Hij was een reus, klom in de bonenstaak en
verbeeldde strips als Puk en Poppedijn,
Tom Poes en Panda, Koning Hollewijn.
Zijn wereld werd bevolkt door elfen, draken.
Bij Toonder mocht ik met hem kennis maken.
We dachten beiden langs dezelfde lijn:
een wilg die treurde, trollen vol venijn.
Piet werkte door, zou nooit zijn plicht verzaken.
Fee Ina zijn reuzin en toeverlaat,
ook toen de boze heks toesloeg. Met lef
schiep ze voor Piet een nieuwe levensstaat.
Nu staan we hier, verslagen en bedroefd
En voor het eerst doordrongen van ’t besef
dat goede Wijn vandaag een krans behoeft.
Op haar site herdenkt Patty Scholten Piet Wijn. Klik door voor meer informatie.
Piet Wijn
- Gegevens
- Geschreven door Patty Scholten
Uit het archief
Moeder (Veens sonnet)
Mijn moeder is alweer mijn naam vergeten
Ze heeft nu geen idee meer hoe ik heet
En wat ik doe dat boeit haar ook geen reet
Haar hersenschors is tot de draad versleten
Je hangt eerst negen maanden aan die vrouw
Ze wast ze strijkt ze vouwt je kleine zorgen
Ze veegt de laatste krullen uit je haar
Tot je beseft: haar leven is straks klaar
Je vraagt je af hoe moet dat met haar, morgen
Een oude dag, een ziekbed of een touw
Oom Alzheimer ving moeke met zijn keten
Ik roep haar naam terwijl ik best wel weet
De wereld om haar heen is obsoleet
Ik heb haar lief maar wil zij mij nog heten?
(Enige gelijkenis met het gedicht mijn moeder is mijn naam vergeten van Neeltje Maria Min berust op louter toeval)