Kâdzay? Gyá tâmba!

Pazdrafljaatj arkadasj!

Hidup Bahasa Belanda!

Olé!

 

Das ist ja Grund for a

Congratulatory

Kampaj! Legajiem!

Skol! Hip hip hooray!

Ik heb de wijk genomen voor mijn buren
Uit angst voor escalatie met geweld
Daar leken ze het vals op aan te sturen

Ik heb hen vaker vriendelijk gebeld
Om aandacht voor hun levensstijl te vragen
Maar ruimde steeds teleurgesteld het veld

De wijkagent sprak van cultuur, verdragen…
U kent het wel, zo’n opgelegd refrein
Als u en ik een keer met reden klagen

Hun kerstverlichting vond ik al geen gein
Net als hun illegale pitbullkennel
Hun voorkeur voor een Belgisch hard rock channel
Maar hun oranjekoorts kreeg mij pas klein

 

Uit: Eeuwig rijzen, de Contrabas, maart 2011 

Ieder smacht nu naar de kennis
Van het antwoord op de vraag:
Wie wordt kampioen vandaag?
Bij het WK tafeltennis

Ik moest toch maar eens stoppen met dat roken.
Dus naar een cursus voor de laatste sigaret.
Helaas heb ik er weinig opgestoken,
behalve stiekem twee op het toilet.

Mijn discipline was van korte duur.
De pleisters brachten ook al geen respijt
en aan mijn lijf geen vreemde naaldpunctuur.
Ik raak ook al mijn zekerheden kwijt.

Nu kauw ik me de hele dag in 't rond,
geregeld grijp ik maar weer in zo’n zak,
stuw overtollig speeksel door mijn mond:
het is echt smerig spul, die pruimtabak.

Toch is mijn wil een krachtig instrument:
Een Camel! Marlboro! Desnoods een Kent!



 Bij het congres van de ChristenUnie

Naar links? Naar rechts? De kiezer helpt bepalen
Te weinig kruisjes op het stembiljet:
De ChristenUnie uit het kabinet

De achterban geeft heldere signalen
De politieke koers stuit op verzet
Naar links? Naar rechts? De kiezer helpt bepalen

't CU-partijcongres trekt volle zalen
Dat wordt nog wat bij het congresbuffet
Want waar begint de rij voor een kroket?
Naar links? Naar rechts? De kiezer helpt bepalen

Hier peest en racet de postmoderne geest:
we moeten dringend dit en instant dat
en altijd weer wat anders dan men had.
Zelfs de Parnassus schoeit op rasse leest.

Geen tijd voor metrum, rijm en vaste vorm,
poëten braken trendy losse flodders,
veelzeggend als met verf gesmeten klodders. 
Het stijlloos vrije vers verscheen, werd norm.

Een leger dichters lijdt zwaar aan de tijd
want vrijheid remt de creativiteit
en verkoop van hun bundels blijft stagneren.

Maar binnenkort zal deze trend wel keren,
de ware muze kan niet zonder wetten:
straks dweept de avant-garde met sonnetten!



Gepubliceerd in De Tweede Ronde, zomer 2005.

1)

Groet uit Italië!
Dit hele schiereiland
Is overweldigend
En je beseft:

Het is met name die
Onovertrefbare
Onovertrefbaarheid
Die je hier treft
 

2)

Groet uit Assisië!
Dit oude pelgrimsoord
Staat als extreem
Bezienswaardig te boek

Maar zo'n toeristische
Overdehoofdenloop
Maakt een bezoeking
Van ieder bezoek

3)

Hier volgt het weerbericht:
Stralende zonneschijn
Door niet de minste
Bewolking beperkt

Zelden of nooit heb ik
Onklappertanderder
Aan mijn vakantie-
Gedichtje gewerkt

Jouw favoriete smaak was donkerblauw.
Als ik de kauwgum in mijn mond laat kraken
proef ik opnieuw die potpourri van smaken,
van zoet tot fris; precies waar ik van hou.

Maar als ik automatisch verder kauw
begint het langzaamaan weer op te raken.
Terwijl ik maar blijf malen met mijn kaken
op wat er was, kijk ik opnieuw naar jou.

Het was in mei, als ik me niet vergis.
De foto is aan één kant ingescheurd,
je linkerwang is helemaal verkleurd.

Zo dikwijls keek ik naar je beeltenis
dat langzaamaan uit beeld verdwenen is
wat rondom deze foto is gebeurd.

Dit was de mooiste, toch:
Klasse in soberheid
Uiteraard kostte dat
Stevig wat bucks

 Ook in zijn naam zit dat
Onimiteerbare:
‘Studebaker Champion
Regal Deluxe’


 

Studebaker Champion Regal Deluxe 1950

Laatst kwam ik bij een tovertherapeut
ik werd verpletterd onder haar charisma
ze overtuigde me: ik nam een klysma
de slechte energie die moest eruit

En werd ik ayurvedisch planteneter
dan werd ik ongetwijfeld nóg veel beter!
ik huppelde naar huis - het leek getover -
want al mijn klachten waren eensklaps over

Ik werd asceet en schoon mijn lichaam kwijnde
was ik gezond en bovenal voldaan
ik kon de slechte energie weerstaan!
en toen ik dood ging vond ik dat het einde

Dus laat u, mocht u het hiernamaals vrezen
eens door een tovertherapeut genezen!

