Op de Dam van Amsterdam
Staat een poppenkast
Weten jullie, jongens, meisjes,
Hoeveel daar ligt opgetast?

Naast een enkel aandeel slechts een
Jaaruitkering, vijf miljoen
Klein miljardje als reserve
En daar moet ze ’t maar mee doen

Op de Dam van Amsterdam
Staat een poppenkast
Weten jullie, jongens, meisjes,
Hoeveel daar niet wordt belast?

Niet het rendementsvermogen
Niet de auto of het loon
Niet een schenking of successie
Rijksbelasting? Niet de kroon

Op de Dam van Amsterdam
Staat een poppenkast
Weten jullie, jongens, meisjes:
Hoe is daar de zondelast?

Om een vage vliegtuigorder?
Om een huis in Mozambique?
Om een brievenbus op Guernsey?
Is dit soms een republiek?

Op de Dam van Amsterdam
Staat een poppenkast
Weten jullie, jongens, meisjes,
Wie er op de poppen past?
Hieronder het tweede deel van de voorpublicatie uit deel 3 van de Rijmkroniek des Vaderlands, "Van Wilem III tot Willem III" Na de successen van de Rijmkroniek des Vaderlands I en de Rijmkroniek des Vaderlands II (via de links voor 5 euro per stuk te koop), zijn Driek van Wissen en Jean Pierre Rawie druk bezig aan een derde deel. Het principe blijft hetzelfde: Willem-Alexander vertelt elke avond voor het slapen gaan een stukje uit de vaderlandse geschiedenis aan zijn dochter Amalia en waarschijnlijk luisteren ook  haar zusjes gezellig mee!


In veel van wat hij deed en zei
Herken ik vaak heel veel van mij,
Want heel veel deed hij net als ik.
Als blijk van zijn moderne blik
Noem ik zijn oog voor industrie
En nijverheid. En ook was ie
Avant la lettre reeds bekend
Met land- en watermanagement,
Iets waar ik ook van wakker lig.
Daarnaast bekommerde hij zich
Over het lot der minbedeelden,
Want bij wie zoals wij in weelde
En adellijke voorspoed baden
Dringt zich de drang tot goede daden
Vanzelf als vanzelfsprekend op:
Jan met pet was arm als Job
En liep in lompen en was ziek
En Willem vond het niet zo chic
Een volk van bedelaars te leiden;
Dus om de armoe te bestrijden
Deed hij veel aan weldadigheid.
Ook hierin was de vorst zijn tijd
Vooruit! Als vooruitstrevend mens
Verwierf hij gronden op de grens
Van Overijssel en van Drenthe:
Als God het wou, Deo volente,
Kon men daar kampementen bouwen
Waarin die armen met hun vrouwen
En hun armlastig nageslacht
Gratis bijeen werden gebracht
Om graaf- en grondwerk te verrichten
Zodat de fraaie stadsgezichten
Niet meer door hen werden ontsierd.
Door Willem gul gefinancierd
Van Nederlands belastingcenten
Kreeg men daar op de grens van Drenthe
Het uitzicht op een nieuwe start.
De vorst had een ruimhartig hart!
Maar wie te dom was en niet doorhad
Hoe goed hij het wel met hem voorhad
Werd met proportioneel geweld
Zijns ondanks op transport gesteld
Door ’s konings dappere gendarmen.
Zodoende hadden zelfs de armen
Het onder Koning Willem goed:
Gewassen en heropgevoed
Tot huiselijke, bonafide,
Godvruchtig angehauchte lieden,
Tot nuchtere geheelonthouders
En verantwoordelijke ouders,
Waren zij dankbaar voor hun lot,
Hun goede koning en hun God.
En zo schreed de beschaving voort
In Frederiks- en Willemsoord.  
Hieronder een voorpublicatie uit deel 3 van de Rijmkroniek des Vaderlands, "Van Wilem III tot Willem III" Na de successen van de Rijmkroniek des Vaderlands I en de Rijmkroniek des Vaderlands II (via de links voor 5 euro per stuk te koop), zijn Driek van Wissen en Jean Pierre Rawie druk bezig aan een derde deel. Het principe blijft hetzelfde: Willem-Alexander vertelt elke avond voor het slapen gaan een stukje uit de vaderlandse geschiedenis aan zijn dochter Amalia en waarschijnlijk luisteren ook  haar zusjes gezellig mee!


