Als ik iets had gedaan, dat niemand had gezien,
deed ik het dan wel echt? Of toch ook niet misschien?
Geen mens ziet het gevolg, niet één merkwaardig feit.
Geen rimpeling verschijnt er in de zee van tijd.
Maar wat als ik iets deed, dat niemand had gezien,
dat wél gevolgen had, zeer grote bovendien?
Ook dat is volgens mij niet werkelijk mijn schuld
als mijn betrokkenheid in nevelen is gehuld.
Men toont verbijstering, zet alles op een rij.
Scenario’s genoeg, maar niets dat wijst naar mij.
Heb ik het dan gedaan? Of kan ik met fatsoen
ontsteld zijn met de rest: wie zou nu zoiets doen?
Amoreel gedicht
- Gegevens
- Geschreven door Niels Blomberg
Uit het archief
Gelijkheidsdag
Pixabay
In democratieën is ieder gelijk,
niet sommigen dienstbaar en anderen hanig,
niet een de monarch en de rest onderdanig,
niet negen straatarm en de tiende stinkrijk.
Hoe is het in Nederland in de praktijk?
Enorme verschillen in macht en beloning,
behuizing van villa tot achterbuurtwoning,
we geven gewoon van schijnheiligheid blijk.
Een experimentje, dat is wat ik wil,
één dag waarop ieder zich hoogheid mag wanen,
geen lelijke eendjes en blinkende zwanen,
de elleboogijverzucht leggen we stil.
Gelijkheid en broederschap zonder verschil,
een vaderlandslievende vriendschapsvertoning,
ja, één keer per jaar voortaan allemaal koning,
de zevenentwintigste dag van april.