Hij was een reus, klom in de bonenstaak en
verbeeldde strips als Puk en Poppedijn,
Tom Poes en Panda, Koning Hollewijn.
Zijn wereld werd bevolkt door elfen, draken.
Bij Toonder mocht ik met hem kennis maken.
We dachten beiden langs dezelfde lijn:
een wilg die treurde, trollen vol venijn.
Piet werkte door, zou nooit zijn plicht verzaken.
Fee Ina zijn reuzin en toeverlaat,
ook toen de boze heks toesloeg. Met lef
schiep ze voor Piet een nieuwe levensstaat.
Nu staan we hier, verslagen en bedroefd
En voor het eerst doordrongen van ’t besef
dat goede Wijn vandaag een krans behoeft.
Op haar site herdenkt Patty Scholten Piet Wijn. Klik door voor meer informatie.
Piet Wijn
- Gegevens
- Geschreven door Patty Scholten
Uit het archief
Zelfmoordenaar
Zijn geest bevindt zich steeds in een spagaat:
beleefd, begaan met al zijn medemensen,
maar voor zichzelf heeft hij totaal geen wensen,
dag in dag uit heeft hij het zwaar te kwaad.
Naar buiten vrolijk, binnen dor en droog,
altijd sociaal in weerwil van depressies
en einde-, waarde-, nutteloze sessies
bij ieder jaar een nieuwe psycholoog.
Maar dan neemt hij een weldoordacht besluit:
ik stop, heb maling aan de hele kluit
omdat het leven tóch niet iets voor mij is.
Het spoor. Het nodigende treingeluid,
hij nadert tot de rails…, stapt ferm vooruit…,
maar wacht wéér keurig tot de trein voorbij is.