je volgevreten lijf hangt in een stoel
een luid geronk komt uit je open smoel
je weeë lucht van zweet walmt om je heen
en blauwe kabels lopen op je been

maar goed, je houdt nu even toch je bek
en staakt voor dit moment je dom gekwek
je loze praat verstomt misschien een uur
dan word je wakker, barst weer los vol vuur

ach, allen zijn we ook maar wie we zijn
ik ben voor jou toch ook geen echte heer
en niets krijgt mijn gevoel van liefde klein

dus rust je eenmaal op je laatste stek
dan leg ik zorgzaam bloemen bij je neer
wel gauw graag, anders word ik stapelgek

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Citotoets

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Al heeft geen docent hoeven zeuren
Dat jij je niet goed concentreert
Al heb je je tot in den treure
Acht schooljaren suf gestudeerd
Toch kan het je zomaar gebeuren
Dat Cito iets ander beweert
 
Vooral als je nooit hebt geleerd
Om binnen de lijntjes te kleuren