Wereldvreemd

Gegevens
Petrus zat me danig op de huid
"Hebben ze de honger al bestreden?
Is er écht nog oorlog daar beneden?"
Beide kwesties liet ik ongeduid
 
Kleine vragen werden niet vermeden
"Geef nu eindelijk eens hom of kuit!
Hoeveel stukken in een rol beschuit?"
Blijkbaar hoort hij nooit iets van het heden
 
Ook mijn graf gaf enkel dof geluid
Had geen antwoord op zijn smeekgebeden
Mijn verscheiden was te lang geleden
"Laat maar zitten!", zei hij tot besluit
 
Zijn frustratie heeft hij niet verzwegen
"Onder welke steen heb jij gelegen?"
 

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

een schapenstreek

Men zat gezellig, zondagmiddag, zonnig in de suite,
de dames Groen die breiden samen aan een wollen sjaal,
de dominee was na de dienst ontboden op visite,
het schaap Veronica dat las een boek, een reisverhaal.

Ha, zei Veronica, ik heb het altijd ergens wel geweten,
ik kom als schaap niet hier maar van daarginds heel ver vandaan,
want ooit heb ik in hoge woeste landschappen gezeten …
Ach, riep de dominee, u komt dus werkelijk van de maan?

Zeg dominee, u moet het arme schaap toch niet zo plagen,
de dames Groen die breiden ondertussen vruchtbaar door,
juffrouw Veronica heeft existentiële vragen,
dan bieden wij haar welbeleefd ons luisterende oor.

Ik lees hier, zei Veronica, met blosjes op haar wangen,
van de Faeröer, ‘t schapeneiland, mijn geboorteland!
Ik krijg opeens een groot en sterk verhuisverlangen,
ik weet het zeker, later word ik schaap en emigrant!

Je hoorde in de suite liefst een viertal naalden vallen,
de dames Groen verstijfden, werden bleker om de mond,
de dominee die wreef onder zijn bril over zijn wallen,
ze sputterden: Maar hier, bij ons, is uw geboortegrond!

Veronica riep proestend: Zo, dat was toch wel touché!
Wie wil er nog zo’n lekker bokkenpootje bij de thee?

Licht

Liederlijk

Interessant