zelfwezen3
Pixabay
 
Ik had achteraf bij mijzelf moeten blijven.
Nee, had ik maar liever geen meesters beluisterd
die luchtig en losjes hun coachhandel drijven
 
en ook niet met paarden of bomen gefluisterd
met life coach, of trainer of swami of psych,
of mij met mijn ziel aan een goeroe gekluisterd.
 
Een Hazes, Harari, wel geinig an sich,
Camus, Marx, Voltaire, of Famke Louise,
De Wachter, een Scherder: geklets of gelieg.
 
Maar al dat gezwam van zo'n eminence grise
of influence-puber-gelijkhebberij
is niet relevant voor mijn shitanalayse.
 
Dus beter had ik toch eens oren voor mij;
omdat ik dat naliet, liep ik mij voorbij.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Dag van de stilte



 

Waar zal ik zondag de stilte gaan zoeken,
Diep in de bossen of ginds in een wei?
Zal ik haar vinden al lezend in boeken?
In een gedicht? Een abstract schilderij?

Zal op zo'n zondag de stilte zich tonen?
Hoor ik haar wel als zij zich presenteert?
Laat ik haar toe in mijn oren te wonen?
Wordt het moment wel door mij gewaardeerd?

Mogelijk zal mij de stilte doen schrikken,
Slaat dat het stil is mij flink uit het lood?
Loop ik de kans dat mijn hart stopt met tikken
En wordt de dag van de stilte mijn dood?

 Dus blijf ik binnen en hoor hoe mijn hart slaat
 Hopend dat zondag voor mij niet van start gaat.