- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Een boekenworm genaamd Chantelle
verlangde naar meer leesplezier.
Leergierig had het letterdier
genoeg van dagboek of novelle.
verlangde naar meer leesplezier.
Leergierig had het letterdier
genoeg van dagboek of novelle.
Ze struinde in de boekenkast
en las er één van ene P.
Een doctorandus, jeminee!
wat humoristisch was die gast.
en las er één van ene P.
Een doctorandus, jeminee!
wat humoristisch was die gast.
Scanderend uit zijn Révisé
trok zij er door haar vrolijkheid
een ongebonden partner mee.
trok zij er door haar vrolijkheid
een ongebonden partner mee.
Ze krulden samen van jolijt
want midden in de arrenslee
daar hadden zij voor ’t eerst gevrijd.
want midden in de arrenslee
daar hadden zij voor ’t eerst gevrijd.
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
In Artis heeft een kangoeroe
zich aangesloten bij MeToo
nu men haar pasgeboren kind
een echte knuffelbaby vindt.
Ze sprak: ‘Ik vind het ongepast
als iemand in mijn buidel tast.’
zich aangesloten bij MeToo
nu men haar pasgeboren kind
een echte knuffelbaby vindt.
Ze sprak: ‘Ik vind het ongepast
als iemand in mijn buidel tast.’
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Lege light verse-zetel
Waar blijft de roerganger?
Jaap van den Born, toch
geen emeritaat?
Waar blijft de roerganger?
Jaap van den Born, toch
geen emeritaat?
Jij wordt gemist met je
zeemanskunstvaardigheid.
'k Hoop dat je snel
op de achterplecht staat!
zeemanskunstvaardigheid.
'k Hoop dat je snel
op de achterplecht staat!
© Inge Boulonois
Turen naar vogeltjes
Wind-in-de-rug-gevoel
Of heel de dag
In de rook op de bank
Wind-in-de-rug-gevoel
Of heel de dag
In de rook op de bank
Niets gaat er boven dit
Emeritaatsgevoel
Nu al terugkomen?
Nee, ik bedank
Emeritaatsgevoel
Nu al terugkomen?
Nee, ik bedank
© Jaap van den Born
- Gegevens
- Geschreven door Musonius
Minerva's uil is neergestreken
in 't land waar koning Ezel balkt.
Minerva's uil is neergestreken
en heeft de vredesduif verschalkt.
in 't land waar koning Ezel balkt.
Minerva's uil is neergestreken
en heeft de vredesduif verschalkt.
Minerva's uil is neergestreken
ten teken dat de avond valt.
Hier heeft zijn kroost naar uitgekeken
dat hatelijke leuzen schalt.
ten teken dat de avond valt.
Hier heeft zijn kroost naar uitgekeken
dat hatelijke leuzen schalt.
Trollen loeren, heksen dansen,
vampiers gaan naar bloed op jacht,
rovers grijpen gauw hun kansen;
koud en duister is de nacht.
vampiers gaan naar bloed op jacht,
rovers grijpen gauw hun kansen;
koud en duister is de nacht.
Minerva's uil is neergestreken.
De wolf die lacht zijn tanden bloot.
Maar weldra zal de dag aanbreken
en kraait de haan in 't morgenrood.
De wolf die lacht zijn tanden bloot.
Maar weldra zal de dag aanbreken
en kraait de haan in 't morgenrood.
- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Nog groene veldslak wilde dichter zijn
Bevlogen broedde hij op vloeiend rijm
Met schrijfgerei bestaand uit louter slijm
Besloeg zijn levenswerk slechts één kwatrijn
Bevlogen broedde hij op vloeiend rijm
Met schrijfgerei bestaand uit louter slijm
Besloeg zijn levenswerk slechts één kwatrijn
- Gegevens
- Geschreven door Judy Elfferich
Heb ik bij Bommel echt een brug gezien?
Opeens zag ik een brug. En aan weerszijden
geen pont, die je gewoonlijk daar ziet glijden
als je aan ’t sturen bent. Een tel of tien
dat ik zo stond, aan dek, aan ’t roer geklonken,
mijn koffie koud al in de tussentijd –
laat mij daar ergens uit een andersheid
een beeld ontwaren dat mijn ogen dronken.
Opeens zag ik een brug. En aan weerszijden
geen pont, die je gewoonlijk daar ziet glijden
als je aan ’t sturen bent. Een tel of tien
dat ik zo stond, aan dek, aan ’t roer geklonken,
mijn koffie koud al in de tussentijd –
laat mij daar ergens uit een andersheid
een beeld ontwaren dat mijn ogen dronken.
Een fietsend joch. Zijn wapperende jas
over die brug, terwijl ik aan kwam varen.
Hij stapte af, hij lei een schrift in ’t gras,
over die brug, terwijl ik aan kwam varen.
