Ik zei altijd dat boeken je verrijken
Dat wie veel leest zijn geest wat fijner slijpt
Waardoor je gaandeweg steeds meer begrijpt
En breder naar wat mensen drijft gaat kijken
Ik dacht altijd dat wie de zin wil zoeken
Van waarom wij hier op de aarde zijn
En waarom wij weer sterven op termijn
Het antwoord op die vragen vindt in boeken
Ik wist het bijna zeker: zij die lezen
Die geven aan hun leven nieuwe glans
En hoeven voor zinloosheid niet te vrezen
Ik dacht: wie poëzie leest en romans
Zal ongetwijfeld best gelukkig wezen
Dus schrok ik van de keuze van Wim Brands
Requiem voor een leesfanaat
- Gegevens
- Geschreven door Hans Manders
Uit het archief
Demasqué
mijn moeder sprak vol trots van heldendaden
verricht door hem, die stoere oom soldaat
zijn borst vol lintjes deed zijn moed wel raden
kritiek verdroeg ze niet, dan werd ze kwaad
hij was voor mij, het kind, een man van kracht
hij droeg een streepje ergens op een mouw
dat was voor wonden van een felle klauw
een tijgerin had hem die toegebracht
maar heldendaden bleken ploertenstreken
het roofdier werd een vrouw of zelfs een kind
en zoveel meer is vuig, onwaar gebleken
soms stormt de vraag nog kwellend door mijn geest
en jaagt de angst me bijna door het lint
had ik niet ook zo kunnen zijn, zo'n beest