Te sterven ergens aan een spoorweglijn
en niet door zoiets slooms als touw of pillen.
Maar wat ik nog het allerliefst zou willen
is om het leven komen in een trein.

Dan droom ik van een eind vol dramatiek:
ontsporen met de Intercity Driek.

(Dit gedicht verschijnt van de week ook in de reeks Drentse sonnettettes op www.huusvandetaol.nl)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Jas

Jas
Dall-E
 
 
Je vindt het niets dat jij nu bent geboren.
Luidkeels laat jij je ongenoegen horen.
Er wordt voor jou een warme plek gemaakt.
 
Je krijgt een jas om diep in weg te zakken.
 
Het is er warm al ben je verder naakt.
Het leven kan je al iets meer bekoren:
je moeders melk, je zus die je komt storen,
daaraan ben jij al gauw gewend geraakt.
 
Het leven is een jas met diepe zakken.
 
Je wordt verleid er alles in te kwakken,
maar jij kiest voor wat mooi is en verfijnd.
Je laat je af en toe dan wel verlakken
maar mettertijd krijg jij veel moois te pakken,
genoeg om mee te pronken op het eind.
 
 
Vandaag een pi-sonnet omdat... het vandaag pi-dag is.