Nishida Kitaro (1870-1945)
Leegte
De dingen zijn niet echt zoals ze zijn
Want ieder zijn kent ook zijn tegendeel
Iets kan niet iets en ook nog niet-iets wezen
De oorsprong van die twee is: Eén Geheel
Nu wordt het even moeilijk moet ik vrezen:
Die Oorsprong kent de Tegenstelling niet
U moet het bovenste nog maar eens lezen
Voordat ik u nu mijn conclusie biedt:
De dingen zijn niet echt zoals ze zijn
In dit gedicht bestaat geen regel elf:
Het zelf zonder het zelf is echt het zelf
Nishida Kitaro verdiepte zich in de westerse filosofie en kwam, daardoor beïnvloed, weer uit bij de mystiek, daar 'logica alleen de tekortkomingen van logica aantoont.'
Gezien de tegenstellingen tussen lichaam en geest, zelf en de wereld (object en subject) moet er een oorspronkelijke zijnsbasis bestaan zonder dat onderscheid. De ultieme realiteit is de mu no basho, 'de plaats van het absolute niets, het zelf zonder het zelf.'
Dit basho is de afwezigheid van alles waarmee we ons ego-zelf definiëren.
Het heft de tegenstellingen, die aan ons bestaan ten grondslag liggen, op.
Deze tegenstellingen zijn de oorzaak van de constante verandering en beweging in het universum en alleen in het mu no basho in harmonie en daarmee daar niet bestaand.
De fysieke wereld van activiteiten drukt de innerlijke scheppingsdrang van het basho uit en alleen door volledig als een historisch persoon te leven, zal de kracht van het zelf als basho zich manifesteren: volledig engagement, zowel in de wereld als in meditatie, is een vereiste.
Mocht je dit boven de pet gaan dan is dat geen bezwaar, want alles wat hier staat bestaat toch niet.
