De gouden koets ontbreekt op Prinsjesdag
Hij zakte van ellende door zijn veren
Zo’n zeven jaar duurt nog het restaureren
En op de troon wacht nieuwe tegenslag
Je declameert een stuk dat weer niet bekt
En waar de inhoud al van is gelekt.
Uit het archief
Woordspeling
Wat Lieve Joris ons heeft voorgelezen
Was zeker breliaans en sacrosanct
En vice versa gutturaal verklankt
Om toch linkmiegelig astrant te wezen
Welluidend om te horen, haar dictee
Maar aan het schrijfwerk doe ik niet meer mee