Willem de Eerste was de eerste
Die als verlichte heerser heerste
Over het Noorden en het Zuiden,
Wat hij uiteindelijk verbruide
Zodat hij ook de laatste was,
Maar dat vertel ik later pas
Als we bij 1830 zijn.

’s Lands eerste echte soeverein
Was vooruitstrevend en voortvarend
En had daarbij een opzienbarend
Talent voor rekenen en taal:
In Frans en Duits en non-verbaal
Kon hij zich ongedwongen uiten.
Hij kende Adam Smith van buiten
Wiens “Wealth of Nations” dag en nacht
Door hem ter sprake werd gebracht,
Wat niet in dank werd afgenomen
Door zijn gezin, maar economen
Waren verbijsterd en vol lof.
Waar het de koopmansgeest betrof
Was hij een Hollander pur sang:
De Duitse mark, de Franse franc,
De roebel en het Britse pond
En welke munt ook maar bestond
Op de destijds bekende aarde,
Daarvan wist hij de wisselwaarde
En hoe je ermee winst kon maken.
Zo deed de koning goede zaken
In Neêrlands Handel-Maatschappij
En bovendien verdiende hij
Niet misselijke kapitalen
Te Brussel bij de Generale,
Terwijl hij, met haast niets begonnen,
Ook flink wat garen heeft gesponnen
Bij waterweg- en wegenbouw.
Ja, deze voorvader van jou
Heeft veel diepgravend werk verricht
Van Groningen tot aan Maastricht,
Al heeft hij zich bij elk project
Slim rekenkundig ingedekt
Door, mocht de onderneming slagen,
Zijn welverdiende deel te vragen
En werd de hele zaak een flop,
Dan draaide daar de staat voor op.
 morgen nog een stukje 
De EO roept maar steeds dat bidden werkt
En komt dan juichend met geheelden aan
Maar dat bewijs is uitermate pover

Jomanda, hindoepriester en sjamaan
Die komen met hun heidense getover
Oók met een wonderbaarlijk resultaat

Als bidden werkt dan staat daar tegenover
Dat griep met heidendom óók overgaat
Het maakt geen bliksem uit of je vroom kerkt

Zo’n smeekgebed haalt dus geen donder uit
God luistert pas als je je gal eens spuit  




Tot het bezoek aan Indonesië van Juul en Benno (ook bekend als Victor Baarn) was de enige Oranje die wel eens overzee geweest was, graaf Johan Maurits van Nassau-Siegen, die het van 1636 tot 1644 als gouverneur in onze kolonie Brazilië (vlak daarvoor, in 1630, op de Portugezen veroverd) ook nog eens uitstekend deed. Hij wordt daar nog met eerbied herdacht.‘Maurits de Braziliaan’ voerde bestuurlijke vernieuwingen in, breidde de suikerteelt uit en bracht de cultuur tot bloei, toegejuicht door Nederlandse ‘vrijlieden’, Portugese kolonisten en de oorspronkelijke indiaanse bevolking.
Toen hij vertrok liet hij een bloeiende en welvarende streek achter.
De Portugezen, aan wie dit alles ontstolen was, waren uitermate verbitterd en ene pater Antonio Vieira richtte zich in de kathedraal van Babia rechtstreeks tot God met de woorden: ‘Als het Uw wil was deze landen aan de Nederlandse piraten te geven, waarom deed u het niet toen ze nog wild en onontgonnen waren, in plaats van nu? (…)Maar aangezien u, o Heer, het zo gewild heeft, doe zoals U goeddunkt. Geef Brazilië aan de Nederlanders, geef hun alle bezittingen die we nog hebben en plaats de wereld in hun handen! En wat ons, Portugezen en Spanjaarden betreft, laat ons maar aan ons lot over, verstoot ons, vernietig ons, maak een eind aan ons. Maar ik kan niet nalaten U Majesteit, o Heer, te waarschuwen dat er een dag kan komen dat U deze zelfde mensen die U nu veracht en verwerpt nodig zult hebben, maar dan zullen ze er niet meer voor U zijn!’Datzelfde jaar brak een opstand uit tegen de Nederlanders en nog geen tien jaar later was de kolonie weer Portugees bezit.