Hij stapte af, hij lei een schrift in ’t gras,
en wat hij schreef zag ik dat verzen waren.
O, dacht ik, o, dat dat mijn zoon ooit was.
Pom pom, zong ik, mijn hart zal dit bewaren.
O, dacht ik, o, dat dat mijn zoon ooit was.
Pom pom, zong ik, mijn hart zal dit bewaren.
Contragedicht
Credits prentbriefkaart: F.L. Stehmann, Collectie Gelderland
- Gegevens
- Geschreven door Louise Dorren
Ik ging naar Brugge om de bom te zien
De jongen sabbelt aan zijn schrijfgerei
Zijn moeder dekt de tafel, dan zegt zij:
Een boterham met pindakaas, Martien?
De jongen sabbelt aan zijn schrijfgerei
Zijn moeder dekt de tafel, dan zegt zij:
Een boterham met pindakaas, Martien?
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
(c) foto Ellen Lamberts
Het was een prachtige, zonnige, bijzondere en als altijd warmbadderige middag in het steeds fraaier wordende Almelo (ondertussen, een weetje, reeds opgevrolijkt met maar liefst vijftien muurgedichten). In het bijzijn van vele aanwezigen, de als altijd geweldige wedstrijdorganisatie, de juryleden, alsmede ook prominenten als Wobke Wilmink, Jean Pierre Rawie, Ivo de Wijs, Jan Boerstoel, Jan J. Pieterse, Peter Knipmeijer en Theo Danes als gastdichter van deze editie, werd de poëzie en het lichte vers beluisterd en bejubeld. Er werd veel gelachen, er was pianomuziek, er werd in mooie momenten ook stilgestaan bij het recente overlijden van Patty Scholten.
Het was een middag om niet snel te vergeten, zeker ook omdat onder de gelauwerden twee en een halve Vrije Versers aanwezig waren, waarbij Remko Koplamp het wel heel erg bont maakte in de stoet, want hij won. Hanneke van Almelo (alias Hendrikje de Koning) zong haar bijdrage bijzonder fraai in Bes majeur, ook in een andere toonsoort was het overigens ongetwijfeld fraai geweest. En de hierboven genoemde half slaat op de wederhelft van Remko, Anneke Haasnoot, zij werd zevende vlak achter Hendrikje. Of eigenlijk voor, in die zin dat de top tien met toenemende spanningsboog aan bod komt. Hulde, driewerf!
(Uw verslaggever was ook des avonds aanwezig bij de eveneens als altijd fantastisch verzorgde dis, en reed na warme gesprekken en vele anekdotes voldaan en met een overtollige hoeveelheid genutttigde wijn geheel onverantwoord huiswaarts en miste door geblokkeerde afslagen en een andere wedstrijd op de radio diverse routepunten. Maar dit terzijde.)
Bij Claudia
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik na heel wat schroom en aarzeling
Voor ’t eerst bij Claudia naar binnen ging
Gelukkig bleek mijn bangheid ongegrond
Toen ik na heel wat schroom en aarzeling
Voor ’t eerst bij Claudia naar binnen ging
Gelukkig bleek mijn bangheid ongegrond
ik gaf mij over aan haar vaardigheid
Voelde haar vingers strijken langs mijn nek
En door het laken heen haar warme plek
Ik deed mijn ogen dicht, vergat de tijd
Voelde haar vingers strijken langs mijn nek
En door het laken heen haar warme plek
Ik deed mijn ogen dicht, vergat de tijd
Totdat ik opschrok uit mijn dromerij
Met rood gekleurde konen gaf ik traag
Ietwat bedeesd nog, antwoord op haar vraag
“Wat korter graag, de oren mogen vrij”
Met rood gekleurde konen gaf ik traag
Ietwat bedeesd nog, antwoord op haar vraag
“Wat korter graag, de oren mogen vrij”
Remko Koplamp
Vroeg of laat
De eerste keer dat ik die warme lach
van dichtbij in jouw ogen zag
ging er een wereld open.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
en stond genageld aan de grond;
ik kon alleen maar hopen.
van dichtbij in jouw ogen zag
ging er een wereld open.
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
en stond genageld aan de grond;
ik kon alleen maar hopen.
De eerste zuigeling in ons gezin
kwam goedgemutst de wereld in;
zo ook haar beide zussen.
We wisten niet wat ons te wachten stond;
opeens liepen er tieners rond.
Wat als ze wilden kussen?
kwam goedgemutst de wereld in;
zo ook haar beide zussen.
We wisten niet wat ons te wachten stond;
opeens liepen er tieners rond.
Wat als ze wilden kussen?
Het eerste teken dat mijn lichaam gaf
van eindbestemming kist en graf
heeft reeds wat metgezellen.
Ik weet niet wat me straks te wachten staat,
maar merk het vast wel vroeg of laat.
