1. Wedden voor een pint? Ik stop met drinken En 't roken en ook koffie zweer ik af. Ik weet wel, deze woorden klinken straf Maar 'k heb beslist niet dieper weg te zinken - Op dit besluit wil ik met allen klinken.
2. Dat ik aan deze toog ben blijven plakken Dat is de schuld van Jo, die rondjes geeft. Ik heb nog nooit zo'n leuke dag beleefd, De smaak van geus had ik nooit zó te pakken - Ik denk dat ik een nachtje door ga zakken.
3. Tot 's ochtends laat in kroegen doorgezakt Diepzinnigheden lagen voor het rapen - En zonder eten of besef van tijd Mijn roes de hele middag uitgeslapen. Nu sta ik op, en neem mijn avontbijt
Hebt u soms last van onbestemde klachten Van onverklaarbaar energiegebrek Of suizebollen, enge dwanggedachten
Heeft u aan tafel of in bed geen trek Zijn al uw kwalen vaag en onbewezen Of maakt een innerlijke stem u gek
Dan ligt - wanneer geen arts u kan genezen Een keuze à la Bernhard voor de hand: Regressiesessies, reiki, auralezen
Zo komt u uit bij healers als Jomanda Of bij een bralleput als Ratelband Maar foute Bernhard koos bij vol verstand De even foute goeroe Pranananda
Gisteren werd in Dit is de dag (radio) en later in Netwerk (tv) onthuld dat de helderziende waardoor Bernhard zich liet adviseren tijdens de oorlog collaboreerde met de nazi’s. Hij zou ook door Adolf Hitler zijn geconsulteerd.
Hier weten ze de eetlust op te wekken! Volstrekt bourgondisch heb ik hier gesmuld De blik op jouw bh, zo fraai gevuld Dat ik haast niet meer gaf om ganzennekken.
’t Menu werd voortgezet... wij zouden vreten Al waren we daarin niet opgegroeid - En wijn had al zo rijkelijk gevloeid dat ik alleen nog Courvoisier wou eten.
En bij het nagerecht veel calvados. En dan verzaligd ronken als een os.
De straatnamencommissie heeft de taak Om straten enzovoorts een naam te geven Dat is voorwaar een serieuze zaak Men is daarin ervaren en bedreven (Of andersom, het is me om het even) Soms is het makkelijk en soms gezwoeg Een goede, juiste naam, dat is het streven Er is een grote voorraad, keus genoeg
Dus; zijn er nieuwbouwplannen in de maak Of worden oude plannen opgewreven Dan heeft het comité in samenspraak Al gauw een rijtje namen opgeschreven Er mogen daaraan geen bezwaren kleven “Zorgvuldigheid”, zo meent de hele ploeg “Zien wij als onze plicht, als regelneven,” Er is een grote voorraad, keus genoeg
Toch twijfel ik soms aan hun goede smaak Hun plannen lees ik vaak met angst en beven Want men bedenkt soms namen die ik laak Zoals Triangel, Schoudermantel, Steven Ik schenk hen nog wat namen om te saven; Geweerloop, Knopenhaakje, Ziekenboeg Geluidswal, Zolderkamer, Mijl op zeven Er is een grote voorraad, keus genoeg
Vriendinnen, houdt het sherryglas geheven Terwijl je namen opschrijft in de kroeg Want dankzij jullie, ladderzatte teven, Is er een grote voorraad, keus genoeg
Er liggen veertien regels op de loer. Ik weet nog niet of zij een valstrik spannen, misschien mij naar verlegenheid verbannen om een gedicht dat slechts een woordensnoer
is, zonder inhoud of belang; droog voer, terwijl in fijner schotels, ranker kannen de poëzie verlokt tot proeven van een geraffineerder maal (zoals de Cour
du Nord serveert, zegt Michelin). Ach wat... wie weet gaat het wel andersom, zodat de verzen niet proberen míj te vangen
maar dat ik hén verleid. Kom dichterbij,... kom, luister naar mijn sprakeloos verlangen, verzin een lied, ver-zin wat leeft in mij.
De mug zoemt rond, tevreden en verwend Na weer een toegebrachte bloedreductie De dokter roept de volgende patiënt: Alweer een dikke vrouw voor liposuctie
Zo’n kwestie die totaal wordt uitgekauwd Door horden kenners en deskundologen Op hun beurt door de massa nagebauwd Zodat je aandacht maanden onverflauwd Zich focust op hun blablablabetogen,
Zo’n kwestie heeft zich in me vastgezogen Mijn klare kijk vertroebeld en vergrauwd De zaak ontwricht me zonder mededogen Ik ben erdoor verlamd, het zou niet mogen, Mijn denk- en daadkracht zijn geducht geknauwd
De Mexicaanse griep: met bruut geweld Zou zij zich als een pandemie verspreiden Wat zeker tot mijn ondergang moest leiden En ja… de angst ervoor heeft mij geveld
Ik heb de zaken nog eens afgewogen, heb mij heel openhartig afgevraagd of u een oude freule soms graag plaagt, wellicht is uw imago slechts gelogen.
U kan misschien op buik en kaalheid bogen, als Don Juan bent u niet half geslaagd. Ik wed dat u in bed ook sokken draagt en zoiets kan de wellust niet verhogen!
Neen, neen, uw mooie woorden zijn bedrog! Ik zoek me zelf een laatste-reisgenoot: nog jong, gespierd, behaard en cash betaald,
die om mijn landgoed, geld, kasteel niet maalt. Toch erft die lieverd alles bij mijn dood: van adel wordt mijn blauwe Duitse dog.
u bent pas tachtig, dat is wel wat jong ik val alleen op terminale vrouwen met wie ik, zij het kort, een nest wil bouwen u bent, zoals dat heet, 'still going strong'
maar u bent rijk, dus waag ik toch de sprong omdat mijn libido u zal benauwen en snel, ik denk een weekje na het trouwen zal zorgen dat u hunkert naar de gong
en als uw laatste uur dan heeft geslagen in 't liefdesbed dat ook uw sterfbed bleek dan ben ik 'uiteraard' totaal van streek maar zal mijn lijden als een kerel dragen
ik neem contact op, gauw, nog deze week u zult genieten van uw laatste dagen