Ze zaten aan een tafeltje met brood
druk doende hun kadetjes te besmeren,
het botermesje stevig in een poot.
Ook ik zag ooit in Artis die twee beren.

Druk doende hun kadetjes te besmeren.
Eerst boter, daarna honing uit een pot .
Ook ik zag ooit in Artis die twee beren,
hun bruine koppen glommen van genot.

Eerst boter, daarna honing uit een pot .
Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder,
hun bruine koppen glommen van genot.
‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder.

Mijn lieve deugd dat was wel heel bijzonder.
Het botermesje stevig in een poot.
‘k Ervoer het schouwspel als een wereldwonder.
Ze zaten aan een tafeltje met brood.
(Of was ik soms zo zat als een dragonder?)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Duizend pluimen

duizend pluimen wuiven, duizend pluimen in de wind
ze wuiven naar de ruggen op de brug
duizend pluimen wuiven, maar niemand die het ziet
geen mens draait om of wuift een keer terug

duizend pluimen buigen in de winterkoude wind
ze huiveren en buigen naar de grond
maar niemand hoort gefluister wat de grond er nu van vindt
omdat de grond tot nu toe nergens iets van vond

duizend pluimen ruisen voor de bruidegom en bruid
voor de uiver en de buizerd in de lucht
maar dan: welk wezen luistert naar dat suizende geluid?
ze ruisen zacht met af en toe een zucht

pluimen, het is duidelijk, u hebt het al verbruid
bij de luiaard en de ruige karekiet
oh pluimen lief, die enkel op verguizing bent gestuit
alleen voor u zing ik mijn droevig lied
(uit)