In memoriam Teddy Scholten
Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje
Dat ons vervult met wanhoop en met smart,
Ons somber maakt, onzeker of verward
De een heel veel, de ander slechts een beetje:
Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje
En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart.
De weg voert naar het eind vanaf de start
Want dood gaat iedereen een keer, dat weet je.
Zo sta je opgewekt een lied te zingen
En weet wat jij met zoete stem beweert
Van Frankrijk uit tot velen door te dringen.
Zo ben je drieëntachtig en verweerd,
Zijn lied en prijs nog slechts herinneringen.
Zo word je op een maandag gecremeerd.
Uit het archief
Moestuin
Zeg oma, schoffel wel een beetje door
Dit schiet niet op, zo wordt het honger lijden
Laat nou eens die rollator lekker rijden
En tril niet zo, dat kan nu echt niet hoor
Je bent dement? Dan kun je het vergeten
Dus snel naar bed, natuurlijk zonder eten