Het vrije vers

Eurotisch

Wat is het leven toch ontzettend duur!
De prijs van bier is waarlijk godvergeten,
ik kan maar twee keer wekelijks uit eten.
Die euro maakt het leven grauw en zuur.

Met reizen is het voortaan passen, meten:
één voorjaarsweekje naar de Côte d’Azur,
misschien een reis naar de Chinese Muur,
maar méér vakantie kan ik wel vergeten.

Dus Greenpeace, Amnesty en Unicef
en soortgelijke schooiers; ik onthef
me van mijn naastenliefdeplichtsgevoel.

Nog één zaak blijf ik steunen met plezier:
uw bedelbrieven gaan bij ’t oud papier
dat opgehaald wordt voor een heel goed doel.