Es tut mir leid, ich muß jetzt endlich gehen
Auf wiedersehen
Ich muß jetzt fort, ich möchte gerne stehen
Auf wiedersehen
Schon möglich das ich wiederkehr'
Jetzt muß ich gehen, danke sehr
Schön das ich Sie noch heute hab' gesehen
Auf wiedersehen

Das war's; mein Herz das schlägt nicht mehr
Auf wiedersehen

Opa wasbeer, die graag las
Sloot de dichtbundel van Bas
‘Morgenvroeg,’ zei opa wasbeer
‘Lees ik al dat moois van Bas weer’

‘Mijn zoon is dood,‘ zei overstuur
Onlangs een pierenmoeder
‘Hij is gestorven in de schuur
Aan restjes mierenpoeder’

Ich bin der Gast, ich bin dazu gezwungen
Erbarme mich!
Und reden soll ich! Das ist nicht gelungen
Erbarme mich!
Schon roh gefoltert blieb ich still
Wo ich doch gerne reden will
Warum ziehen die erst die Zungen!
Erbarme mich!

Die Henker foltern ohne Ziel
Erbarme mich! 
Ich weiß ja schon; ich bin zu weit gegangen
Es tut mir leid
Die Sehnsucht war zu stark und das Verlangen
Es tut mir leid
Jetzt seufze ich im dunklen Knast
Ach! Hätt' ich besser aufgepaßt!
Ich bin allein mit meinen Bangen
Es tut mir leid 

Man hat mich in der Tat erfaßt
Das tut mir leid

Das Mondschaf steht auf weiter Flur.
Es harrt und harrt der großen Schur.
Das Mondschaf.

Das Mondschaf rupft sich einen Halm
Und geht dann heim auf seine Alm.
Das Mondschaf.

Das Mondschaf spricht zu sich im Traum:
»Ich bin des Weltalls dunkler Raum.«
Das Mondschaf.

Das Mondschaf liegt am Morgen tot.
Sein Leib ist weiß, die Sonn' ist rot.
Das Mondschaf.

 

Van 1 tot en met 14 juni is het thema op hetvrijevers.nl 'Jawohl'.
Duitser verdwaald geraakt!
Helpende Hollander:
"Das ist die seite auf
Da; nach die Kroeg

Aber wir staan auf ein
Eisenbahnknotenpunkt
Las uns snel gehen
Den so komt der Z"

 
Van 1 tot en met 14 juni is het thema op hetvrijevers.nl 'Jawohl'.

Ich liebe sehr die Anna Sacher Torten
Und mit viel Schlag
Es gibt an Streuselküchel manche Sorten
Und mit viel Schlag
Ich singe hops und tralala
Ich esse Gugelhupf; Hurra!
Noch Eins! Man soll ja doch nicht horten!
Und mit viel Schlag!
 

Die Ladenschlußzeit ist schon da?
Das ist ein Schlag!

Allen naar Oostenrijk!
Daar leeft de danskunst nog!
Zelfs Oscar Schlemmer
Kijkt ademloos toe

Want in zo'n Oerduitse
Evenementenhal
Zie je vakkundig bewegen
En hoe!

 

Van 1 tot en met 14 juni is het thema op hetvrijevers.nl 'Jawohl'.
Wie sanft sind sie, die Krankenpflegerhände

Im Hospital

Mein Leben nimmt jetzt eine neue Wende
Im Hospital
Da draußen wartet mir der Krieg
Mit Tatendrang und Sturm und Sieg
Es gibt kein ehrenvolles Ende
Im Hospital 
 
O Lieber Gott, erbarme mich
Im Hospital

Synopsis, werkstuk havo 4

Die heiße Liesl wil den Toni strikken
Die speelt vol Leidenschaft das Flügelhorn
Haar boezem zwoegt en smachtend zijn haar blikken
Maar ook al blijft ze wulps haar lippen likken
Der Toni voelt niet eens een lichte Sporn 

Dan drängt die Dirndl zich brutal nach vorn
Maar Schicksal wil zich op de Alm niet schikken
Want ook al reizt ze Toni met haar Zorn
Zijn Liebe gaat naar Bier & Apfelkorn
Hij laat die Liesl einfach eiskalt stikken 

Maar zij geeft Maarten heus nog niet die Pfeife
Want dit was pas deel Eén der Heimatseife 

 

Van 1 tot en met 14 juni is het thema op hetvrijevers.nl 'Jawohl'.

Haustopf mit Beilagen
Grafschafter Birnenschmaus
Spätzle mit deftigem
Schnitzel (vom Schwein)

Spanferkelleber in
Wacholderrahmsauce
Rheinisches Apfelkraut
Niersteiner Wein

Van 1 tot en met 14 juni is het thema op hetvrijevers.nl 'Jawohl'.
De zoete minnetaal, die haar met hem verbond,
herhaalt hij nimmer meer, ze is verleden tijd.
Gegomd uit 't manuscript, alsof ze nooit bestond,
verankerd in 't geheugen, maar ook dat verslijt.

Vervloekt de ganzenpen, die hij plots niet meer vond,
of was zijn nieuwe bode soms de weg weer kwijt?
“Hebt gij dan niéts gehoord, uit deez' of gene mond?”
vraagt zij met zwakke stem aan Pluis, haar kamermeid.

