Stipt tien jaar her dat jij, Driek, ons verliet
Je verzen blijven onverwoestbaar goed
Incluis hun fijne vinho verde-gloed
En ook je beeld verdween níet in het niet:
Met lach en kloeke baard en vlinderdas
Staar jij naar ‘t mooiste meisje van de klas
(Nog denk ik: o als ik dát toch eens was)