Mijn mentor belde hoogstpersoonlijk aan Of ik het hele jaar had zitten pitten Met zo'n tekort zou ik niet overgaan Hij bleef maar drammend bij de voordeur staan En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten
Ik legde thuis een waterafvoer aan Maar toen ik in het ligbad zat te kitten Is het een ietsiepietsie misgegaan Ik had het water tot de lippen staan En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten
Een tochtje met de bus sprak mij wel aan Maar 's avonds, aan het einde van zijn ritten Is de chauffeur ineens naar huis gegaan De bus is bij een halte blijven staan En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten
Ik trof m'n liefje met een ander aan - Nou ja, op mij zat zij alleen te vitten - Dus toen de bruiloft kwam, ben ik gegaan Daar kwam het: 'Wie bezwaar heeft, moet gaan staan' En ik - ik ben gewoon maar blijven zitten
Jaap Bakker zette, vooral ter lering en vermaak van lightversedichters zelf, de leden van Het vrije vers aan tot schrijven van een sonnettenkrans. Hij begon met het meestersonnet.
De andere veertien sonnetten zijn op het forum (Sonnettenleed, de sonnetten) te lezen.
Vrijdag a.s. draagt Bart Adjudant samen met vijf andere dichters voor tijdens Dichter aan Boord op Podium Verwondering in Groningen. Het leek hem aardig om voor deze gelegenheid weer eens te proberen een acrostichon te maken. Omdat ‘verwondering’ 12 letters heeft ging hij op zoek naar een versvorm met 12 regels en kwam hij uit op het door Frits Criens bedachte douzijn.
Voor de duidelijkheid, Podium Verwondering is een schip, vandaar de slotregel.
De naam Barbapapa krijgt vijftig jaar nadat de eerste animatiefilmpjes op televisie te zien waren een vermelding in het woordenboek Van Dale. Bron: Nu.nl
Op 18 november wordt in Nijmegen Hans Manders’ nieuwe bundel ‘Een knipoog van de tijd’ gepresenteerd!
Het is een tweedelig boekwerk met maar liefst duizend sonnetten.
Deel 1 bestaat uit dertien thematische afdelingen. De thema’s zijn o.a. tijd, dood, liefde, vrouwen, ouders, (klein)kinderen, de eeuwige stad en de poëzie zelf. Deel 2 bestaat uit 2 afdelingen. De afdeling ‘Varia’ bestaat uit sonnetten die niet konden worden ondergebracht bij de thematische afdelingen van deel 1. In de afdeling ‘Cycli’ staan alle sonnetten die deel uitmaken van een cyclus (vanaf 2 tot 48 sonnetten). Twee verzen uit de bundel.
Scheerbeurt
Ik maak mijn kin en hals met water nat
-er vallen drie, vier druppels op mijn kleren-
en smeer er scheerschuim op, begin met scheren,
want ook vanochtend moet de huid weer glad.
Dan kijk ik naar mijn spiegelbeeld, omdat
ik bij mezelf, als steeds, wil controleren
of ook vandaag nog valt te camoufleren
dat ik mijn beste tijd reeds heb gehad.
De spiegel echter is bepaald niet mild.
Hij zegt: zie jij die rimpels bij je lippen
en hoe er bij je linkeroog iets trilt.
Je neushaar laat zich nauwelijks nog knippen.
Een vloek schiet door mijn tanden, ongewild:
ik kan aan hoe ik toen was niet meer tippen.
Uit deel 1, afdeling Zelfportret
De laatste straten
De stroom, verdomme, dreigt toch op te drogen
voordat ik ginds het eindpunt heb bereikt,
terwijl het zo dichtbij, haast tastbaar, lijkt
dat ik het aan kan raken met mijn ogen.
Ik mis de laatste weken het vermogen
gedachten vast te leggen. Tijd verstrijkt,
waardoor het dundoek aan de einder wijkt,
zoals een droom die bijna is vervlogen.
Ik roep de Muzen van de dichtkunst aan
en smeek de dames mij niet te verlaten,
maar nog een stukje met mij mee te gaan.
“Toe, fluister in mijn oren wat citaten
en laat me hier niet zonder woorden staan,
maar leid me zingend door de laatste straten.”
Uit deel 2, cyclus ‘Op naar de duizend’
De presentatie op 18 november vindt plaats in de Thiemeloods te Nijmegen, Leemptstraat 34, aanvang 20 uur. Van harte welkom!
Precies een jaar geleden overleed Gezienus Omvlee, een bevlogen dichter die vanaf het eerste uur lid was van Het vrije vers. Hij was niet alleen de drijvende kracht achter het NK Light Verse Dichten maar ook een geweldige ambassadeur voor het lichtvoetige genre. Bovendien was hij de eerste gemeentedichter van Emmen, hij won de Poëzieprijs van de provincie Drenthe en was een van de dichters van het Light Verse Collectief.
1840 Willem II
Hij leeft nog voort in grondwet en sigaren
en was hier negen jaar de majesteit.
Hij zag zichzelf als speerpunt van beleid.
Zijn spilzucht zou heel Nederland bezwaren.
Ook zou hij zijn Oranjelans niet sparen.
Hij was waarin hij lust zag toegewijd,
vond voor- en achterkant van man en meid
in zijn erotisch intensieve jaren.
’t Liep mis toen hij betaalde liefde zocht
bij het door hem vereerde hoerendom.
Hij raakte na bordeelbezoek chantabel.
Nadat hij toen het zwijgen had gekocht,
betaalde hij een ruime afkoopsom
en was bij overlijden insolvabel.
Uit Gezienus Omvlee: Licht over Nederland (Ter Verpoozing, 2021)