hier in mijn kamers hoor ik merels fluiten.
ze geven zomaar een concert daarbuiten,
een symfonie of juist een stemmig lied;
zo straalt de dag van vogelkoor en suite!
uit: klassieke muziek agenda ‘89
"Nee, ik kan me niet vergissen,"
sprak een dichter, "ik zit thans
in de trein van Driek van Wissen.
Luister maar naar de cadans."
Het was de laatste keer, zei hij beslist,
dat zij te laat op school gekomen was.
Toen zei het mooiste meisje van de klas
dat zij de Driek van Wissen had gemist.
Geen tering- geen kolerewijf,
of takke- aan mijn herenlijf
voor mij als misogyn!
Al heeft ze vest noch rok aan ’t lijf,
mij prikkelt pest- noch pokkewijf,
hoe mooi ook om te zien.
Maar als een vrouw bevallig is,
niet gallig maar lieftallig is,
dan welt uit hart en ziel
een teder liefdesliedekijn,
dus zou ik geen hybride zijn,
een misogynofiel?
Te sterven ergens aan een spoorweglijn
en niet door zoiets slooms als touw of pillen.
Maar wat ik nog het allerliefst zou willen
is om het leven komen in een trein.
Dan droom ik van een eind vol dramatiek:
ontsporen met de Intercity Driek.
(Dit gedicht verschijnt van de week ook in de reeks Drentse sonnettettes op www.huusvandetaol.nl)
DRIEK-EXPRESS
Vertrok te vroeg
Maar kwam op tijd
Daar tussenin
De eeuwigheid
Een vleermuis op zichzelf vormt geen gevaar.
Nee sterker, hij grossiert in heldendaden:
hij arbeidt als insectstand-regelaar,
bestuift de bloemen en verspreidt de zaden.
En wat ze in die Dracula-balladen
beweren, dat is simpelweg niet waar
(hij bijt niet in je nek, dat is zo) – MAAR
ik weet sinds ik een dwergvleermuis zag loeren:
het liefste vliegt ie in je haar
en blijft ie daar.
Een vleermuis stelt niets voor: een ooievaar
richt schade aan, bijvoorbeeld aan je schoorsteen;
zit in je afzuigkap een adelaar
dan wordt tot last, wat eerst een groot comfort scheen.
Een vleermuis ritselt, maar vliegt het sonoorst heen –
een vleermuis in je dak is geen bezwaar.
Maar ik durf haast geen pink meer te verroeren
als ik ze zie in het pissoir
want echt, ze vliegen in je haar
en blijven daar
en dat is naar.
Je ziet ze zelden in het openbaar;
ze zullen nooit de zondagsrust verstoren –
ze hangen in een grot dicht bij elkaar
of in een schuur, of een verlaten toren.
Dus waarom loop ik met gespitste oren
als ik een vlekje in mijn zicht ontwaar?
(Ik kan hier uren over ouwehoeren)
Hij vliegt het liefste in je haar
zo’n fladderaar
dan zit ie daar.
(Bij tante Aaf uit Wassenaar
wel veertig jaar!)
Ga ’s avonds nooit naar buiten zonder schaar
en nooit en nooit blootshoofds een vleermuis voeren
want voor je ’t weet ben je als wandelaar
of brave burgerman over je toeren.
Bereid je voor op commentaar
want het is onverenigbaar
met goede smaak, dit accessoir.
(Ik hoor ze al bij Boulevard:
“Hij loopt voor gék met dat bête noire!”)
Ik zeg het nogmaals klip en klaar:
het is een duivelskunstenaar…
Maar wacht, o nee, wat voel ik daar?
WEL GODMILJAAR!
Een extra Sinterklaasjournaal
Zo middenin de maand van mei!
Dat is een ongewoon verhaal
Heeft Sint dan nooit een dagje vrij?
Zo middenin de maand van mei
Dat is een ongewoon verhaal
Want wat de boodschap dan ook zij
De timing is echt geniaal!
'Dat is een ongewoon verhaal...'
Zo smullen media heel blij
Dat wordt goed beeldmateriaal!
Ze zijn er als de kippen bij
De kranten zijn van de partij
Beeld en geluid ook allemaal
Dit is groot nieuws, dus krijgen wij
Een extra Sinterklaasjournaal
Heeft Sinterklaas misschien een kwaal?
