Zijn krib stond op een godvergeten plek
zijn ouders waren arm tot in het merg
het land bewerken was nog minder erg
dan altijd net niet doodgaan door gebrek
verlangen werd er in de kiem gesmoord
de toekomst was het hier en nu gelijk
en ook al gaf hij van ambities blijk
van passies volgen had men nooit gehoord
toen kenterde het tij en kwam zijn kans
de leerplicht riep hem weg van veld en stee
en dapper is hij toen op weg gegaan
in Rusland van die tijd, zo zien wij thans,
was integratie nog een vaag idee:
hij blijft voor eeuwig op de drempel staan.
Bij een schilderij van Nikolay Bogdanov-Belsky, 1897
Het boerenkind
- Gegevens
- Geschreven door Jolien van Eke
Uit het archief
Tuin
Flickr.com
Je hebt een tuin. Daar loop je ’s avonds in
En kijkt eens naar de halfverdorde planten
Je ziet een uitgedroogde struik chrysanten
De afrikaantjes vormen dissonanten
Als ongewensten in een pleeggezin
Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in
De rozen zijn verworden tot mutanten
Geconfisqueerd door eerloze trawanten;
Het nageslacht van de familie Spin
Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in
Slechts onkruid tiert, de vuige infiltranten
Ze reiken in de hoogte tot je kin
Maar goed, het is er rustig niettemin
Je hebt een tuin. Daar loop je 's avonds in
Een z.g. krimpsonnet met als terugkerende regel de eerste regel uit
‘Harmonie’ van Gerrit Komrij.