Zoals je vroeger in zo’n puzzeltocht
nog uren van de finish liep te dromen;
je had al vroeg een afslag niet genomen
en kreeg pas aan het einde achterdocht.
Een pad naar rechts is ook een rechterbocht
en eiken zijn soms net kastanjebomen.
Je had gedacht heel ver te kunnen komen
maar alles bleek ten slotte vergezocht.
Zo vrees ik voor mijn laatste ogenblik.
Dat ik mijn levenspad afloop en schrik
omdat wat ik aan waarheid overhoud
ten slotte ook op drijfzand is gebouwd
en ik ineens heel zeker weet dat ik
al jaren met een ander ben getrouwd.
Afloop
- Gegevens
- Geschreven door Maarten Beemster
Uit het archief
Onder de bodhiboom
Ik zat een hele week
te wachten op een teken.
te wachten op een teken.
Ik vastte en ik zweeg
in zonneschijn en regen,
mijn hoofd was bijna leeg…
in zonneschijn en regen,
mijn hoofd was bijna leeg…
Toen voelde ik een steek
en wat had ik gekregen?
en wat had ik gekregen?
Geen teken, maar een teek.