Dan zal ik even bellen.
van eindbestemming kist en graf
heeft reeds wat metgezellen.
Ik weet niet wat me straks te wachten staat,
maar merk het vast wel vroeg of laat.
Dan zal ik even bellen.
Hanneke van Almelo
ZWAVELTUIN
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Van vieze broek en borstrok naar het heden
Van brabbeltaal en rijm naar grote mond
Van kind naar man en naar een echtverbond
Vol Calvinisme, kerkgang en gebeden
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Steeds vaker snoerde vrouwlief mij de mond
Op zondag heb ik trouw het vlees gesneden
Toch ging het mis in onze Hof van Eden
Die bleek een tuin te zijn op zwavelgrond
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Van vieze broek en borstrok naar het heden
Van brabbeltaal en rijm naar grote mond
Van kind naar man en naar een echtverbond
Vol Calvinisme, kerkgang en gebeden
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Steeds vaker snoerde vrouwlief mij de mond
Op zondag heb ik trouw het vlees gesneden
Toch ging het mis in onze Hof van Eden
Die bleek een tuin te zijn op zwavelgrond
Ik wist niet wat me nog te wachten stond
Toen ik de moederschoot was uitgegleden
Anneke Haasnoot
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
kijk, daar loopt vos. zijn naam is rein.
vos is nog jong, niet groot en niet klein.
en daar is raaf. ze zit in de boom.
raaf heet an. ze is slim en niet sloom.
vos is nog jong, niet groot en niet klein.
en daar is raaf. ze zit in de boom.
raaf heet an. ze is slim en niet sloom.
rein heeft een stuk brood in zijn bek.
an ziet het brood. En zij krijgt trek.
dat brood is voor mij, denkt an.
gauw maakt ze een heel slim plan.
an ziet het brood. En zij krijgt trek.
dat brood is voor mij, denkt an.
gauw maakt ze een heel slim plan.
wat ben je lief, rein. wil je een zoen?
je bent zo leuk. mag ik het doen?
rein denkt niet goed na. en zegt, ja.
an roept, hiep hiep hiep, kra kra.
je bent zo leuk. mag ik het doen?
rein denkt niet goed na. en zegt, ja.
an roept, hiep hiep hiep, kra kra.
an pikt rein hard in zijn snuit.
hij roept, au! het brood valt er uit.
an vliegt vlug weg met het brood.
rein is boos. en hij schaamt zich dood.
hij roept, au! het brood valt er uit.
an vliegt vlug weg met het brood.
rein is boos. en hij schaamt zich dood.
Mijn eerste rijm, ik zat al in klas 2
Op weg naar FORUMGOD van het VV
Op weg naar FORUMGOD van het VV
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Hiephiephoeragevoel!
Levendig feestgedruis
Jeminee, snapt u
De aanleiding niet?
Levendig feestgedruis
Jeminee, snapt u
De aanleiding niet?
Reden is dat deze
Versificatiesite
Heden al tien jaar
In leemte voorziet!
Versificatiesite
Heden al tien jaar
In leemte voorziet!
- Gegevens
- Geschreven door Hanny van Alphen
Helaas moet ik nog stemmen, dat is balen
en uren met mijn buurmans honden lopen.
Ik heb geen tijd om slingers te gaan kopen
of kratjes bier en bubbelwijn te haelen.
en uren met mijn buurmans honden lopen.
Ik heb geen tijd om slingers te gaan kopen
of kratjes bier en bubbelwijn te haelen.
Ik jubel onderweg wel een te deum
ter ere van uw tinnen jubileum.
ter ere van uw tinnen jubileum.
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Jeetje tien jaar alweer!
Webje wordt groot mijnheer
Blaas de ballonnen op
Lik aan de taart
Webje wordt groot mijnheer
Blaas de ballonnen op
Lik aan de taart
Ik kom helaas weer door
Immertelaatgedrag
Niet op het feestje maar
Hier is de kaart
Immertelaatgedrag
Niet op het feestje maar
Hier is de kaart
- Gegevens
- Geschreven door Het vrije vers
Ondanks de minder feestelijke gebeurtenissen deze week is het vandaag voor Het Vrije Vers een bijzondere dag met reden tot juichen en gepast feestgedruis. Het is vandaag exact 10 jaar geleden dat deze site werd opgericht door Quirien van Haelen! Het allereerste lichte vers dat hier verscheen is ook van zijn hand en kunt u hieronder integraal en ongecensureerd herbeleven.
Er is in die tien jaar veel veranderd. De wereld heeft in brand gestaan, crises kwamen en gingen, en de omgangstaal is zowel in syntaxis als semantiek er niet altijd vrolijker op geworden. Des te meer reden om het lichte vers, de humor, de prosodie, en de liefde voor elkaar en voor de taal te blijven vieren.
