vervlogen is ze, opgelost in lucht
thin air, zoals de Brit het ook wel zegt
ze sprak geen woord en heeft niets uitgelegd
al fluistert door de stad een stom gerucht

ze zou voor iets of iemand zijn gevlucht
maar niemand kan in mensenwoorden zeggen
waarheen ze ging of dit relaas weerleggen
een oude man gaf slechts een diepe zucht

een zwaluw heeft haar mogelijk gezien
zo sprak een wijze vrouw genaamd Francien
maar jammer, zwaluwtaal beheers ik niet

en nog, al sprak ik elke vogeltaal
geen enkel dier gelooft dit dwaas verhaal
dus laat maar zitten ook als u haar ziet

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Achter de wolken



Ik heb zo goed als niets meer te vertellen
de fles is leeg, wat rest is zielenpijn
de eens zo blijde geest is knap vereelt
slechts bitterheid komt er naar boven wellen
mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn

De harde bolster van de vrucht te pellen
vertoont geen blanke pit doch grauw venijn
de toverfluit wordt zelden meer bespeeld
wat slagen op versleten trommelvellen
mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn

Geen olijkheid van dartele gazellen
versiert in Balladines het refrein
’t is als een stier die zich kapot verveelt
of krappe schoenen die tot blaren knellen
mijn rijmpjes zijn inmiddels als azijn

Maar af en toe zweven er toch libellen
op gazen vleugels, licht en o zo fijn
en is het net of er een lijster kweelt
dan krijgt mijn versje weer een vleugje wijn