De allernieuwste bundel van Frits Criens
is ongenadig vormvast én zeer spits:
de light-verse dichter maakt hiermee de blits.
Al hebben rijm en metrum soms iets cleans,
de inhoud geurt naar mannenmagazines:
met tweeënzestig jaar haalt onze Frits
hem haast in ieder vers nog uit de rits.
Dat geeft die titel ook iets masculiens.
Nee, dat is schijn. Bij deze dichter –wiens
verbeelding verder reikt dan ass & tits –
is diep van binnen lang niet alles kits.
De weemoed geeft zijn werk iets feminiens.
Maar niet altijd, want doet zijn vrouwtje bits,
dan krijgt zijn toon ineens iets misogyns.
Eeuwig Rijzen van Frits Criens verscheen bij De Contrabas, koop het boek hier.