(Uit: De Canon van Nederland, uitgeverij Liverse)

ze droomde ooit een briesend paard te zijn
met weelderige wapperende haren
bereden door de dapperste huzaren
zelfs zweep en sporen kregen haar niet klein

zij was een fiere furie vol venijn
die slechts met echte hengsten wilde paren
de zonen van de kudden der Tataren
haar hoofdstel was bedekt met hermelijn

ontwaakt is zij de koets weer ingestegen
bejubeld door de dwaze onderdanen
een rijtoer over star gebaande wegen

uitsluitend haar gedachten slaan op hol
gekortwiekt zijn de vorstelijke manen
de teugels horen bij het protocol

Hullie en zullie nu
Xenofobieverhaal
Kantelend tijdsbeeld:
De hoeder werd zwijn

Oliebelangen en
Islamiseringsangst
Dompelden gidsland in
Treurig chagrijn

Kijk op decennium:
Aanslagen, Euromunt
Pim, Bush, Osama
Saddam kreeg de strop

Vloedgolf in Azië
Mohammedanenvrees
Crisis, Obama -
Zo, dat zit erop

            

Het kan geen kwaad om soms terug te blikken
Voor wie heeft het verleden nou geen les?
Wat was vormt vaak een basis voor succes
Of reden om je in je lot te schikken

Wat zouden er nog massa’s mensen zwerven
Als niet de historiek hen richting gaf
Ze kunnen van de wieg tot aan het graf
Veel levenswijsheid en begrip verwerven

Toch blijkt de retrospectie vaak te falen
Men kijkt verkeerd: de raad blijft ongewis
Met als gevolgd dat de geschiedenis
Zichzelf tot in den treure blijft herhalen

Hoelang ook nog de tijd op aard’ zal vlieden
Dit uitgangspunt staat onverminderd één:
Behaalde resultaten zullen geen
Garanties voor de toekomst kunnen bieden
00
De eeuw begon zo goed. Millenniumbug
Bracht mijn gegevens dertig jaar terug
Liet data weer de seventies beleven
Gelukkig bleek die olifant een mug

01
De eerste bloei van Leefbaar Nederland
Gaf reuring op teevee en in de krant
Men had de pest aan paars en liet dit blijken
Met Pim en Fred en later Ratelband

02
Een laatste tientje hier, wat franken daar
Daar lag m’n oude geld op het trottoir
Er werden heel wat munten omgewisseld
Voor euro’s die ik simpelweg niet spaar

03
Wie Wilnis niet kan plaatsen is gezakt
De dorpsbewoners werden zwaar gepakt
Een oude veendijk was door grote droogte
Maar ook door kabelboeren zeer verzwakt

04
Shouf Shouf Habibi is de nieuwe trend
Toch lollig wel zo’n multicultiprent
Wie geen partij kiest kan slechts concluderen:
Een cynisch integratiedocument

05
De kilo’s vlogen gierend van mijn kont
Met eierkoekenkruimels langs mijn mond
Heb ik me waarlijk sufgesonjabakkerd
Tot mijn humeur weer op depressie stond

06
Ach Marcolief wat doe je idioot
Je hart maar ook je portmonnee is groot
Ik ben een kleine kleurenblinde jongen
In wit licht lijken schaduwen zelfs rood

07
Minister uit het kabinet gegooid
Een prachtidee: een wijk voor wie berooid
En arm als Job de onderkant bewoont
Misschien iets voor ’t failliete Land van Ooit

08
Een berg, een gletsjer, geiser en een fjord
Waar zelfs de stoerste mens verdrietig wordt
Mijn spaarbank die geen cent meer uitbetaalde
De financiële wereld ging aan gort

09
Het eerste tiental eindigt met een geeuw
Heel West-Europa onder meters sneeuw
Sinds jaren weer een echte witte kerst
Twee-graden-norm? We zien wel deze eeuw
Al was er duizend jaren op gewacht
met geestdrift die haast niet was in te tomen,
toen 't jaar tweeduizend eind’lijk was gekomen
bleek het een doodgewone nieuwjaarsnacht.
Het vuurwerk was misschien wat extra gul
toen bij de aanvang van de Jaren Nul.

Destijds voorzagen wij een grote ramp
die toe zou slaan op iedere computer.
Dit leidde tot een wereldwijd geploeter.
In grotten kwam een overlevingskamp.
Zijn wij misleid door mensen met een bul?
Computers werkten in de Jaren Nul!

