Heremijntijd! 

Er is iets raars aan de oneindigheid:
Oneindig gaat maar altijd, altijd door
En nooit en nooit zal er een eind aan komen 

Een trein die steeds maar doorrijdt op zijn spoor
En zonder eindstation maar door blijft stomen
Maar toch: ooit stapte er een stoker in 

Oneindigheid kan enkel voorwaarts stromen
Het vreemde is: het heeft wél een begin
Dat is toch met oneindigheid in strijd? 

'Hier klopt iets niet: wat doe Ik hier toch fout?'
Is iets wat God al eeuwig bezighoudt  

Over het verschil tussen de begrippen:  O n e i n d i g e 
t y d  en:  E e u w i g h e i d .

(uit de bundel Het pak van Sjaalman)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

We waren er bij

 

Het sneeuwde, er viel hagel, koude regen
En tussendoor scheen af en toe de zon
De weergod kende nauwelijks pardon
Voor renners fietsend over Waalse wegen

Ze klommen, daalden, hadden vaak wind tegen
Dus steeds vermoeider werd het peloton
Al koersend richting Luik, het eindstation
Waar 'onze' Woutje sprintte naar de zege

We stonden met een groep op de Redoute
En zagen in de hagel hem passeren
Hij reed alert, we zeiden: "Wout is goed"

Maar dat hij echt in Luik zou triomferen
Had niemand van ons negental vermoed
En bracht ons stuk voor stuk in hoger sferen