het licht waarmee we onze dagen meten
komt onverschillig ’s ochtends aangespoeld
waar wulpse akkers liggen blootgewoeld
hun voren door de ploeg vaneengereten

wat kan de zon het schelen wat men voelt
of jij het lekker warm hebt of moet zweten
ze schijnt op dichters en analfabeten
geen straal waarmee iets naders wordt bedoeld

de gordel waar zij op woestijnen brandt
wordt door de aarde naar haar opgeheven
ook daaruit blijkt niets van gezond verstand

men spreekt zowaar over de bron van leven
al blakert zij de huid tot zwartkrokant
aanbiddend wordt wel vaker overdreven




 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Morgenrood

fotoad2
Foto Ad Lamerigts
 
Een nieuwe dageraad, de zon brengt licht 
En hoop voor wie hun vaderland verlieten
Met pijn, op zoek naar veiligheid, gezwicht
Voor leugens en beloftes van bandieten 
 
Maar wie het eind haalt van een brute tocht 
Wordt rondgepompt langs vele opvangplekken
Van de gedroomde vrijheid die hij zocht
Valt door dit welkom weinig te ontdekken
 
Eén stel toch viel het lange wachten zwaar
Ging zelf op zoek naar gastvrij onderkomen
Vergeefs, maar aan een bosrand vond het paar
Een stal, verscholen tegen dichte bomen
 
Vannacht is daar hun eerste kind geboren
Spontaan begroet door gloedvol ochtendgloren