Voor Johan Andreas Dèr Mouw  

Je lijkt op iemand, en ‘k weet niet op wie.
Of jij de drager van de aarde bent?
Dan weliswaar toch een flink continent.
Calcutta herbergt jouw menagerie. 

Adwaita is je naam, de schildpad die
nog zelfs Oost-Indiëvaarders heeft gekend:
tweehonderdvijftig jaar balancement
en stil bioscopeert mijn fantazie. 

Toch ging ook jij dood. Men behield je schaal en
een koolstofmeting moet nu gaan bepalen
of jij het oudste dier ter wereld was. 

Ja, één keer nog zo’n leven overdoen.

Als prins, minister, meid of schorpioen.
Want een Brahmaan herrijst steeds uit zijn as.

Een déjà vu?
Nee; Patty meldde dat ze per abuis een kladversie van haar gedicht had gestuurd en of we dat wilden vervangen door deze definitieve versie.
Maar dat doen we natuurlijk niet, we plaatsen ze allebei en zo hebben jullie ook eens een kijkje in de keuken: kunnen jullie leuk vergelijken.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

4 Staatslieden: Thorbecke (1798 – 1872)

Klassiek geschoolde steile koopmanszoon,
een stugge jongen, mager rond de kaken,
zijn geest was niet geschikt voor vader’s zaken:
hij sprak Latijn op conversatietoon.

Een reis door Duitsland was zijn studieloon,
waar Sehnsucht zijn gevoelens deed ontwaken.
Hij vond daar die Geschichte als zijn baken,
de wereld in organisches patroon.

Dat beeld van een moderne maatschappij
werd basis van zijn liberale denken
in staatscommissies en ministerraden.

Voor ’t eerst minister was ‘De Thor’ toen hij,
­– men wilde zijn programmaloosheid krenken –
pragmatisch uitriep: “Wacht op onze daden”.