hannelly0

Hannelly Krutwagen maakt haar hele leven al poëzie – zelfs toen ze nog niet wist dat ze poëzie maakte. 
Ze denkt in poëzie, ze is poëzie. Ze houdt van sneue mensen die nodig met een goed gedicht een beetje opgebeurd moeten worden, en omgkeerd. Liefgehad en losgelaten is de dichtbundel waar iedereen op zit te wachten, de bundel is gevuld met bittergrappige gedichten die troost bieden in bange tijden en die twijfel brengen in tijden van overvloed.  Als het niet zo goed met je gaat, zijn er gelukkig de gedichten van Hannelly om je beter te voelen. Als het heel erg goed met je gaat, zijn er gelukkig de gedichten van Hannelly om je slechter te voelen.  Het persoonlijke wordt universeel en het universele wordt persoonlijk. Maar hoe dan ook: de gedichten van Hannelly voelen altijd dichtbij. 
 
De meeste verzen in Liefgehad en losgelaten zijn gebonden: sonnet, limerick, kwatrijn,rondeel.
Haar werk is eerder gepubliceerd in allerlei verzamelbundels maar dit vormt haar officiële debuut!
Een van de fraaie gedichten uit Hannelly’s bundel: 
 
De buurvrouw van Roger
 
Het is zo stil op de veranda bij Roger.
Er ligt een stapeltje verlaten schrijfpapieren,
hun spel bedwongen door een glazen presse-papier.
Zo valt er voor de avondwind niet veel te klieren.
 
Die gluurt naar binnen en waait slapjes door de kieren.
Het is zo stil op de veranda bij Roger.
Misschien is hij nog tussendoor aan het tuinieren
en werkt hij zometeen  weer aan zijn exposé
 
over een interpunctuele nouveauté,
geïnspireerd door zijn bekroonde anjelieren.
Het is zo stil op de veranda bij Roger
waar we nog onlangs zijn verjaardag mochten vieren.
 
Ik vind alleen die bloedvlek wel de vloer ontsieren.
Als het aan mij lag kreeg zijn werkster haar congé.
Zou het de post zijn of belastingformulieren?
Het is zo stil op de veranda bij Roger.
 
 
Hannelly Krutwagen: Liefgehad en lotgelaten (Uitgeverij De Geroosterde Hond, 2022) 
ISBN 9789464486100, 74 blz.
De bundel kost € 17.51 en is overal te bestellen, bijvoorbeeld bij Bruna
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Uitspraak

Een doek! Zei ‘t schaap Veronica, ik ga mijn hoofd verstoppen,
men heeft hier in de schapenwei voor niemand meer ontzag.
De vrome schapen dreigt men straks de sloot over te schoppen,
het is genoeg, de maatschappij wordt gekker met de dag.

De rechters zeggen ook al dat je mag discrimineren,
ik hoor alleen maar onbehouwen ultrarechts geblèr,
in het publiek debat kan men zich alles permitteren.
Vandaag draag ik een hoofddoek en dan ben ik solidèr.

Natuurlijk is je mening vrij, daar zal ik niet om strijden
maar wie iets zegt maakt wel wat uit, en daarom zeg ik: Stop!
Je wil toch dat een ieder zijn religie kan belijden,
het liefst zonder de mening van een witgebleekte pop.

Wel foei, zeiden de dames Groen, dit zijn toch apenstreken,
het is gans onbetamelijk, nee wat je noemt affreus!
De strijd vangt aan, en van dit pad wordt niet meer afgeweken:
de hoofdtooi als symbool van kracht, er is geen and’re keus.

De dominee kwam luisteren en stikte in zijn kaakje
maar na een tijdje denken zei hij “Goed, dan doe ik mee,”
en in de vestibuul nam hij zijn mantel van het haakje,
“in godsdienstaangelegenheden vechten wij voor twee.”

Drie dames met een hoofddoek om, het stond hen best wel goed;
de dominee kwam één pas later met zijn zwarte hoed.