In memoriam Teddy Scholten
Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje
Dat ons vervult met wanhoop en met smart,
Ons somber maakt, onzeker of verward
De een heel veel, de ander slechts een beetje:
Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje
En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart.
De weg voert naar het eind vanaf de start
Want dood gaat iedereen een keer, dat weet je.
Zo sta je opgewekt een lied te zingen
En weet wat jij met zoete stem beweert
Van Frankrijk uit tot velen door te dringen.
Zo ben je drieëntachtig en verweerd,
Zijn lied en prijs nog slechts herinneringen.
Zo word je op een maandag gecremeerd.
Uit het archief
Buitenbeentje
Pixabay
Mijn vader drinkt whisky, mijn ma liever gin,
mijn biergrage broers nemen samen een kratje,
mijn zuster kent iedere kroeg in ons stadje
en zorgt daar royaal voor gelag en gewin.
Ik krijg er met moeite wat alcohol in,
van één kleintje pils gaat mijn maaginhoud klotsen,
bij glas nummer twee voel ik dat ik moet kotsen,
ik ben de probleemdrinker in het gezin.