Die legt vol medelij, het kopje in haar schoot
en baasje gooit 't mobieltje ergens in een hoek.
Ze werpt zich op het bed en schreit daar zilte tranen, 

verbeten wil zij zich een personage wanen
dat treurend overlijdt in een historisch boek.
Of kreeg ze zelf de keus: ze sabelde hem dood!

Soms droom ik van een brede zwarte man

Gespierd, maar bovenal enorm geschapen

Hij heeft een donkerbruin en glanzend wapen

En ook een tong waarmee hij alles kan

 

Ik heb de hele dag een slecht humeur

Jij mist echt veel meer dan alleen zijn kleur

Ja, u mag lachen, hoor!
Ik ben de dodo, dus
Grappige naam, niet?
Maar droef was mijn lot

 

Zeelui ontdekten mijn
Hoofdschotelwaardigheid
Ach, en zo stierf ik dan
Uit in de pot



Come all you friends and critics,
And listen to my song,
A word I will say to you,
It will not take me long,
The people talks about me,
They've nothing else to do
But to criticise their neighbors,
And they have me now in view.

Perhaps they talk for meanness,
And perhaps it is in jest,
If they leave out their freeness
It would suit me now the best,
To keep the good old maxim
I find it hard to do,
That is to do to others
As you wish them do to you.

Perhaps you've read the papers
Containing my interview;
I hope you kind good people
Will not believe it true.
Some Editors of the papers
They thought it would be wise
To write a column about me,
So they filled it up with lies.

The papers have ridiculed me
A year and a half or more.
Such slander as the interview
I never read before.
Some reporters and editors
Are versed in telling lies.
Others it seems are willing
To let industry rise.

The people of good judgment
Will read the papers through,
And not rely on its truth
Without a candid view.
My first attempt at literature
Is the "Sweet Singer" by name,
I wrote that book without a thought
Of the future, or of fame.

Dear Friends, I write for money,
With a kind heart and hand,
I wish to make no Enemies
Throughout my native land.
Kind friends, now I close my rhyme,
And lay my pen aside,
Between me and my critics
I leave you to decide.
De wereld is een tranendal
Het spijt me, maar dat wist ik al!
De wereld is een doodsvallei
En dat is ook niet nieuw voor mij!
De wereld is een schouwtoneel
Is ook niet bijster origineel!
De wereld is een suikerbiet
Zo? Kijk, dat wist ik dus nog niet!
Lieflijke lentelach:
Jannie van Spoeltumaar
Als ik haar zie
Zingt in mij een chanson
 
Maar dat gevoel gaat door
Mondhygiënische
Actie verdwijnen
Als sneeuw voor de zon 
Krachtterm! Verwensingen!
Ernstigeziekteweer!
Sorry hoor, dat ik me
even liet gaan.

Ging in mijn smetteloos
sollicitatiepak
juist op een losse
trottoirtegel staan.

ik was er al die maanden niet geweest
te druk, geen zin, besognes op het werk
maar nu dacht ik, ik ga eens naar de kerk
soms krijgt een oude man spontaan de geest

nog altijd schuilt in mij het wilde beest
de zondaar, de verloren zoon, de vlerk
jawel, het viertal lijkt wat minder sterk
en met de jaren werd het wat bedeesd

de hoogmis liet een mooi gevoel ontspruiten
alsof ik uit het graf was opgestaan
m’n vrouw was blij dat zij was meegegaan
ik zag haar biddend beide ogen sluiten

ik hief uit dank de fraaiste psalmen aan
pas na het zingen, ging ik weer naar buiten

Op is de valium
Triest medicijnkastje
Zelfs geen morfinepil
Leeg is de strip

Wel nog een buisje met
Oscillococcinum
Leuk voor een olbol
Maar niet voor een trip

 

Van 24 april tot 7 mei staat hetvrijevers.nl in het teken van de ollekebollekewedstrijd.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Een kalme dag (Géén bout rimé)



De voordeur gaat van ’t slot ik stap over de drempel
Er schijnt een vale zon in ’t blauw een bleke schijf
De koeien in de wei een Hollands trots exempel
Het is een kalme dag zo rond een uur of vijf

Een buurman net uit bed de dag is aangevangen
Wat heeft hij als ontbijt geen yoghurt maar een fles
De vogel in de lucht – een buizerd – blijft stil hangen
Het is een kalme dag zo rond een uur of zes

Een hengelaar die vecht met haakje en een pier
Zijn snoer raakt in de war zijn dobber toont net leven
De buurvrouw met haar hond doet lievig met het dier
Het is een kalme dag zo rond een uur of zeven

Een wandelaar die groet hij is een dorpsgenoot
Zijn broekspijpen te kort kijkt op de klok en lacht
Van verre klinkt geluid een schorre bugelstoot
Het is een kalme dag zo rond een uur of acht

Een jongen in een boot verliest zowaar zijn roer
Hij vist het ding weer op al valt dat nog vies tegen
Ik ga maar eens naar huis mij wacht het ochtendvoer
Het is een kalme dag zo rond een uur of negen