Het volk vooraan ging onwijs uit z’n dak
Voor mij was zo’n concert de eerste keer
Eerst legde ik gedwee de entree neer
Toen kocht ik munten voor een flinke smak
Ik trof wat mensen die ik lang niet sprak
(Hun munten vielen onder groepsbeheer)
Het volk vooraan ging onwijs uit z’n dak
De zaal ging in het ritme op en neer
Mijn haar veranderde al gauw in plak
Want biergegooi bevorderde de sfeer
De beker die ik wierp vloog als een speer
‘Dat was,’ klonk boos, ‘de muntenbeker, zak!’
Het volk vooraan ging onwijs uit z’n dak
Uit de nieuwe bundel Het leven gaat van A tot Z.
Test Test
Quirien van Haelen ♥ Quinty Leeuwenvacht
Wanneer de jeugd uit Nunhem reist
Bijvoorbeeld naar uitheemse landen
Dan wrijft die jeugd zich in de handen
En zijn de jongens op hun blijst
Want van Calcutta tot Gstaad
Is men verzot op Nunhems zaad
Ballade1
Al wordt alom de lof bezongen
van feeën uit Heerhugowaard,
van gratiën uit Oude-Tongen,
van engelen uit Kudelstaart,
de schat aan schoons uit Dedemsvaart,
Hoog-Soeren, Zutphen en Slagharen,
hoe fraai ook, en terecht vermaard -
de Goese meiden zijn je ware.
Al heb ik eertijds, zij het even,
aan Joyce uit Hank mijn hart verpand
en deelde ik een uur mijn leven
met Gwendolyn uit Swifterbant,
een dag met Lien uit Loon-op-Zand,
een week of wat met Loes uit Laren
(of was het Floor uit Flevoland?) -
de Goese meiden zijn je ware.
In Goes bevindt zich, kom maar kijken,
een heuse schoonheidskoningin,
de eerste onder haar gelijken,
een vamp, een Venus, een godin!
Zij vangt de blik, streelt ziel en zin
van mannen, jong en oud van jaren;
je houdt je pas, je adem in -
de Goese meiden zijn je ware.
Envoi
O Casanova's, Don Juans,
van schonen die haar evenaren
krioelt het hier; kom, grijp uw kans! -
de Goese meiden zijn je ware.
Ze vliegen af en aan en aan en af
De zwanen op het rankgevormde hek
(De vleugels breed gespreid, steeds weer bereid
Tot landing of tot klapperend vertrek)
Of zeilen statig over ’t waterdek
(Stabiele zerken op een spiegelgraf)
De slanke hals slechts buigend naar de plek
Waar voedsel drijft dat soepel binnenglijdt
De fraaie brug verbeeldt dit ongeschonden:
Geen strakke, gestileerde rechte lijnen
Maar waaiervormen, schijnbaar uitgevonden
Voor dat wat zwanen zijn, die onomwonden
Na schilderbeurt en schoonmaak verder deinen
En dalen, stijgen of hun bochten ronden
Uit Voorlopige bestemming. Aanschaffen is het advies.
Waar wilt u graag heen?
Ik breng u meteen
Uw stash
Zit u er doorheen?
Ik gun iedereen
Zo'n flash
Blijf wel op de been!
Straks zakt u ineen:
Een crash
In het algemeen
Betaalt men alleen
In cash
Deze tekst maakt deel uit van Project P van Christiaan Abbing, die zich als doel gesteld heeft wekelijks een versvorm uit Versvormen van Drs. P te publiceren op zijn blog, inhakend op de actualiteit. Informatie over de Lai vind je hier.
Ze kennen niet de menselijke maat:
De bouwkunst is gevoelloos en steriel
Ik waag me maar voorlopig niet meer buiten
Die lieden met hun grijsgeruite kiel!
Kan iemand deze onbenullen stuiten?
Gun architecten toch een tijdig graf!
Een rol papier, verdeeld in nette ruiten
Daar knippen ze maar weer een meter af
Waarna er weer zo'n rottig bouwsel staat
God: geef ze voor hun rotsmoes geen vergeving!
Die luidt: 'Een dialoog met de omgeving'
Uit Het pak van Sjaalman: 'Over bouwkunde, als uitdrukking van denkbeelden.'
Er zijn helaas maar weinig leuke mannen
De een is stoer, de ander echt een watje
De derde knijpt in ´t donker in een katje
En nummer vier roert nimmer in de pannen
Er zijn veel eikels, macho´s en tirannen
Ze hebben pas voldoende na een kratje
Zijn steeds op rooftocht naar een ander schatje
En thuis vaak sjaggerijnig of gespannen
Romantisch zijn ze niet of verre van
Ze bieden u geen troost bij waterlanders
Omdat een man niet huilen mag of kan
U bent kortom op zoek naar iemand anders
Want u hebt schoon genoeg van hem, de man
Dan geef ik u een tip: probeer Hans Manders
Uit de nieuwe bundel Het leven gaat van A tot Z.
de waan slaat vaker toe bij eenzaamheid
haar beeld staat helder voor zijn geestesoog
hij werd slechts door een misverstand verleid
haar zangerige stem klinkt zacht en hoog
hoe graag hij sjoege gaf bij deze vrouw
helaas – het blijft een lange monoloog –
hij kan het niet! zijn keel is hees en rauw
als hij tenslotte zegt dat het hem spijt
een grote wolk drijft langzaam door het blauw
al voor hij haar ééns had is hij haar kwijt
gelukkig staat er achter nog de geit
hij schrikt – daar piept een telefoon – dag hee
twee woorden, hij herkent meteen de stem
zeg zeit ge niet dat vrouwke van teevee
(naast zwijgzaam zijn veel boeren ook ad rem)
maar daarna valt hij plotseling weer stil
en houdt de angst zijn kaken in de klem
er is geen vrouw die hij nog liever wil
en nu is hij verbonden met die meid
zorgt enkel nog de afstand voor verschil
de waan slaat vaker toe bij eenzaamheid
hij werd slechts door een misverstand verleid
een jonge boer zit eenzaam aan ’t ontbijt
hij roert zijn yoghurt tot het langzaam schift
vult leegte met verlangen naar een meid
hij wil ook vlekken van een lippenstift
en borsten boterzacht en suikerzoet
van binnen bonkt een ongekende drift
zijn handen jeuken, wangen krijgen gloed
al zegt de bijbel duizendeen keer nee
de lente prikt zijn mannelijk gemoed
hij schrikt – daar piept een telefoon – dag hee
zeg zeit ge niet dat vrouwke van teevee
HGeen mooier uitzicht dan het eigen vee
dat onbekommerd in het weiland staat
een jonge stier die als een jeune premier
de wereld vol verlangen gadeslaat
en rijp is voor zijn eerste avontuur
met Antje zes achter het prikkeldraad
het gras is groen de hemel van azuur
het hooiland heeft de geur van eeuwigheid
de tractor staat te glimmen in de schuur
een jonge boer zit eenzaam aan ’t ontbijt
vult leegte met verlangen naar een meid