Voor Johan Andreas Dèr Mouw  

Je lijkt op iemand, en ‘k weet niet op wie.
Soms lijkt het of je ’n halve aardkloot bent.
Op boomstronken sjouw jij een continent 
door India, in een menagerie. 

Adwaita is je naam, de schildpad die
de maharadja zelf nog heeft gekend:
tweehonderdvijftig jaar balancement
en stil bioscopeert mijn fantazie. 

Tenslotte stierf je. Men behield je schaal
en een koolstofmeting moet nu gaan bepalen:
was jij het oudste dier ter wereld toen?

Er rest een schild vol korstmossen en gras.
Maar een Brahmaan herrijst steeds uit zijn as.
Ja, één keer nog je leven overdoen.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Tweelingslagrijm

HILDEGONDE

Hildegonde, mooie blonde
Lonkend op een plein in Londen
Hoe ik jou daar heb gevonden
Stinkend door je vele wonden

Nimmer waren wij verbonden
Minnend slechts met onze monden
Maar jij pinde al mijn ponden
Had ik jou daar maar verslonden

Godelonde wat een zonde
*
GODELINDE

Godelinde, mooie blinde
Lachend onder groene linden
Hoe ik jou heb kunnen vinden
Stinkend door je vele winden

Ik kon jou aan mij niet binden
Daar slechts onze monden minden
Al mijn ponden die jij pinde
‘k Had je daar moeten verslinden

Hildeginde die niets zinde