WikiMediaCommons
O rode zeilen in de avondzon,
die zich alom verplaatsen over zee,
breng mijn geliefde vlug, zo snel je kon,
weer veilig bij me thuis op deze ree.
Hij zeilde hierheen toen de dag begon,
en heel de tijd zat ik vol ach en wee.
O rode zeilen in de avondzon,
op jullie reken ik voor zijn rentree.
Laat jullie voor gezwinde vleugels zorgen,
recht afgaand op de kust. We trouwen morgen,
en nooit meer gaat hij dan met jullie mee.
O rode zeilen in de avondzon,
breng mijn geliefde vlug, zo snel je kon,
weer veilig bij me thuis op deze ree.
