Te Goes heeft een kapoen onthuld:
ik kreeg in Spanje een consult
en heb na enig reflecteren
mijn zaakje laten repareren
de dokter liet zich snaaks ontvallen
een snoeshaan bent u, máár met ballen
genezing, zei hij, duurt een maandje
u bent weer in een wip het haantje.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Denkend aan de dood



Het einde komt met rasse schreden nader,
We scheren langs de randen van de zeis,
Heins holle ogen schieten vuur en ijs:
Hier helpt geen moederlief of onzevader.

Hoe zal ik gaan? Een breukje in een ader;
Een ruzie over godsdienstonderwijs;
Een liquidatie voor een bodemprijs
Bij confrontatie met een doodseskader?

Het hart klopt nog, mijn ogen zijn nog open,
Ik stel mijn laatste adem even uit
En denk dat ik vandaag nog niet crepeer.

’t Is niet de dood waarvoor ik weg wil lopen:
Het einde is een levenslang besluit
Maar waarom sterft een mens toch duizend keer?