PTTman

Ik was jaren postbesteller.
Heel wat meters op de teller.
Niemand liep zijn ronde sneller
stond vermeld in mijn dossier.
Ik was heel vroeg uit de veren,
droeg mijn mooie bodekleren,
ging dan eerst de post sorteren.
’t Heette toen nog PTT.
 
Och die dorpslui waren aardig,
heel beleefd en best hulpvaardig,
zij het enigszins merkwaardig,
maar ze meenden het niet kwaad.
Doch geen ziel kon destijds lezen,
dus ik was hun hulp in dezen
en zo gold ik daar in wezen
als hun steun en toeverlaat.
 
En dus las ik elke mare:
blije, nare, mooie, rare.
En dat heb ik al die jaren
steeds met veel plezier gedaan.
Daardoor kwam ik veel te weten
over diepe hartenkreten,
loonbeslag, promoties, veten.
Man het was zo’n mooie baan.
 
Om u nu een beeld te geven
van mijn postbestellersleven
schilder ik voor u maar even
het toen gangbare tableau.
Steeds de brief bijtijds geopend
en die las ik dan al lopend
en daar stond men wachtend, hopend
en dan ging het pakweg zo:
 
‘Ik kom thans uw post bestellen
en ik kan u reeds vertellen:
U moet Jan maar even bellen,
want die heeft het zwaar gehad.
Hij is van het dak gegleden,
was toen iets te snel beneden.
Zwaar gebutst aan lijf en leden
moet hij veertien weken plat.’
 
En daarna bij nummer zeven,
ach wat stond dat mens te beven,
want ze hadden haar geschreven
dat haar moe ontslapen was.
Die had last van leverstenen,
hele zware en gemene,
voor je ’t wist was ze verdwenen
en ze leek nog wel zo kras.
 
Dan weer door naar Jan de Bakker
en dan zei ik tot die stakker:
‘Even flink zijn, oude makker.
’t Is een blauwe envelop.’
Hij had echt geen cent te makken
en ik zag in hem iets knakken.
Noodlot treft toch steeds de zwakken.
Jan was slechter af dan Job.
 
Maar bij Jansen op De Dreven
ging men toch iets leuks beleven,
want ze hadden hen geschreven
dat Kees-Jan geboren was.
Ach de eerste van hun eerste,
dat verheugde hen ten zeerste.
O de blijdschap die er heerste!
Deo, Deo gratias!
 
Verder naar de Korte Poten.
Kees van Dam kocht altijd loten,
meestal had ie misgeschoten,
maar inenen was het raak.
Hij had ruim een ton gewonnen,
is een meubelzaak begonnen,
iets te vlug en onbezonnen
en hij was al gauw de sjaak.
 
Ach je liep je wel de kloten,
had de blaren op je poten,
maar wat heb ik toch genoten
in mijn tijd bij Tante Pos.
Later kwamen economen
en die hebben zonder schromen
dienstverlening af staan romen
en de klant was zwaar de klos.
 
In mijn tijd was die nog koning.
Alles bracht je naar zijn woning.
Het is nu een schijnvertoning.
Tjonge wat een grote flop.
Maar ik ga u nu verlaten,
want ik wil nog naar mijn maten.
Lekker over vroeger praten.
Dag meneer ik stap weer op.
 
Ze zeiden: 'ja, wij gaan het zeker halen
Wij zijn beslist de besten in de bergen'
Die bergbeklimmers wisten van geen falen
Ze zeiden: 'Ja, wij gaan het zeker halen!'