Geen zin in die verkleedpartij?
Een extra Sinterklaasjournaal
Zo middenin de maand van mei!
Wat is het nieuwtje, wat denk jij?
Een extra Sinterklaasjournaal
Zo middenin de maand van mei
Dat is een ongewoon verhaal
tijd zou alle tranen drogen
't mooiste meisje van de klas
tekent nu met twinkelogen
op zijn trein een vlinderdas
Bent u kiplekker nog?
Ondanks de Oordeelsdag?
Die u sterk roepent
Zo luid had begroed?
Doe een beroep op het
Bijbelgarantiefonds:
Krijgd u de psychische schade
Vergoet
Trendy locatie hoor
Hemels bestemmingsplan
Door al die leegloop nu
Helemaal hot
In die voormalige
Dominicanenkerk
Vond ik veel woorden
Maar weinig van God
Voor Driek hoeft het niet
Het zal Driek een rotzorg zijn.
Hij laat weten uit den hoge:
“Ik heb treinen nooit gemogen.
Doe mij maar een leuke Trijn.”
Echt niet
Wie zijn hersens kan gebruiken
Prat gaat op een werkend brein
Wil zijn eigen roem niet ruiken
In een muffe Driekentrein.
Niemand kan zich nog vergissen ...
Machinist, als u dit hoort:
zorgt u wel dat 'Driek van Wissen'
keurig in het ritme spoort?
Als het dik en zwaar dan liever dun
en als we bruin dan moet het blond
of kraaiend rood of neo-gotisch zwart,
nee coupe soleil met tevens coupe sommeil.
Indien te steil dan watergolf, een papilottenkrul
voor even of een permanente wave
of nee pardoes een keer een afro-kroes?
Wanneer het kort dan juist weer lang
met scheiding hier of daar of overal
dus nergens goed te zien,
daarbij een knot, chignon, rouleau of wrong,
wellicht eens dreads, wat bonte locks,
een echte vlecht, twee pippi-staartjes,
rechte pony met een paardenstaart
of juist heel sexy al die wilde haren los?
Is het drie maanden lang
dan moet het mes de schaar erin:
en brosse of weer een bob,
een kale knikker of zo’n oude pagekop
met ossenstaart nu in de nek,
geraffineerde piek stram op de wang,
een vetkuif met gul glittergel en sprieten groen,
oranje, paars, ook eens de hanekam?
Want altijd en eeuwig moet het anders.
Daar, ja enkel daar krijg je nu grijze haren van!
Schept uit een wolk een sok
van God. Hij ziet de zon
als grote ploert, de maan als stuk
meloen en tijd als zee van zand
waarin hij zelf ontregeld strandt.
De dichter is ook wel een koe
loeiend van gezwollen vragen,
grazend in gevoelig gras
maar in zijn hart wou hij nog steeds
dat hij twee hondjes was.
Talend naar clichés in spe
speelt hij zoetjes in zijn eigen
hutje of hermetische paleis.
Zijn rede geeft de zekerheid
te schrijven voor de eeuwigheid.
In die staat van veel genade
legt hij daags een inktvers vers,
soms ongerijmd, soms rijm erin.
En zo vermaakt hij zich en ons
en spelt gewoon zijn eigen zin –
Heb ik hier genoeg geleden
en besluit ik 'niet te zijn',
wil ik worden overreden
door de Driek van Wissentrein.
Wie vakkundig kan beslissen
En beseft dat God niet spoort
Schenkt een trein aan Driek van Wissen
Met retourtje hemelpoort
Het zou mooi zijn: Driek van Wissen
wordt straks op een trein gezet.
Mocht men anders gaan beslissen:
Spuitprotest met verfsonnet!
Ze raken
beroeren slechts dezelfde lucht.
Doch heen en weer gaat bladgerucht,
een zomer lang zal het niet zwijgen.
In herfstig loof, hoor hoe zij zucht,
de eik ziet haar naar hem toe neigen.
Ofschoon de maanden dagen rijgen,
draagt al haar pogen nimmer vrucht.
Hoe moet zij hem toch overtuigen
- wijl winter door hun kruinen blaast -
om ook een tak naar háár te buigen?
Maar dan schenkt lente hem nieuw blad
en één ervan kust 't blad ernaast
wiens groen komt uit een ander bad!
Er bestaat ook een gezongen versie van dit sonnet, te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/