, dit keer toepasselijk 'reTour de Henk' Nieuwe Ronde, nieuwe topo's geheten.
Lightversedichters Maarten van Petersen en Remko Koplamp bundelden wederom hun krachten en trommelden voor het tweede jaar op rij een peloton enthousiaste topodichters bij elkaar om deze nieuwe bundel reTour de Henk met ruim 150 topo's mogelijk te maken.
Het is weer een fraai uitgevoerd boekwerkje geworden waarin we de avonturen van Henk en Han niet alleen in de Tour de France maar ook in de Giro d'Italia kunnen volgen. Bovendien is er aandacht voor de doldwaze belevenissen van het tweetal tijdens de promotie van hun eerste gedrukte uitgave.
Hieronder alvast een blik op een willekeurige pagina uit de bundel:
De volgende 14 dichters (in alfabetische volgorde) werkten mee: Inge Boulonois, Frits Criens, Theo Danes, JW Goedhart, Christian Goijaarts, Ben Hoogland, Niek Kalberg, Peter Knipmeijer, Remko Koplamp, Judith Nieken, Maarten van Petersen, Luuk Ramaker, John de Rooy en Rikkert Zuiderveld.
Kortom, reTour de Henk is evenals zijn voorganger weer een regelrechte must-have. Niet alleen voor lezers van light verse maar ook voor alle wielerliefhebbers in Nederland, België en de rest van de wereld.
Uiteraard warm aanbevolen door Het vrije vers.
Sprint nu maar snel naar de webshop om de bundel te bestellen:
- Gegevens
- Geschreven door Maarten van Petersen
Pexels
Wat een bocht! riep een wijnspecialiste
Deze fles is bepaald niet de friste
Ik vermoed sowieso
Dat ze op dit chateau
Zich al bij het vergisten vergisten
Deze fles is bepaald niet de friste
Ik vermoed sowieso
Dat ze op dit chateau
Zich al bij het vergisten vergisten
Uit het archief
Kerstavond na het klimaatakkoord
De maan hangt als een kerstster in het zwerk
en stuurt de hele mensheid naar de kerk.
De wijze zit er, trots op zijn akkoord.
De herder zegt: “Ik houd je aan je woord.”
De maan schijnt als een ledlamp helder wit
en toont dus pijnlijk aan hoe of het zit:
ondanks de conferentie van de eeuw
is het te warm en dus ontbreekt de sneeuw.
De mensheid klaagt: “We doen heel erg ons best,
dus waarom wordt ons Kerstfeest zo verpest?”
De Aarde zegt: “Het was een mooi gebaar.
Nu aan de slag, dan sneeuwt het volgend jaar.”