zwemmen

de zon begroet me met haar lentestralen
het jaarlijks ritueel gaat zo van start
de plas ligt aan mijn voeten, stil en zwart
maar geen getreuzel, niet meer langer dralen
 
de knopen in mijn schouders zijn verward
door de seizoenen die mijn geest verschralen
en als ik spring, na héel diep ademhalen
slaat mij het water ijskoud om het hart
 
mijn hersens knallen pijnlijk uit mijn kop
beloning wacht, het juk moet afgegooid
dus ik zet door en bikkel, unverfroren
 
mijn lichaam soebat, smeekt, gebiedt me: stop!
een paar minuten…dan ben ik ontdooid
en als die Venus op haar schelp: herboren!
 

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

De herder en de cyprioot

deherderende cypriootflickr
flickr.com
 
Een herder raakte met een cyprioot
fel in debat en blafte onomwonden
dat helpen in de genen zat van honden,
een kat kent slechts zichzelf als lotgenoot
 
De stortvloed van bewijzen was vrij groot:
bij wie werd ooit oprechter trouw gevonden,
wie kon er beter smokkelaars doorgronden
en redde ook nog skiërs van de dood?
 
De lengte van de argumentenlijst
was voor de kat te groot om te weerleggen
dus leek hem simpel zwijgen maar het wijst
 
hoewel hij niet kon nalaten te zeggen:
’t Is prettig dat uw soort zich nuttig maakt
maar katten hebben nooit een kamp bewaakt.