Het is normaal, maar toch verbaas je
je elk jaar weer als het gebeurt
en je een eerste teer groen waasje
aan linden langs de gracht bespeurt.

Een stil terras. Het meisje naast je -
dat je geen lachje waardig keurt
-spiekt in haar spiegeltje: ze kleurt
nog niet echt bij. Lieftallig dwaasje.


Een windje dat naar aarde geurt,
strijkt langs je wang; afwezig blaasje
een vliegje weg. Je kater zeurt.
Het meisje krijgt bezoek: raar baasje,

een bleke boekenwurm of nerd.
Tevreden nip je van je glaasje.

Mijn oma was een zachte, lieve vrouw
en ooit beroemd als operazangeres.
Maar toen ik klein was, gaf ze noch slechts les
en opa schuinsmarcheerde, was niet trouw.
 
Hun kindertal van zes liet hem blauw-blauw
want meestal zat hij bij een minnares,
verwekte er twee zoons in het proces:
Octavio, Masetto (’t luistert nauw).
 
Mijn oma zong nooit, zelfs geen lullaby.
Wel kon ze gek doen en ze imiteerde
met scheve ogen Madame Butterfly.
 
Haar kast vol geuren en geheimen, van die
relieken van toen oma glorieerde:
concertjurken, corsages van organdie.

 

Er zijn een hoop bizarre modewoorden
Maar sinds ik van de 'bakfietsmoeder' hoorde
Beheerst één vraag mijn rusteloze brein:
Doet zo'n bevalling niet ontzettend pijn?

Ja, ook als Goth ben jij mijn lieveling
En om je outfit zal ik heus niet malen:
Je navelpiercing en je doodshoofdring
Of je te strakke topje, prikkelding
Dat cool bestikt is met kristallen kralen

Nee, schat, op jou zal ik beslist niet smalen
Noch op je witte black light neonstring
Die jou op party’s als een Queen laat stralen
Of op je ringenhes van glimmetalen
Je glitterpumps, je bijna über-swing

Ik kom zelfs ’s nachts voor jouw geluk in actie
En speel als brave pa voor weekendtaxi


Uit: Eeuwig rijzen, de Contrabas, maart 2011

Ze telt  het geld aan haar loket,
heel minutieus, 't is andermans.
De lottowinst, “Meneer had chance!”,
wordt door de klant opzijgezet.

Niet in een sok of onder 't bed
(zo'n hobbel geeft de slaap geen kans),
de bank, zij breekt voor hem een lans:
met rente wordt het dubbel pret!

Maar als de dood komt aangewaaid,
staan vaders erfgenamen klaar.
Het goud wordt van de bank gegraaid.

“Ik draag het pa, voor jou te zwaar.”
Hij drinkt zijn laatst' infuus, bekaaid:
't was happy hour aan de baar...


 

Vijftigerjarendroom:
Amerikaanrijden!
Iedere autofreak
Vond dat ‘de max’

Tot het Congres, met veel
Fataliteitsbesef
Aanzetten kwam met de
Gas Guzzler Tax

 


 

Standing in overdrive
Immer wat patserig
Dit is de rijkdom
Gemotoriseerd

 En door zijn verregaand
Onproletarische
Looks ook in ghettos
Bijzonder gegeerd





Cadillac Coupe De Ville 1956

 


 


 

Old Shatterhand zei: "Wees maar stil,
ik haal de morning-after pil."

Hij drinkt alleen maar op zijn vrije dagen
‘Met ons’, roepen zijn vrienden en zijn magen
Die heeft hij, zeggen zij, in overvloed
En hij mag altijd bellen als het moet
Wat dat betreft, nee, heeft hij niets te klagen

Maar voor het feest zien zij met onbehagen
Hoe weinig hij aan drank heeft ingeslagen
Verbijstering slaat toe als men vermoedt
Hij drinkt alleen

Wat volgde was een aantal kamervragen
En de minister-president om door te zagen
En die het ook niet helpen kon, maar goed,
Het parlement was er een tijd mee zoet
Waar ging het om, hij had zich niet misdragen
Hij drinkt. Alleen.

 

Meer over deze versvorm vind je hier.



Ha, hij is dood mensen!
God, wat een opluchting!
Want zo’n figuur is
On-Amerikaans

Was dat nu simpel een
Contaminatiefout
Of zien we hier iets
Wel héél Freudiaans?

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

gedenkwaardig

Wat: tachtig jaar alweer?
Dat kan niet waar wezen!
EEG, EMG en
ECG

Zeggen met duidelijk
Fysiologische
Helderheid dit:
U bent niet rechtdoorzee!

(Vandaag is het precies 75 jaar geleden dat Leonard Keeler in Wisconsin voor het eerst de leugendetector gebruikte.)