HGeen mooier uitzicht dan het eigen vee
dat onbekommerd in het weiland staat
een jonge stier die als een jeune premier
de wereld vol verlangen gadeslaat
en rijp is voor zijn eerste avontuur
met Antje zes achter het prikkeldraad
het gras is groen de hemel van azuur
het hooiland heeft de geur van eeuwigheid
de tractor staat te glimmen in de schuur
een jonge boer zit eenzaam aan ’t ontbijt
vult leegte met verlangen naar een meid
Dat helpt? vraag ik mijn vrouw die verzen schrijft
En daarom eiste dat ik moet gedogen
Dat zij uit kunstmin overspel bedrijft
Het inspireert haar, zei ze, tot-en-met
Ze heeft me jaren heimelijk bedrogen
[Voor nonsensrijm, kaliber Naatje pet!]
Bekende ze terloops met droge ogen
En óf het helpt, zegt zij, het heeft ons net
Tot weer een Vraag & antwoord aangezet
Vergeet je je inzending voor de Vraag & Antwoordwedstrijd niet? Er komen trouwens veel inzendingen van nieuwe bezoekers (welkom allemaal) binnen via de mail. Dat is prima, maar inzenden via het forum is natuurlijk veel slimmer. Dan bestaat er nog de kans de inzending te verbeteren na het advies van andere deskundige lezers.
De geest is niet gestaag actief,
o nee, ze is heel lui bij vlagen,
maar dan opeens wordt zij weer vief
en kent zij welbestede dagen
of nachten soms, die je nog steeds,
al wordt je oud karkas ook sleets,
probleemloos lijkt te kunnen skippen -
goed, rauwe keel en droge lippen,
maar dat komt van de sigaretten,
want roken doe je als een ketter.
Dan blaast een vlaag van inspiratie
je van creatie naar creatie,
al blijkt vrij vaak desanderendaags,
dat jou iets even moois als vaags
beroerd heeft dat de prullenbak
of, is die vol, een plastic zak,
in kan, rechtstreeks: papierverspilling;
je leest het met een lichte rilling
en slaat ontzet je lege handen
inéén en voor je mond vol tanden.
Maar ook gebeurt het, niet eens zelden,
dat je toch wèl iets had te melden.
Je leest het en glimlacht verzaligd,
zoekt of er nóg iets in je la ligt,
dat in de buurt komt van lyriek
en dus de toets van de kritiek
een dag nadien heelhuids doorstaan kan.
Maar nou en of! Je pinkt een traan van
geluk uit roodomrande ogen,
wat héét: je huilt nu, ongelogen,
en roept extatisch uit: "Wat ligt er
een toekomst vóór mij nog, als dichter!"
Dan is het oppassen geblazen
dat je niet straks, na tal van glazen
jenever in je stamcafé -
je vrienden drinken vrolijk mee,
géén vraagt er: wie zal dat betalen? -
haast de WC niet meer kunt halen
waar je zojuist verworven trots
met klodders slijm en gal en kots
afbrokkelt in de afvoerbuis -
en je weer dichter bent bij huis...
Wij staan hier, heren, bij een afsluitboom
't Is echt alleen voor stroom
Daarbinnen ziet u straks Amano's droom
't Is echt alleen voor stroom
Iran is technologisch autonoom
't Is echt alleen voor stroom
Bewijs daarvan huist in de power dome
't Is echt alleen voor stroom
De energie van een gesplitst atoom
- 't Is echt alleen voor stroom -
Verhit het water, dat wordt daardoor stoom
't Is echt alleen voor stroom
Volledig veilig voor het chromosoom
't Is echt alleen voor stroom
Houdt u uw doemgedachten dus in toom
't Is écht alleen voor stroom
Maar hebt u vragen, stel ze zonder schroom
't Is echt alleen voor stroom
En rapporteer in vredig idioom:
''t Is écht alleen voor stroom!'
Deze tekst maakt deel uit van Project P van Christiaan Abbing, die zich als doel gesteld heeft wekelijks een versvorm uit Versvormen van Drs. P te publiceren op zijn blog, inhakend op de actualiteit. Informatie over de Kyriellevind je hier.
Ik mis nu jij er bent de vaste grond
Jij gaf een tijd lang richting aan mijn streven
Jij was het die me jouw ideeën zond
Door jou wist ik weer even waar ik stond
Jij hebt me stilte in mijn storm gegeven
Ik heb je duizend nachten lang geschreven
Het was voor jou dat ik de woorden vond
Drie jaar was je de leidraad in mijn leven
Werd ik door wat jij zeggen zou gedreven
Maar vorig jaar heb ik je afgerond
Nu bonkt en gonst er niets meer in mijn kop
En komt er nog geen klinker uit mijn mond
Zit mijn partij er weer voor eeuwig op?
Of is dit slechts een wrede tussenstop
Na het verschijnen van Zap publiceerde Quirien nog amper een gedicht.
Waar blijft de tijd? sipt mijn verwarde oom
Hij zit de tikken van de klok te tellen
Bezeten van het oudedagsyndroom
Dat Hein hem op een stil moment verrast
Zo kan hij ook de doodsberichten spellen
En elke nacht is hem een zware last
Als hij met zang zijn slaap tracht uit te stellen
Hij blijft niet, oom, hij vliet, zeg ik gepast
Voor wie hem koestert én wie hem verbrast
Vergeet je je inzending voor de Vraag & Antwoordwedstrijd niet?
de arme boer, hij ploegde eenzaam voort
zijn zaad liet slechts verstilde akkers bloeien
de liefde was alleen besteed aan koeien
die zeiden ‘boe’, doch nooit een innig woord
door geiten werd hij vaak geringeloord
geen nageslacht zou op zijn erf volgroeien
hij kon het zware celibaat verfoeien
de trage trekker leek in veen ontspoord
maar zie, er meldde zich een kudde schonen
die hunkerend zijn stoere stee bezocht
en om de gunsten van de zaaier vocht
gedreven door onrustige hormonen
de boer begon een ware zegetocht
de oogstmaand zou hem rijkelijk belonen
Hij was alleen met 86 koeien,
dus stuurde hij een brief naar "Boer zoekt vrouw".