Maar spoedig kwam een einde aan de rust.
Tweemaal verdween een vliegtuig in een toren.
De angst voor terrorisme was geboren.
Van één ding was een ieder zich bewust:
die dreiging is beslist geen flauwekul.
Het eerste slagveld noemt men nu "Grond Nul".

Gelukkig was daar toen professor Pim.
Helaas was daar de bloem der veganisten,
die zich ten doel gesteld had Pim te kisten.
Sindsdien verscheen geen Heiland aan de kim.
Of hecht u aan die man met blonde krul,
de meest verzwegen man der Jaren Nul?

We doen nog steeds te weinig voor 't milieu.
Laat ons de aardopwarming niet vergeten.
De ijsbeer heeft geen ijs en niets te eten
en ook voor and're dieren is het sneu.
De weg naar een akkoord is lang en mul;
het eindpunt ligt voorbij de Jaren Nul.

Tot slotte nog een serieuze zaak:
de crisis in de wereld van de banken.
Waar topbankiers en handelaars om janken,
leidt elders toch vooral tot leedvermaak.
Wanneer het beter wordt kan niemand zien,
maar ongetwijfeld in de Jaren Tien.

Een gumpergaaltje wordt geboren
Telkens wanneer men bijna niest
Onmiddellijk nadat men "ha!" zegt
En men de kracht voor "tsjie!" verliest

Wanneer er op die "ha!" een "tsjie!" volgt
Dan is het gumpergaaltje dood;
Daardoor is 't aantal vroeggestorven
Gumpergaaltjes taamlijk groot.

Maar volgt er op die "ha!" een "tsjoem!"
Dan weet het gumpergaaltje niet
Of het wel zin heeft, voort te leven
En sterft het toch - maar van verdriet.

De terugblik op de jaren Nul
Is enkel voor de onbenul

2001 dat ging voorbij
2002 dat ging voorbij
2003 dat ging voorbij
2004 dat ging voorbij
2005 dat ging voorbij
2006 dat ging voorbij
2007 ging voorbij
2008 dat ging voorbij
2009 ging voorbij

 
2010 is niet voorbij
En dat telt men er dus niet bij 

Mag ik er nu op rekenen
Dat u eerst eens  leert rekenen?

arm Utrecht, grauwe stad beneden middelmaat
waar een van God verlaten toren staat

een tergend, stervend centrum, bijna doodverklaard
de duivel  loopt er traag een vloekend rondje om de kerk
je blinde schepper kreeg zijn loon op stinkend Galgenwaard

je bent de zweer en bochel van de Heuvelrug
vervuild museum van het lijden van de mensen
vol trieste stumpers die hun tranendal verwensen
zo onbeholpen, moedeloos en stug

een roestig knelpunt voor  verdwaalde sleetse treinen
de reiziger blijft angstig, doch verstandig, steeds aan boord
hij wil beslist niet in jouw stadswoestijn verdwijnen
bevreesd voor enge ziektes en voor moord
die dreigen in de aardse hel van Catharijne


Lees meer over het domsonnet

Mij kwelt vandaag een knagend, kil verwijt:
Van oud op nieuw sprak ik nog heel verwaten
Wie stoppen wil, moet doen in plaats van praten!
Wat heb ik van die hoogmoed hevig spijt
Mijn zelfrespect ben ik volledig kwijt

Want diep moet ik mijn slap karakter haten
Nu ik met donzen tanden in je bijt
Terwijl mijn mond zich om je taille vlijt
En ik mijn lust de vrije loop kan laten
Jij hebt me in je macht, niets zal me baten

Van nieuwjaarsnacht tot nu zocht ik, Marie
Vergeefs je heerlijk lichaam te verzaken
Dat steeds naar wéér en méér blijft smaken:
Ik ben verslaafd aan jou, mijn lief biskwie

Uit: Meulenhoffs Dagkalender voor het jaar 2000

Na de wéér met bubbeldranken
Overgoten onverganke-
Lijke Top 2000-klanken
Met op nummer 1 wéér Queen

Geven wij nu allerwegen
Na het jaar tweeduizendnegen
Vol verwachting onze zegen
Aan het jaar tweeduizendtien

Wat zijn in dit jaar de zaken
Die we samen mee gaan maken?
Welke kreten gaan we slaken
Van ontzetting of plezier?

