Ik heb gezellig met mijn vrouw gekout
Zij sprak langdurig van haar kinderwens
Dat deed ze vroeger nooit voordat we trouwden
Ik zei toen ze was uitgesproken: 'Mens!
Waar wou je dan zo'n blaag van onderhouden?
Weet jij wel wat dat kosten gaat, zo'n spruit!'
Toen daarop haar instincten niet verflauwden
Riep ik: 'Niks kind! Begrepen? Over: uit!'
Het was een nuttig, leerzaam onderhoud
Dat wij zo lang getrouwd zijn is geen wonder:
Ik houd mijn vrouw er altijd stevig onder
Uit het pak van Sjaalman: 'Over de denkbeelden van M a l t h u s omtrent het cyfer der bevolking in verband met de onderhoudsmiddelen'.
Uit het archief
Buikje (Luchtfietssonnet)
Om zeventig kilo voorgoed te verliezen
besloot hij zijn taille te lijnen met sap.
Maar sjuutjes en smoothies, ze hielpen geen klap,
want telkens weer viel hij te zonde bij ‘t kiezen.
Hij faalde catastro en voelde zich schuldig.
Toch hopende dat hij wat wan had gemaakt,
betrad hij de weegschaal, benard, poedelnaakt.
Zijn buik trok hij in en hij wachtte geduldig.
Zijn vrouw die hem gadesloeg, rolde het hoofd.
“Je werkt toch niet huis dat dat helpt? Het idee!”
Ja, tocht uit die adem, de lucht weegt ook mee.
De bonen die jij staakt en ook nog gelooft…!”
“Het moet wel”, het zweet trok hem van het gelaat,
“Ik zie anders niet welk getal dat er staat.”