De aandacht van de dames kwam al gauw;
hij voelde ongekende passie gloeien.
Al gauw werd er een nieuwe stal gebouwd
waarin hij 86 vrouwen houdt.
Op je jasje, zei mijn vrouw me
Zit een lange, blonde haar
Vast weer van die Clementine
Uit de Ouwelullenbar
Schat, zei ik, dat kan niet kloppen
Dat is helemaal niet waar
Clementien is een brunette
Blonde haren zijn van Saar
Goed, u kunt waarschijnlijk raden
Naar mijn vrouw haar commentaar…
Het gehuwde leven is niet
Altijd koek en kaviaar
Het kent zorgen en problemen
En daar kom je nooit mee klaar
Neem mijn vrouw nou, die haalt eeuwig
Mijn vriendinnen door elkaar!
Gun uzelf vuurwerk, het is toch Oudjaar!
Grr! grommen honden, wij bijten u allen
Vakbond van honden gekant tegen knallen
Weest u toch wijzer, denk na en bespaar
Ons deze ongein. Elk jaar de sigaar
Maar deze keer gaan er slachtoffers vallen
Wij staan gereed bij de vuurverkoopstallen
Bor blaft ons toe, ja wij zijn er voor klaar
Tandengeblikker. Bor gromt omineus:
Wee wie alhier door aanwezigheid schittert
Billen of kuiten, geen moeilijke keus
Mensen, behandel ons minder onheus
Keer op uw weg, wij zijn ernstig verbitterd
Bloedbad of stilte, ziedaar onze leus!
De redactie was verrast dat er toch nog mensen het nieuwjaarssonnet ingevuld hadden en we vonden dit de leukste, al heeft Jaap van den Born zich hevig opgewonden over het enjambement tussen het eerste en tweede couplet.
De oerkracht van het absolute niets
Ervaart u hier ten volle op de fiets
Verwijderd van het alledaags tumult
Want Drenthe is een weldaad voor de geest
Zo werd me door de V.V.V. onthuld,
Betreft het hier een provinciale witz
Of schuilt er inderdaad iets exquisiets
In dit domein van snert en zure zult?
Is Drenthe dus een weldaad voor de geest?
Ik zie wel wat in tomeloos genieten
En ben zelfs voor de duivel niet bevreesd
Maar door dit land met aardappels en bieten
En hier en daar een boer als rekwisieten
Ben ik met ware doodsangst heen geracet
Meer informatie over het pi-sonnet.
Het cijfer één heeft dus drie letters,
maar drie heeft er dan zelf weer vier.
Vier klopt! Daarna gingen die etters
Bezuinigen op het papier.
En honderdelf dat is één woord,
maar duizend één: dat zijn er twee!
De logica in taal gesmoord ...
het Groene Boekje: weg ermee!
Ach, rekenaars zijn ook niet wijs:
honderdelf binair geschreven,
dan gaat de wiskunde op reis
want dat is dan gelijk aan zeven.
Het toppunt van het gekkengaatje:
de Powerpointers, witte boorden!
Die roepen bij hun laatste plaatje
dat dát meer zegt dan duizend woorden.
Heeft wiskunde van doen met poëzie?
Jazeker wel: er wórdt wat afgedicht
Het meeste daarvan is heel goed te missen
Want schrappen is een dure dichtersplicht:
Wis alles waar de lezer naar moet gissen
Tot taal zo klaar als boter overblijft
Wist u dat niet? Neem nou eens Driek van Wissen
Die dat goed wist en daarom helder schrijft
U ziet: er is verband, wel wis en drie!
De dichter die wiskundig inzicht mist
Wordt snel door het geheugen uitgewist
Uit Het pak van Sjaalman: 'Over het verband tusschen poëzie en mathematische wetenschappen.'
Heeft wiskunde van doen met poëzie?
Jazeker wel: er wórdt wat afgedicht
Het meeste daarvan is heel goed te missen
Want schrappen is een dure dichtersplicht:
Wis alles waar de lezer naar moet gissen
Tot taal zo klaar als boter overblijft
Wist u dat niet? Neem nou eens Driek van Wissen
Die dat goed wist en daarom helder schrijft
U ziet: er is verband, wel wis en drie!
De dichter die wiskundig inzicht mist
Wordt snel door het geheugen uitgewist
Op vrijdag krijg ik altijd goede zin
Want buikzalm, trilrug, kuitbaars, holenvis
-Om van de fluitbekvis nog maar te zwijgen-
Die vormen dan de welvoorziene dis
Ook medebroeders hoor ik zachtjes hijgen
Bij trekvis, blauwkop, potloodvis en spriet
De diklip laat mijn bloeddruk altijd stijgen
Wie lust geen stootvis, zoenlip of een piet?
En ook de zuigervis gaat er goed in
De schoorsteenveger is zeer exquisiet
Slechts het chinese doosje boeit me niet
Uit Het pak van Sjaalman: 'Over de onzedelykheid van het hengelen.'
Wat vind je spannend schat?
Laarzen met naaldhakken?
Handboeien? Netkousen
Of een korset?
Nou, ik heb thuis nog een
Marsupilamipak
Als je je pens inhoudt
Past 'ie je net!