Standing in overdrive
Immer wat patserig
Dit is de rijkdom
Gemotoriseerd
En door zijn verregaand
Onproletarische
Looks ook in ghettos
Bijzonder gegeerd
Cadillac Coupe De Ville 1956
Old Shatterhand zei: "Wees maar stil,
ik haal de morning-after pil."
Hij drinkt alleen maar op zijn vrije dagen
‘Met ons’, roepen zijn vrienden en zijn magen
Die heeft hij, zeggen zij, in overvloed
En hij mag altijd bellen als het moet
Wat dat betreft, nee, heeft hij niets te klagen
Maar voor het feest zien zij met onbehagen
Hoe weinig hij aan drank heeft ingeslagen
Verbijstering slaat toe als men vermoedt
Hij drinkt alleen
Wat volgde was een aantal kamervragen
En de minister-president om door te zagen
En die het ook niet helpen kon, maar goed,
Het parlement was er een tijd mee zoet
Waar ging het om, hij had zich niet misdragen
Hij drinkt. Alleen.
Meer over deze versvorm vind je hier.
Ha, hij is dood mensen!
God, wat een opluchting!
Want zo’n figuur is
On-Amerikaans
Was dat nu simpel een
Contaminatiefout
Of zien we hier iets
Wel héél Freudiaans?
Ik smeek je, liefste, wil me toch vergeven
Ook God scheldt kwijt aan mensen met berouw
Dat mannen ontrouw zijn, hoort bij het leven
En bovendien, schat, lag het aan die vrouw
Uit: Eeuwig rijzen, de Contrabas, maart 2011
De televisie toont het feestgewoel
Maar ik wil liever ergens anders zijn
Dan midden tussen al dat gekrioel
Waar mensen dringen langs de afzetlijn
De burgemeester spreekt met veel gevoel
De koningin toe op het volle plein
De televisie toont het feestgewoel
Maar ik wil liever ergens anders zijn
De koningin zwaait naar de hele boel
'Oranje boven!' hoort bij dit festijn
Zij glimlacht om zo'n steeds herhaald refrein
En 's avonds denkt ze, in haar luie stoel:
'De televisie toont het feestgewoel
Maar ik wil liever ergens anders zijn...'
Ik schreef je onbeholpen liefdesbrieven
Waarin ik jou op handen droeg
Waarom moest jij me daarmee grieven
Toen jij ze luidkeels voorlas in de kroeg
Uit: Eeuwig rijzen, de Contrabas, maart 2011
Je hoeft niet meer te schryfen of te bellen
U staat voor niks by hun buro te sgellen
Voorby, al die hotène wetsvoorstellen
Voorby, ankètes over taalmodellen
Voorby, dat agterlike letterpellen
Maar san rankuun voel ik een traan opwellen
O, Paardekoopers taaie metgezellen;
Ik sta pèrpleks kan ik u wel vertellen
Ik wou net naar uw stantpunt overhellen
Want ider is san zjèn als u gaan spellen
De Vereniging voor Wetenschappelike Spelling (opgerigt in 1963 door professor P.C. Paardekooper) gooit na 47 jaar, wegens sterk teruggelopen ledenaantal en belangstelling, de handdoek in de ring.
Het laatste exemplaar van hun clubblad is verschenen.
Ik wiebel op mijn billen heen en weer
en zie, gespannen, Kate het jawoord geven.
Nu William nog. Kom op. Schiet op! Nog even...
De huwelijkskus. Ik hou het haast niet meer.
Want ik krijg 1 op 1000 uitgekeerd
als William in een kikker transformeert.
29 April 2011: In Groot Brittannië werd op grote schaal gegokt op de meest uiteenlopende dingen die zouden kunnen gebeuren rondom het huwelijk van Prins William en Kate Middleton.
Omringd door vele namelozen
Sta ik hier droevig langs de meet.
Ík werd door jou ooit uitverkozen!
Met míj had je je eerste date!
En dat je dat nu niet meer weet,
En met zo’n prins ging lopen vozen,
Die pochte op studentensozen,
Dat vind ik nog steeds wrang en wreed.
O, laat ons toch weer minnekozen.
Kom terug bij mij! O stelp mijn leed!
‘k Was ooit jouw schat, jouw virtuoze
Lief aan wie jij een vurige eed
Van trouw zwoer en daarbij moest blozen...
Kom terug bij mij! O kiss me, Kate!
De kus doet ons geen flikker
De kus leidt tot massaal gegaap
Maar dán... wordt hij een kikker
En zij valt honderd jaar in slaap
Een beschouwing in sonnetten van
De ziel is een pannenkoek van Patty Scholten
…
Het is een wonderbaarlijk wapenfeit:
een leven vormgegeven in sonnetten.
Een kunst op zich om je daartoe te zetten,
je deelt ook nog je ziel en zaligheid.
Als je het leest zie je een kleine meid,
een vrouw, een schrijfster, dame, in facetten,
en wordt een prentenboek van zelfportretten
een film met een verlengde sluitertijd.
Alsof je in zo'n miniboekje bladert
met heel veel van die kleine tekeningen,
waarin de optelsom van al die dingen
het leven als een stripverhaal benadert.
Zo'n boekje dat je na de laatste prent
het liefst daarna toch nog een keertje scant.
In dit millennium kwelt mij de vraag
waarom wat is geschreven nog als boek
bestaat. Wanneer nu eindelijk het doek
valt voor dat lor met ezelsoor, die plaag
van vet en snel losbandig woordenvat
en van die slappe dweil de paperback
vol kwijl en shag, ja zelfs met luis en crack!
Ik ben het spuugzat, al dat gore blad.
Goddank: het lezen kan nu digitaal;
zo schendt geen derrie nog een schoon verhaal.
Dus weg die lorren, bij het oud papier!
We houden er een paar als souvenir,
voor leesmusea. Achter kiemvrij glas
ligt straks te kijk hoe vies u vroeger las –
Uit: Zo klinkt dus weggesmeten geld. Mouria, 2007
Zoals je vroeger in zo’n puzzeltocht
nog uren van de finish liep te dromen;
je had al vroeg een afslag niet genomen
en kreeg pas aan het einde achterdocht.
Een pad naar rechts is ook een rechterbocht
en eiken zijn soms net kastanjebomen.
Je had gedacht heel ver te kunnen komen
maar alles bleek ten slotte vergezocht.
Zo vrees ik voor mijn laatste ogenblik.
Dat ik mijn levenspad afloop en schrik
omdat wat ik aan waarheid overhoud
ten slotte ook op drijfzand is gebouwd
en ik ineens heel zeker weet dat ik
al jaren met een ander ben getrouwd.
Fraaie convertible
Stijl- en expressievol
Elk wiel een kunstwerk
En rood was nog rood
Vloeiende, glanzende
Carrosserielijnen!
Grimmige grill...
Ach, wie wordt niet devoot?
Buick Skylark 1953
1)
Metamorfoseles:
’t Is fascinerend, hoor
Wat er ontstaat door dat
Dierlijk gehups
Zo komt bijvoorbeeld de
Bastaardsatijnvlinder
Voort uit de
Bastaardsatijnvlinderrups
2)
Ai, wat een misverstand!
Drie streepdoosschildpadjes
Hebben mij lelijk
De das om gedaan
Dat is omdat er slechts
Driestreepdoosschildpadjes
En dus geen streepdoosschildpadjes
Bestaan