Ik ben een soort van warme bakker
Maar niet van wit- of tarwebrood,
Van krakeling of bokkenpoot.
Geen graan gebruik ik van de akker.

Wel blijf ik om te bakken wakker
En ook mijn hoofd wordt wit of rood.
Mijn inspanning is net zo groot,
Mijn schema, denk ik, nog wat strakker.

Ik bak geen koek of appelbol
Gevuld met hele goudrenetten.
Geen buik raakt van mijn baksels vol.

Ik hoef geen oven aan te zetten.
Ik stop geen krenten in een stol
Maar wel emoties in sonnetten.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Leven na Zap

Ik mis nu jij er bent de vaste grond
Jij gaf een tijd lang richting aan mijn streven
Jij was het die me jouw ideeën zond
Door jou wist ik weer even waar ik stond
Jij hebt me stilte in mijn storm gegeven

Ik heb je duizend nachten lang geschreven
Het was voor jou dat ik de woorden vond
Drie jaar was je de leidraad in mijn leven
Werd ik door wat jij zeggen zou gedreven
Maar vorig jaar heb ik je afgerond

Nu bonkt en gonst er niets meer in mijn kop
En komt er nog geen klinker uit mijn mond
Zit mijn partij er weer voor eeuwig op?
Of is dit slechts een wrede tussenstop

 

Na het verschijnen van Zap publiceerde Quirien nog amper een gedicht.