
Charles Robert Knight, 1897
Een T-rex uit het late Krijt
Zag op zijn ma, bij het ontbijt,
een hete ruimtesteen afsuizen
Niet lang erna zou hij vergruizen.
Hij wilde vluchten, moet u weten
maar dacht dat mama riep: ´Kom, eten!´
’s Nachts groeit het ijs een dikke centimeter
Het land wordt met het schaatsvirus besmet
En ijzers glunderen, ontdaan van vet
De kans op ‘it giet oan’ wordt heel veel beter!
En dan, gewoonlijk een paar dagen later
Gaan sloten fieltig grijnzen: ijs wordt water