Wordt het stuntelen of stunten?
Wat zijn hoog- en dieptepunten?
Schrijf maar mee wanneer u kunt, ‘n
Overzicht geef ik vast hier

Januari wordt een ouder-
Wetse wintermaand, nog kouder
Dan in ’63, nou d’r
Komt dus een Elfstedentocht

Dit wordt voor jou een memorabel jaar
Waar avonden wel drie uur langer duren
Dus geen passief en wezenloos gestaar
Naar imbeciele, domme randfiguren
Van nu af aan maak jij je plannen waar 

Je laat de wijn dit jaar eens niet verzuren
Wordt bon vivant, speelt levenskunstenaar
Verliest jezelf in wulpse avonturen
Die uitgesmeerd zijn over vele uren
Of duikt desnoods weer in Max Havelaar

Heb lef, vervul je onvervulde dromen
En neem meteen vandaag een wijs besluit
Doe dingen die er anders niet van komen
En laat dit jaar de televisie uit

Het vuur moet je met olie blussen,
de stormvloed keren met een bres,
verdriet moet je met kolder sussen
en liefde zoeken in de fles.

Je dorst moet je met pekel lessen,
je honger stillen met venijn,
de oorlog met geslepen messen
en wonden helen met azijn.

Het nieuwe jaar begon met wijn,
met schransgelagen en jenever,
o, dat het vlug voorbij mag zijn,
dat wens ik jou uit gans mijn lever!

Kostelijk knalfestijn
Stunten of stuntelen
Gillende strijkers
En potten vol bier
 
´Geef me de vijf´ is na
Oudejaarsavondlol
Te vaak versimpeld tot
´Geef me de vier´

O, wat weet ik mij verlaten!
Niets is hier voor mij bestemd.
In mijn sokken zitten gaten
en ik voel in lichte mate
heimwee vlak achter mijn hemd.

Wat je zei, heb ik bekeken,
elke bezienswaardigheid.
Ik rijd rond in fraaie streken,
maar mijn hart laat ik niet spreken.
Ik verdrijf hier slechts de tijd.

Niemand kan ik hier bereiken
nu jij het bij brieven laat!
En ik sta hier vreemd te kijken
naar een standbeeld dat moet lijken
op een god die niet bestaat.

Binnen staan, bloot en losbandig,
nog meer beelden klaar voor mij.
(Daarvoor maakt men geld afhandig!)
En ik blijf alweer verstandig
en ik laat het er maar bij.

Ach, de mens weet van nature
dat hij dikwijls wachten moet.
Maar dat wachten kan lang duren
en dan ga je kaarten sturen:
“Liefste, hier is alles goed.” 

’s Nachts kan ik de slaap niet vatten
en ik steek mijn narrenkop
uit het raam, word dan flink nat en
onder het gekrijs der katten
loop ik een bronchitis op.  

 

Een vertaling door Driek van Wissen van Sentimentale Reise uit de bundel Lyrische Hausapotheke van Erich Kästner.

 

 

De minst correcte vorm van humor
is spotten met je hersentumor,
vooral als die kwaadaardig is
en bovendien slagvaardig is
en onverwoestbaar : « terminaal »
in radiotherapeutentaal.

Waarom men mij dan blijft bestralen ?
en ook nog chemisch wil verschralen ?
Omdat verplegers willen scoren
en hun patiënten ringeloren,
en als ik door zo’n tunnel glij
graag grapjes maken over mij,
waarmee ik dan niet lachen kan
want ik lig roerloos aan de scan.

Mijn uitvaart heb ik al geregeld
en zelfs mijn grafschrift is bezegeld :

HIER LIGT DE DICHTER

H.J.C.
IN GOED GEZWELSCHAP
R.I.P.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Socrates

Socrates
 
          Ik ga tot op de bodem 
 
Je blijft alert door middel van kritiek
Want kennis en ook wijsheid is maar schijn
Een luchtballon, eenvoudig door te prikken
 
Ik doe dat gaarne met een scheut venijn
dat doet mijn opponenten bijkans stikken
Als ik ze klemgesproken achterlaat
 
Maar ach, ik moet van hen ook heel wat slikken
Maar liever doe ik dat dan zelfverraad
Ik blijf gehoorzaam aan de Republiek
 
De dwaasheid van de wijzen doet mij leed:
Ik weet tenminste nog dat ik niets weet
 
Uit Jaap van den Born: Dat peinst en piekert maar (Productie van Het vrije vers; Mijnbestseller, 2012)