Bij deze dan ook de oproep om een jubileumvers te maken. Verboos, uitbundig lovend, puntig, hekelend, het mag allemaal. Wel in een hechte vorm gegoten, uiteraard. Leef u uit. Plaats het op ons forum, stuur het naar info[at]hetvrijevers[punt]nl.
Profetisch vers
Het lichte vers slaat danig aan het hakken
Een volrijm hamert op een halfrijm in
De vage titel ligt daar zwaargewond
Het schema neemt het vele wit te pakken
Een zin bestookt een afgebroken zin
Een paradox ligt bloedend op de grond
En humor snijdt een tweede laag in plakken
De muze Terpsichore verroert geen vin
De volta ramt bezeten in het rond
En hoor de beeldspraak eens naar adem snakken
De taal gutst uit een ongerijmd begin
Het ritme van de maat markeert het front
Laat de Jihad der poëzie beginnen
Het lichte vers zal weldra overwinnen
De muze Terpsichore verroert geen vin
De volta ramt bezeten in het rond
En hoor de beeldspraak eens naar adem snakken
De taal gutst uit een ongerijmd begin
Het ritme van de maat markeert het front
Laat de Jihad der poëzie beginnen
Het lichte vers zal weldra overwinnen
Quirien van Haelen
20 maart 2009
20 maart 2009
- Gegevens
- Geschreven door Peter Knipmeijer
De stad viel stil, de straten waren leeg
Wie niet naar buiten moest bleef dwalend binnen
Met Facebook, Twitter, nieuws op de TV
Wie niet naar buiten moest bleef dwalend binnen
Met Facebook, Twitter, nieuws op de TV
De dag was klaar, er viel niets meer te winnen
En alles wat ik dacht was een cliché
En alles wat ik deed had weinig nut
En alles wat ik dacht was een cliché
En alles wat ik deed had weinig nut
Ik moest iets maar ik had echt geen idee
Ik schonk een borrel in, voelde me kut
En schreef toen dit, voordat ik uren zweeg:
Ik schonk een borrel in, voelde me kut
En schreef toen dit, voordat ik uren zweeg:
‘Er zullen altijd idioten zijn
Maar soms doet dat een beetje extra pijn’
Maar soms doet dat een beetje extra pijn’
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Wat kun je zeggen na die schietpartij
Wat woekerde er in dit daderhoofd?
Wie heeft het van gezond verstand beroofd?
Wie bracht het onderricht in barbarij?
Wat woekerde er in dit daderhoofd?
Wie heeft het van gezond verstand beroofd?
Wie bracht het onderricht in barbarij?
Wie liegt dat men zo naar de hemel gaat
Is een der bronnen van dit aardse kwaad
Is een der bronnen van dit aardse kwaad
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
De vogels fluiten zachter dan normaal,
in Artis zijn de klokken stilgezet,
de dieren lezen hardop een sonnet
en Noortje wacht vergeefs op haar verhaal.
in Artis zijn de klokken stilgezet,
de dieren lezen hardop een sonnet
en Noortje wacht vergeefs op haar verhaal.
Hun Grande Dame is voorbij dit leven.
Maar mocht je haar ooit zien ... zwaai dan even.
Maar mocht je haar ooit zien ... zwaai dan even.
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
Ze treuren ook erg in het dierenrijk
Van slag zijn olifanten, octopussen
De kikkers zijn elkaar als troost aan ’t kussen
Een slang geeft slissend van zijn droefheid blijk
De Oppergrazer daagde, kwam je kapen
Nu mag je droomloos, zonder weerga slapen
- Gegevens
- Geschreven door Jaap van den Born
Gewichtloos drijft ze in het lichtend blauw
En ziet waar Rumphius slechts naar kon tasten
Het leven, gepenseeld in kleurcontrasten
Een lied zweeft uit een verre vissersprauw
Wie zou zich dan niet in de hemel wanen?
Wij blijven achter in een zee van tranen
Patty's passie was snorkelen. Ze verbleef een poosje in de Molukken om een bundel over de blinde bioloog Rumphius te maken, wat resulteerde in Een tuil zeeanemonen.
Uit het archief
Drie trotse moeders
 "Mijn jongste zoon is een verstandig kapelaan Hij weet het antwoord op de meeste levensvragen In zijn parochie wordt hij op de hand gedragen Men spreekt hem dagelijks met ~Weleerwaarde~ aan" "Mijn oudste zoon bestiert de hele kerkprovincie Hij woont in Utrecht want daar is hij kardinaal Maar ook in Rome kennen ze hem allemaal Hij wordt door iedereen begroet met ~Eminentie~" "Nou, die van mij heeft van die lange paarse haren En ook een ketting met een hangslot rond zijn strot Zijn neus en oren zijn gepiercet door ijzerwaren Als hij voorbij komt stamelt iedereen ~Mijn God~" |
|
|