Eventjes Googelen
Topinamboergelei?
Dat is de aardpeer
OB-woord: okee
Dat lukt dus niet met de
Zonnebloemartisjok
Hier werkt het zeslettergreepwoord
Niet mee
Het is gebeurd. Harry Muskee is dood.
Dit sterven van de Drentse blueslegende
krijgt in de hemel een gelukkig ende
nu hij weer samen is met Herman Brood.
In plaats van het Te Deum Laudamus
klinkt daar nu tot in eeuwigheid de blues.
Reuzegezellig hoor
Er was een slowfoodmarkt
Wij proefden kaasjes
En boerenkandeel
En bij het zien van de
Topinamboergelei
Sloeg mij het vormvaste hart
In de keel
(Dit was in Zwolle dus
Dat is een Hanzestad
Niets te beleven
En weinig te zien
Wel hebben zij er een
Dominicanenkerk
Leuk om vrij vers op te biechten
Misschien)
In ieder neusgat zit bij hem een slang
en in het onderlichaam een katheter.
Zijn lichaamstoestand leest men op een meter;
die toestand is stabiel, al veel te lang.
Dit leven dat zich nodeloos laat rekken
is eigenlijk vergeten uit te checken.
Heren, uw taalgebruik!
Wilders weer wildeman
En een repliek die niet
Past bij 't métier
Wij leerden vroeger de
Tweetrapsbeleefdheidsnorm:
"Doe eens normaal man,
Meneer de Premier"
Bij de Algemene Politieke Beschouwingen
Poedels, kleuters,
Schepen en een
Tuinman met een
Kettingzaag
Ruim voldoende
Metaforen
Maar de boodschap
Blijft wat vaag
Voor niets: de ouderwetse hagelbuien
Gecompleteerd met schrale oostenwind
Een flinke vorst, waarbij het ijs gaat kruien
Een sneeuwstorm die het oog verblindt
En tegenwind, voor boodschappen per fiets
Maar stel dat u de winter prettig vindt
Met open haard en kaarsen of zoiets
Dan krijgt u mijn versleten wintertruien
Mag U de winter hebben, hoor. Voor niets
*
Bout rimé
Voor niets trotseer ik zware hagelbuien
Het hoofd gebogen in de oostenwind
De kruier die mijn koffer loopt te kruien
Is zonder al die wind al bijna blind
We zoeken in de regen naar mijn fiets
Het is niet vreemd dat ik mijn fiets niet vind
Bij het station? Gestolen of zoiets
De kruier krijgt van mij mijn wintertruien
en ook zijn loon, want hij kruit niet voor niets
*
Men vacanteert welvarend deze tijden
en frequenteert de laterale as,
maar jubelt met 'n vertikaal verblijden,
retour op nostra domus veritas.
Oost west, thuis best
Prinsjesdag
Cijfers weer uitgelekt
Ons rest bordesvertoon
Plus nog de jaarlijkse
Prangende vraag:
Hoe erg voor schut staat het
Aandachtverslindende
Gilde der hoedijdeltuiten
Vandaag
In pomologenkringen heerst usance
Dat malus pumila in hoogstamhout
Haar oir met slechts een luttele distance
Het ondermaanse aardrijk toevertrouwt
(De appel valt niet ver van de boom)
De eloquente schare wint ultiem
Argentum saâmgegaard door mauve zeel.
Silentium, en dat nog anoniem:
Daarvoor valt aurum magnum u ten deel.
(Spreken is zilver, maar zwijgen is goud)
Zijn passie voor de zee leek wat bekoeld.
Hij zag waar hij ook keek de woeste baren,
en werd na ongeveer drie dagen varen
uit dierenliefde overboord gespoeld.
Vanaf het dek hebben ze nog staan zwaaien,
maar toen was Happy Feet al naar de haaien.
Goed, het zal best lekker lezen
Nee, je sjouwt jezelf geen breuk
Ja, het zal naast hip en leuk
Ongetwijfeld duurzaam wezen
Heus, een e-book heeft wel nut
Het signeert alleen zo kut
Dat is pas handig zeg!
Glow-in-the-dark-kittens
Sfeervol en zuiniger
Dan elke LED
Ach, had mijn vrouw maar zo'n
Luminescentiepoes
Dan kon ik ongestoord
Lezen in bed
‘Hoe naar ziel en lichaam staat het?’
vroeg ik aan de bleke Ad.
‘Nou, mijn lichaam heeft – nu gaat het –
danig op zijn ziel gehad’.
ik schenk u, op de valreep, een verklaring
u wordt van hevig lijden deelgenoot
een jaar nog slechts, dan wacht een wisse dood
of op zijn minst een bijna-doodervaring
ziehier de (ingekorte) openbaring:
artrose, jampotglazen, kraaienpoot
een luier, kunstgebit, genadebrood
rollator, staar en wijkende beharing
daar sta je, wankel, één been in je kist
het andere door spataders gekweld
amechtig leunend op je wandelstaf
de levensvreugd voor eeuwig uitgewist
het laatste restje warmte kaltgestellt
je strompelt krakend op de eindstreep af
Ach, wat is goed? En wat is kwaad?
Dat wat je doet? Dat wat je laat?
Goed; jij was voor Goed; jij was tegen
En gaf gehoor En hebt gezwegen
Verliet je schulp: Wou niet strijden:
En hielp die hulp? Dát scheelt lijden!
Even onder Jaap van den Born's duiven schieten met een nieuwe versvorm: twee versjes waarbij de rijmwoorden elkaars tegenstellingen zijn.
Bij het tekort aan mannen in het onderwijs
Ze hebben het al menigmaal berouwd,
de mensen die ik mateloos bewonder.
Waarschijnlijk door de ironie eronder
valt mijn verlegen dwepen meestal fout.
Ik presenteer mijn lof vaak dubbelzout
en dat geeft onbedoeld een hoop gedonder.
Vandaag probeer ik het voor één keer zonder,
speciaal voor hen van wie ik zoveel houd.
Jan Boerstoel, Nijhoff, Wilmink, Van het Reve,
Dèr Mouw, De Wijs, Van Wissen & Rawie,
Joop Visser en Van Kooten & De Bie:
wat hebben jullie mij toch veel gegeven.
Het klinkt misschien een tikje overdreven,
maar ik vind jullie beter dan K3.