De bardame zag ze en wenkte mij snel:
'Kijk daar nou die schatjes de bar binnen zweven'
Ik draaide me om, ze had niet overdreven
Een laagje thermiek op de vloer leek het wel

Hij zei: 'ik doe Rechten', zij zei: 'oh vertel!'
Zo raakten hun werelden langzaam verweven
Ze werden magneten, ze bleven maar kleven
Wat keken ze gretig, wat straalden ze fel

Wij voelden de vonken, we volgden het spel
Het stond op de deuren en ramen geschreven:
Dit afspraakje duurt nog de rest van hun leven
En iedereen wist het, behalve dat stel

Zij staarden slechts, stamelden, alles vergetend
Een jongen, een meisje, zo heerlijk onwetend
 
Liefde In Wording klein hvv 
Copilot 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Buikje (Luchtfietssonnet)



Om zeventig kilo voorgoed te verliezen
besloot hij zijn taille te lijnen met sap.
Maar sjuutjes en smoothies, ze hielpen geen klap,
want telkens weer viel hij te zonde bij ‘t kiezen.

Hij faalde catastro en voelde zich schuldig.
Toch hopende dat hij wat wan had gemaakt,
betrad hij de weegschaal, benard, poedelnaakt.
Zijn buik trok hij in en hij wachtte geduldig.

Zijn vrouw die hem gadesloeg, rolde het hoofd.
“Je werkt toch niet huis dat dat helpt? Het idee!”
Ja, tocht uit die adem, de lucht weegt ook mee.
De bonen die jij staakt en ook nog gelooft…!”

“Het moet wel”, het zweet trok hem van het gelaat,
“Ik zie anders niet welk getal dat er staat.”