Ze vielen in de diepte bij het dalen
Dat zou het reddingsteam geen moeite vergen
Ze zeiden: 'ja, wij gaan ze zeker halen
Wij zijn beslist de besten in het bergen'
 
Bergbeklimmers 
Pixabay
Mijn oren in een envelop
Jij zit daartussen, in mijn kop
Een brief waar ik mijn ziel in stop
Ontvang van mij een flard
 
Mijn huid komt in een flink pakket
Daaronder zit jij ingebed
Een buik met vlinders als pamflet
Ik wacht op jou met smart
 
Mijn ogen volgen dan per post
Bij jou geef ik ze flink de kost
Ik ben van duisternis verlost
Verdwenen is het zwart
 
En dan mijn longen in een doos
Ik hoef ze niet, ben ademloos
Mijn lief ik vind je grandioos
Een vrouw uit vier miljard
 
Mijn lippen in de brievenbus
Je pakt ze uit en krijgt een kus
Een zoentje voor mijn intimus
Een spetterende start
 
Mijn brein verstuur ik jou per mail
Het is kapot het denkt teveel
aan jou het allergrootste deel
Jij hebt mijn zijn ontward
 
Elk stukje brengt mij dichterbij
Ik geef je steeds een deel van mij
Daar geef ik het geheim mee vrij
Dat mij reeds jaren tart
 
Mijn hoofd, mijn lijf, mijn huid, mijn haar
Je hebt me, zet mij in elkaar
Maar wacht ik ben nog nét niet klaar
Een stukje komt apart
 
Je bent mijn lief, mijn snoes, mijn mop
Ik ben bezorgd en dat lucht op
Het laatste wat ik bij je drop:
Een pakje van mijn hart
 
Slaapgebrekmeid
Copilot
 
's Morgens een blik in de badkamerspiegel
Kíjk nou toch wat voor een leven ik leid
Dat ik tot laat nog op Instagram priegel
Maakt me op school weer de hele dag kriegel
Eigentijds typische slaapgebrekmeid
 
ei
Freepik
 
Ik liet me met Pasen weer foppen,
geen keuteltje kan ik nog droppen,
ik zit op de plee
te persen voor twee,
wat kunnen die eitjes verstoppen.
 

Drama op Golgotha!
Goede bedoelingen
Desondanks pijnkreten
Heisa en bloed
 
Spijtig genoeg ging de
Acupunctuursessie
Met die verlosser
Niet helemaal goed
 
 
OB Goede Vrijdag pixa hvv
Pixabay
 
Suzanne Farrell 1965
Wikimedia Commons
 
 
Dat ‘palindroom’ zich nu juist níet laat keren,
is iets wat mij al vele jaren stoort.
Waarom is dit niet zelf een omkeerwoord?
Ik kan dit naamgeefkundig niet waarderen.

De aard van dit begrip is draaibaarheid,
vandaar dat ik hier ferm voor ‘draaiaard’ pleit.
 
De Paashaas, die weer dronken is
(geen wonder, na een fles pastis)
ligt ziek te bed en walmt onfris
naar knaagdierzweet en cannabis.

Zijn ronde is geen kattenpis:
dit jaar - tenzij ik mij vergis -
loopt iedereen zijn eitjes mis...
of hoor ik daar zijn nors geslis?

"Op zondag sta ik op, gewis.
Dan voel ik mij weer als een vis,
en vormt uw chocoladedis
de kroon op mijn verrijzenis."
 
 
Dronken Paashaas
Gemini
 
direction
pixabay
 
 
Wie zijn bepalend voor mijn levensloop?
Misschien degenen die mijn leven sturen:
familie, goede vrienden, naar ik hoop.
Wie zijn bepalend voor mijn levensloop?
Wie maakt je humanist of xenofoob?
Of heb ik mijn karakter van nature?
Wie zijn bepalend voor mijn levensloop?
Misschien de genen die mijn leven sturen.
 
 
Wat betekenen onze namen? Het antwoord op die vraag is vaak te vinden in onze dialecten. Het Limburgs blijkt een rijke informatiebron. In dit geval het Woordenboek Heels - Nederlands van Léon Janssen.


