Zijn krib stond op een godvergeten plek
zijn ouders waren arm tot in het merg
het land bewerken was nog minder erg
dan altijd net niet doodgaan door gebrek
verlangen werd er in de kiem gesmoord
de toekomst was het hier en nu gelijk
en ook al gaf hij van ambities blijk
van passies volgen had men nooit gehoord
toen kenterde het tij en kwam zijn kans
de leerplicht riep hem weg van veld en stee
en dapper is hij toen op weg gegaan
in Rusland van die tijd, zo zien wij thans,
was integratie nog een vaag idee:
hij blijft voor eeuwig op de drempel staan.
Bij een schilderij van Nikolay Bogdanov-Belsky, 1897