Limburgse woordenschat!
Eerste betekenis
Trump staat voor kerkklok
De kleinste van al

Onlangs aan toegevoegd:
Duizelingwekkende
Sprekende galmklok
Vol heilloos gebral
 
1x1 wit
Władysław Ślewiński Cottages in the snow MP 111 MNW National Museum in Warsaw
Wikimedia Commons
 

(cancelvers)

Ze stap-ten stee-vig door het wit-te land
De fer-me jong-ens. En de kan zei ´kloek!´
Ze droe-gen klomp-jes en een war-me broek
Zo lie-pen Daan en Dik-kie hand in hand

Het huisje in de sneeuw - het klinkt charmant
Ik heb mij echter al die tijd vergist
Want W.G. van de Hulst blijkt een racist
´Een witte mantel…´ ziet u het verband?

Ik cancel Van de Hulst en zijn roman
Het kan nu echt niet meer, die Kloek Kloeks Kan
 
Vergeten groente
dezgo.com


Koolrabi, snijbiet, winterpostelein
Zijn zaken die niet weg te krijgen zijn
Zelfs rijmen op dit spul is een gedoente
Ik wil het hele maal vergeten, groente
 
 
circuspaarden
 
 
We gingen naar het circus in Carré.
Mijn vader smoesde wat bij het loket,
waarna we prompt opzij werden gezet.
Wellicht had hij te weinig centen mee?
 
Een heer, zwaarwegend, maakte zijn entree.
Kneep in mijn wangen, lachte, wenkte met
zijn hand. Een man in rood livrei met pet
kwam aanlopen, zijn pak vol goud lamé.
 
Hij opende de erelogedeuren:
wij waren hier het hooggeëerd publiek.
De wangenknijper bleek de directeur en
 
mijn opa was tot vrijkaartjes in staat.
Uit de orkestbak schalde zijn muziek,
de circuspaarden dansten op zijn maat.
 
 
Patty was van plan een biografie in sonnetten over haar opa Ben Geijsel te publiceren.
Dat is er niet van gekomen.
 
Aapmetbril
Copilot
 
Ik kwam laatst weer eens in de dierentuin
En zag een aap die er zijn bril oppoetste
Een olifant die op een laptop toetste
Een tijger krabde op mijn kale kruin
 
Ik heb de krokodil een kies getrokken
ik ben nu eenmaal gek op op artisjokken
 
EEN RIJMEND RUND UIT WILLESKOP
SCHREEF ZELF ZIJN EIGEN TRIJNTJE FOP
HET WAS EEN PRIMA VERS GEWORDEN
OOK METRISCH WAS HET DIK IN ORDE
JE ZAG GEEN MELK- NOCH MODDERSPETTERS
ALLEEN HELAAS... DIE KOEIENLETTERS
 
Rund
Copilot
 
 
Spin
Freepik
 
De spin zit in zijn web in Luik
en voelt nu vlinders in zijn buik,
want in een web iets verderop
verschijnt een knappe spinnenkop,
gestoken op het geelbruin lijf
van o zo’n sierlijk spinnenwijf.
 
Hij spint een extra fijne draad
en weet dat zij hem gadeslaat.
Geen zee is hem nu nog te hoog.
Hij pinkt naar haar met ieder oog
en hoopt dat zij eens naar hem lacht,
terwijl hij nijver verder ragt.
 
Hij demonstreert zijn evenwicht,
het lijf op één poot opgericht.
Dat beurt voor beurt op alle acht,
een staaltje van beheerste kracht.
Hij toont haar dan een vliegenlijk,
het grootste uit zijn schimmenrijk.
 
Het kruisspinvrouwtje evenwel
beziet zijn druistig ‘show don’t tell’.
Zij gaapt en kijkt nogal blasé
en denkt: Wat moet ik daar nu mee?
Zij is die aandacht wel gewend
en valt niet zomaar voor een vent.
 
Zij is een echte polyglot,
niet eentje die je gauw bedot.
Zij kent het wereldwijde web
en gaat slechts voor de volle mep.
Nou ja, zo’n ventje, leuk wel hoor,
maar ach, wat koopt ze daar nu voor?
 
Zij stamt uit een notabel nest,
gewend aan slechts het allerbest.
Zij vindt die spinnenman wat sneu,
hij past niet goed in haar milieu.
En dat gedrag, zo ondermaats!
Dat heeft totaal niets delicaats.
 
Maar ja, dat grootkruis op zijn rug
vergeet ze waarlijk niet zo vlug.
Zijn poten zijn ook fraai geleed
en wat te denken van zijn kleed?
Ze kijkt het toch nog even aan,
een afspraak heeft ze toch niet staan.
 
De spinnenkerel ruikt een kans
en vraagt haar nu ten spinnendans.
De tarantella kent hij goed,
hij knielt voor haar vol overmoed.
‘Nou ja’, zegt zij, ‘vooruit dan maar.
Eén dansje vind ik geen bezwaar.’
 
Hij is bepaald geen twijfelkont
en spint haar zwierend in het rond.
Hij denkt: Wat fijn dat ik haar heb.
Ik voel mij als een spin in ’t web.
Nu straks een ‘ragtime’ tot besluit,
dan wordt zij vast mijn spinnenbruid.
 
Zij vindt het toch wel heel erg fijn
om dicht bij deze vent te zijn.
Hij danst zo heerlijk, kijkt zo blij.
Ze laat hem nu wat dichterbij.
De jongste is zij ook niet meer
en moeder worden moet een keer.
 
De spin kan zijn geluk niet op,
een grijns verbreedt zijn mooie kop.
Hij staat nu alleszins paraat
en deponeert zijn kostbaar zaad
voorzichtig in de juiste voor
en gaat er als een haas vandoor.
 
Want tot zijn grenzeloos verdriet:
kalm nagenieten gaat nu niet.
Hij redt zich dus het vege lijf
door weg te vluchten van dit wijf,
want op ‘de daad’ volgt vaak een moord,
het was ook dit keer kantje boord.
 
Maar in het najaar keert hij weer
en zoekt hun vrijplaats van weleer.
Hij sluipt en spiedt als een spion
en zo ontdekt hij een cocon,
daarin zijn gelig glanzend kroost
en dat is toch een hele troost.
 
Hij denkt: Dat was bepaald niet slecht,
zo’n duizend eitjes zijn gelegd.
Die zitten nu nog op een kluit,
maar komen in het voorjaar uit.
En hij beseft vlak voor hij sneeft:
Ik heb toch niet voor niets geleefd.
 
Groenbilgogel
Copilot
 
In Dordrecht leeft nog steeds de groenbilgorgel
Gehuisvest in de kerk achter het orgel
Ooit ging een blauwbekporgel met een gil
Daar met een geelbuikporulan van bil
De impact van die daad was niet gering
Een groen gebilde gorgelboreling
 
fijn badderen zonder geluid
ik laat dus de bubbels graag uit
ze snappen het nooit, mijn besluit
de rust van de stopstelling
 
er springt een meneer in het bad
hij slaat op de knop en het spat
ik ben hem onmiddellijk zat
de herrie, een topkwelling
 
hij heeft daarbij praten als doel
ik sla hem direct op zijn smoel
er druppelt wat bloed in de poel
een man met een kopzwelling
 
ik ben van nature niet wreed
mijn rustige bad na gezweet
geen deining, geen bubbels, geen keet
het kwam in een opwelling
 
Sauna
Freepik
ouderschap2
Pixabay
 
Pas kinders als je veertig bent?
Dan volg je de moderne trend.
 
Ik kijk er niet van op of om,
het is een keuze die ik snap:
zo is het maar een kleine stap
van ouderschap naar ouderdom.
 
En zit! En zit! En zit nou alsjeblieft!
En lig! En lig! En anders opgetieft!
Mijn oude hond was toch een stuk meegaander
Maar deze, tja... dat is een Duitse Staander
 
Kwatrijn Puppytraining hvv
Copilot
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Cadeautip

Marvis
 
Pixabay
 
Mijn spieren zijn verhard, gewrichten kraken,
Bij fitness sta ik met mijn lijf voor gek
Als ik het therapeutisch rek en strek,
Of achterwaarts een koprol tracht te maken
 
Voor mijn verjaardag daarom dit verzoek:
Verras me met een mr. marvisbroek